دربرنامه امروزی مان مطلبی داریم دراینموردزیرعنوان« فابینگ: مرض عصردیجیتالی»که تقدیم شما عزیزان میگردد.

***

کلمه ای فابینگ در حقیقت امر بخشی از واژگان روزمره ما نبوده است، اما چه متوجه باشیم و چه نباشیم، به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل شده است و این نیز تأثیر اعتیاد به  تیلفونهای  هوشمند بر زندگی ما است…

طی دوره اخیر، اعتیاد به تکنولوژی و انواع آن، یکی از بزرگترین مپرابلمهای مردم امروزی است. در حالی کهدر سرخط  این نوع پرابلمها در درجه اول اعتیاد به اینترنت و بازی قرار دارد، با توسعه تیلفونهای هوشمند ابعاد جدیدی پیدا کردند.

اعتیاد به  تیلفونهای هوشمند با مفهوم "فابینگ" تعریف می‌شود که از کلمات انگلیسی phone یعنی تیلفون و snubbing یعنی نادیده گرفتن و یا سوء استفاده تشکیل شده است.

کلمه فابینگ اساساً در مورد افرادی استفاده می شود که در حین صحبت یا معاشرت با انسان‌های اطراف خود، به تیلفون  خودنگاه می‌کنند و مستقیماً با انسان‌ها صحبت نمی‌کنند.

یک مطالعه انجام شده در ایالات متحده نشان می‌دهد که 98 فیصد افراد واقعاً با چنین موقعیت‌هایی روبرو شده‌اند. بنابراین اگر فکر می‌کنید که تنها با چنین رفتارهایی مواجه شده بودید، اینطور نیست.

تیک تاک سایتی است که انسان‌ها هنگام صحبت کردن با انسان‌های اطراف خود بیشتر به آن سر می‌زنند، یعنی بیشارین بازدید در حین فابینگ را دارد و پس از آن اینستاگرام، توییتر و در نهایت فیس بوک قرار دارند.

تحقیقات نشان می‌دهد که دست ما اغلب به سمت گوشی می‌رود. در واقع، حتی 99 فیصد از افرادی که تلویزیون تماشا می‌کنند، در عین حال، با تیلفون همراه خود نیز کار می‌کنند.

90 فیصد از مردم به طور مرتب از  تیلفون  خود در توالت استفاده می‌کنند و 75 فیصد می‌گویند که زمان بیشتری را قبل از آنچه درنظرداشتند در توالت می‌گذرانند، زیرا حواسشان پرت می‌شود.

از لحظه‌ای که بیدارمی‌شویم تا زمانی که به خواب برویم، زندگی‌مان با  تیلفون  همراهمان در هم ادغام شده است. در نتیجه یک نظرسنجی مشخص شد که 86 فیصد از شرکت کنندگان قبل از خواب و 82 فیصد بلافاصله پس از بیدار شدن تیلفون خود را چک کرده‌اند.

تحقیقات نشان می‌دهد که میزان وابستگی به  تیلفون  بسیار بالاتر از میزان مورد انتظار است. نتایج این تحقیقات نشان می‌دهد که اوسط زمانی که افراد می‌توانند بدون نگاه کردن به  تیلفونهای  خود سپری کنند، تنها 64 دقیقه است.