در آغوش طبیعت- دره لئونت آکچاداغ

دره لئونت شهرستان آکچاداغ استان مالاتیا هم از نظر ژئولوژیکی و هم آثار بشری جایی منحصر بفرد می باشد. متاسفانه بسیاری از ساکنین مالاتیا از این ویژگی خاص باخبر نیستند. غارهای کوچوک کورنه Küçük Kürne از جمله جذابیت های دره لئونت هستند. این غارها که ارتفاعشان در برخی نقاط تا ۷۰ متر می رسد، شاید هزاران سال قبل پناهگاه انسان ها بوده است.
روستای Küçük Kürne بر روی مسیر قدیمی "دارنده" واقع است. قبل از حرکت به سوی دره لئونت از خانه شکری کورت دیدن کنید. این خانه همچون لانه عقاب بر فراز قله ساخته شده و آنجا می توان بر منظره کل روستا حاکم شد. راه پر پیچ و خم در مقابل حیاط خانه عمو شکری به پایان می رسد. وقتی داخل شوید احساس خنکی خواهید کرد. دیوارهای خنک غار در فصل تابستان مثل کولر خانه را خنک می کنند. بخش بزرگی از دیوارهای خانه را دیواره های غار تشکیل می دهد. آشپزخانه و اتاق نشیمن در داخل غار قرار دارند. و تنها یک دیوار سالن بعدا ساخته شده است. یعنی می توان گفت که عمو شکری در خانه غار زندگی می کند.
اگر قبل از حرکت صبحانه نخورده باشید عمو شکری سفره ای رنگارنگ از کره و عسل و پنیر و هر چه که به ذهنتان می آید برایتان پهن خواهد کرد. زمانی که شما مشغول خوردن صبحانه هستید عمو شکری نیز برایتان از خاطرات شیرینش تعریف خواهد کرد. از حیاط پشتی خانه به غار دو طبقه دیگری راه هست. این راه ابتدا به عرض ۱ و طور ۱۰ متر است سپس وارد تونلی به طول ۶ متر خواهید شد. این مسیر به قدری باریک است که باید چهار دست و پا رد شد. در انتها وارد غاری بزرگ خواهید شد. عمو شکری حتما به شما خواهد گفت که "من تنها کسی هستم که غار حفر شده ویژه ای دارم". طوری که می گوید در سنین جوانی برای یافتن گنج به اینجا آمده است. ولی حالا با صدایی غمگین می گوید حالا نیز برای یافتن جوانی ام به اینجا می آیم. دل کندن از عمو شکری خوش صحبت و صمیمی سخت است ولی راه طویلی پیش رو داریم. امروز شاهد نمونه ای زیبا از رابطه انسان و طبیعت روبرو خواهید شد. و هنر انسانهایی که هزاران سال قبل در این غارها می زیسته اند را به چشم خود خواهید دید. از خانه عمو شکری بیرون آمده و در ورودی روستای کوچوک کورنه با چشمه ای که بر روی دیواره اش نوشته هایی رومی وجود دارد روبرو خواهید شد. در هر گوشه ای از روستا ردپایی از تاریخ خواهید یافت. مدت کوتاهی بعد از میان خانه هایی پایان روستا رد خواهید شد. برخی از غارهای کوچک روی مسیر از سوی روستاییان به عنوان انبار مورد استفاده قرار می گیرد. پس از آخرین و کوچکترین غار به منطقه ای صخره ای خواهیم رسید. پیاده روی در بین این صخره ها بسیار راحتتر است. این مسیر در میدانی بزرگ به پایان خواهد رسید. بزرگترین غار این منطقه در همین میدان قرار دارد. ارتفاع این غار تا ۳۰ متر می رسد. بر روی مسیر دیواره ای خرابه خواهید دید. معلوم است که ساکنین غارها برای جلوگیری از تهدیدات خارج دیواری به عنوان سد ساخته اند. در میدان اب انباری به شعاع بیش از ۱ متر و عمق ۲ متر وجود دارد. آبی که از داخل غار به بیرون جریان دارد امروز نیز جاری است. ساختار ژئولوژیکی مسیر آب نشان می دهد که ساکنین آن دوران غارها به علم ژئولوژی تا حدی آشنا بوده اند. در فصل تابستان که روستا با مشکل کم آبی روبروست آبی که از غارها جاری می شود برای حیوانات به حد کافی می باشد. نکته جالب این است که این غارها چند طبقه بوده اند. با توجه به ارتفاع بلند غارها انسان های آن دوران موفق به ساختن چند طبقه بوده اند. سرتان را بلند کرده و به سکه های کوبیده شده بر روی سقف غار نگاه کنید. این سکه ها خیلی بیشتر بوده اند ولی اکثرشان با تفنگ شکاری کنده شده اند. هنوز هم هستند کسانی که فکر می کنند زیر سکه ها گنجی وجود دارد. در حالی که حلقه های وصل شده به این سکه ها شاید هم سبب استحکام بیشتر طبقه های غار می شده است.
از این غار بیرون آمده و به راهتان ادامه دهید. مدت کوتاهی بعد به بلندترین و عریض ترین غار دره لئونت خواهید رسید. ارتفاع این غار ۷۰ و عرض آن ۵۰ متر است. آثار روی سقف غار نشان می دهد که زمانی اینجا نیز انسانهایی می زیسته اند. این غار چند طبقه بوده و به نظر می رسد که تمامی غارها به هم راه داشته اند. مسیر داخل غار بزرگ شما را به یک گذرگاه خواهد برد. در پایان این راه به غاری دیگر خواهید رسید. اگر به دقت بنگرید شاهد رد پای انسان در این غار نیز خواهید شد.
شاید زمانی هزاران نفر در این غارها زندگی کرده اند. غار آخری به بزرگی قبلی نیست ولی آثار بشر در اینجا بیشتر است. آثار کف غار نشان می دهد که قدمت غار به قبل از هیتیت ها می رسد.
دیگر زمان بازگشت است. از آخرین غار پایین بیایید. کار سختی است ولی با دقت باشید. در سمت چپ غار یک حوض بتونی ساخته شده است. آبی که از داخل غار جاری است اینجا جمع شده و برای آبیاری مزارع حتی در پایان تابستان نیز بکار می رود. از کنار حوض پایین آمده و پس از نیم ساعت به نقطه آغاز راه خواهید رسید.
در راه بازگشت از غارهای کوچوک کورنه با خود به انسانهایی که هزاران سال قبل برای زندگی کردن چگونه این غارها را در دل صخره ها حفر کرده اند خواهید اندیشید. و با خود خواهید گفت که "چیزهای زیادی برای کشف کردن وجود دارد."