در آغوش طبیعت (آنکارا)

عزیزان در راهی پر از آرامش همراه شما خواهیم بود. همراه هم در دل طبیعت زیبا گم خواهیم شد. هر گامی که در این مسیر زیبا برمی داریم ما را به سوی زیباترین رنگ ها و بی نظیرترین مناظر خواهد برد. راهی که در پیش گرفته ایم گاها نیز سورپرایزهایی برای ما خواهد داشت. گاهی همراه هم به یک آبشار، گاهی به یک دریاچه و گاه نیز به ییلاق هایی که کودکان سرخ گونه شان با شور و شوق مشغول بازی هستند خواهد برد. همراه هم به ساحل دریا و گاه به شهر باستانی هزار ساله سفر خواهیم کرد.

این مسیر تا دل طبیعت راه دارد. هر مسیر همانند پنجره ای به سوی دنیای آرزوها و رویاهاست. طبیعت از این پنجره ها دلش را برای شما باز خواهد کرد. هر کدام از سورپریزها را همراه هم تجربه خواهیم کرد.
هر هفته همراه با شما در این مسیرهای بی نظیر تبدیل به یک لیکیایی شده و از روستایی به روستایی دیگر و از شهری به شهری دیگر قدم خواهیم زد. گاه در کوه هایی که رد پایی از افه های منطقه اژه وجود دارد، به کشف مناظر بکر و با صفا خواهیم پرداخت. گاه در ییلاقی میهمان عشایر خواهیم شد و گاه در ساحل دریاچه ای چادر خواهیم زد. حسرت وطن را با سفر به دل طبیعت فراموش خواهیم کرد.
اکنون سفرمان آغاز می شود...

آنکارا را تنها به عنوان پایتخت ترکیه می شناسیم. زمانی که سخن از آنکارا به میان می آید، اینکه چگونه قصبه ای کوچک در دل استپ توانسته است پایتخت ترکیه ای مدرن شود به اذهان خطور می کند. در راس جاهای دیدنی این شهر نیز آنیت کابیر و اولین مجلس ملی ترکیه قرار دارد. در حالی که مکان های دیدنی بسیاری در آنکارا وجود دارد. امروز سفری متفاوت در آنکارا خواهیم داشت.
مسیرمان از "اولوس" به "چانکایا" است. اولین توقفگاه مان مجسمه آتاترک در اولوس است که یکی از سمبل های آنکارا به شمار می رود. در مورد این مجسمه یک شوخی هم وجود دارد. ممکن است کسی که همراه شماست از شما بپرسد "بدون اینکه به مجسمه نگاه کنی بگو ببینم کدای پای اسب بالاست." به یاد داشته باشید که اسب هیچ کدام از پاهایش را بالا نبرده و بر روی چهار پایش ایستاده است.
پس از نیم ساعت توقف در کنار مجسمه به از چهاراره عبور کرده و به سمت "دیش کاپی" پیاده روی می کنیم. اولین توقفگاهمان "مجسمه ژولین" خواهد بود ولی پیدا کردن آن کمی مشکل است. در مورد تاریخ ساخت این ستون که ساکنین منطقه "مناره بلقیس" می نامند اطلاعات دقیق و ثبت شده اس وجود ندارد. لانه لک لک روی ستون نیز با این منظره عجین شده است. پس از کمی گردش در منطقه به سمت حمام روم به پیش می رویم. در حمام روم که اثری فوق العاده از دوران رومیان در 500 متری میدان اولوس واقع است، می توان یک روز تمام سپری کرد. ستون های ورودی حمام، نوشته های حک شده روی مرمرها، داخل حمام و محل خروج بخار... تمامی اینها به قدری تازه اند که گویی دیروز ساخته شده اند. این حمام در قرن سوم قبل از میلاد از سوی امپراطور Caracalla به نام Asklepion ساخته شده است. وجود یک مرکز مسکونی متعلق به فریقی ها در این مکان بر اهمیت آن افزوده است. بعد از یک ساعت گردش در حمام روم این اثر تاریخی 1700 ساله را ترک کرده و به راهمان ادامه می دهیم.
هدف بعدی مان "مسجد حاجی بایرام" است. حدود یک ساعت در مسجد حاجی بایرام و معبد Agustus در نزدیکی آن گذرانده و به سوی قلعه آنکارا به راه می افتیم. با عبور از کوچه های قدیمی داخل قلعه به بالای قلعه روی تپه رفته و بر منظره آنکارا مسلط می شویم. آنکارای مدرن و قدیمی به خوبی از این نقطه قابل تفکیک است. در مورد تاریخ خود آنکارا اطلاعات قطعی در دست نیست. ولی تحقیقات باستان شناسی نشان داده است که در محل کنونی آنکارا مراکز مسکونی بسیار قدیمی وجود داشته است. گالاتاها به این شهر نام Ancyra داده اند. بر منطقه کنونی آنکارا که از تمدن های بسیاری میزبانی کرده است، هیتیت ها حاکم بوده اند. سپس به ترتیب فریقی ها، کیمه ها، پرس ها، لیدیایی ها، مقدونی ها، گالاتاها، رومیان، سلجوقیان و عثمانیان در طول تاریخ بر آنکارا حاکم بوده اند.
آتاترک به عنوان اخرین توقفگاهش در خاکهای اناتولی در 19 می، وارد آنکارا شده است. آتاترک که در تاریخ 27 دسامبر 1919 وارد انکارا که به عنوان آخرین پایگاه جنگ رهایی بخش ملی انتخاب کرده بود شد، پایه های جمهوریت را در این شهر بنیان نهاد. آنکارا در تاریخ 23 آوریل 1920 به عنوان مرکز مجلس ملی کبیر ترکیه و در 13 اکتبر 1923 به عنوان پایتخت جمهوری ترکیه برگزیده شد.
با نزدیک شدن آفتاب به تپه زمان گردش در موزه های اطراف قلعه آنکارا فرا می رسد. می توانید نهار را در رستوران های اطراف میل کنید. ابتدا از موزه تمدن های آناتولی دیدن می کنیم. در مدتی که از موزه بازدید می کنیم، تاریخ آناتولی مانند فیلم از جلوی چشمانتان عبور خواهد کرد. با تمام شدن سفر به 10 هزار سال قبل احساس خواهید کرد که فیلمی تاریخی تماشا کرده اید. بعد از گردش در موزه موزه رحمی کوچ در آت بازاری از موزه های مردم شناسی و موزه مجسمه و نقاشی دیدن خواهیم کرد. معماری هر دو موزه نیز بسیار زیباست. بین ساعات 15 تا 16 بازدید از این موزه ها پایان یافته و به سوی صحیه به پیش می رویم. از اینجا به بعد آنکارای قدیمی جای خود را به آنکارای مدرن با مراکز کار بزرگ و آسمان خراش ها خواهد داد. پس از وزارتخانه ها در کیزیل آی به محله کاواکلی دره خواهید رسید.
پارک کوغولو یکی از مکان هایی است که می توانیم در این منطقه استراحت کنیم. این پارک با دریاچه ای کوچک و قوها ،اردک ها و مرغابی ها هوای خنک و دلپذیری دارد. پس از کمی استراحت در پارک به راهمان ادامه می دهیم. هدف بعدی مان آتاکوله است. برج آتاکوله نزدیک به نظر می رسد ولی مسیرمان چنان سربالایی است که تمام نمی شود. ولی خسته نشوید! به تحمل سختی راه می ارزد. پس از نیم ساعت پیاده روی به اتاکوله می رسیم. اگر مسیر را با تاکسی ادامه دهید بعد از 5 دقیقه در اتاکوله خواهید بود. در حال حاضر به علت بازسازی مرکز خرید پایین برج نمی توان به بالای برج رفت. ولی می توانیم در کافه ها و رستوران های اطراف نشسته و نفسی تازه کنیم. از والوس، قلعه آنکارا، کوغولو پارک تا آتاکوله پیاده روی کردیم. مسیر آسانی نیست. منظره آنکارا از بالای برج آتاکوله بسیار با احتشام است. از آنیت کابیر تا کوه حسین داغی همه جا نزدیک به نظر می رسد. اگر تا سال 2016 و پایان ساخت و ساز مرکز خرید صبر کنید می توانید این منظره را از بالای برج تماشا کنید.
اطراف آنکارا نیز برای گردش ایده آل است. ییلاق های بسیاری برای تفریح وجود دارد. ولی معروفترین انها بئی پازاری با خانه های چوبی اش است. بئی پازاری با خانه های چوبی، نقره کاری، هویج و نان فانتزی خشکش معروف است. شمار توریست هایی که به بئی پازاری می آیند هر ساله در حال افزایش است. در فاصله 20 تا 25 کیلومتری بئی پازاری ناللی هان، بهشت پرندگان نیز از جمله جاهای دیدنی است.که در برنامه های بعدی به آنها سفر خواهیم کرد.
عزیزان این بار در داخل شهر به گردش در تاریخ پرداختیم.تا برنامه ای دیگر و سفر به دل طبیعت خدانگهدار.