در آغوش طبیعت

در راهی پر از آرامش همراه شما خواهیم بود. همراه هم در دل طبیعت زیبا گم خواهیم شد. هر گامی که در این مسیر زیبا برمی داریم ما را به سوی زیباترین رنگ ها و بی نظیرترین مناظر خواهد برد. راهی که در پیش گرفته ایم گاها نیز سورپرایزهایی برای ما خواهد داشت. گاهی همراه هم به یک آبشار، گاهی به یک دریاچه و گاه نیز به ییلاق هایی که کودکان سرخ گونه شان با شور و شوق مشغول بازی هستند خواهد برد. همراه هم به ساحل دریا و گاه به شهر باستانی هزار ساله سفر خواهیم کرد.

این مسیر تا دل طبیعت راه دارد. هر مسیر همانند پنجره ای به سوی دنیای آرزوها و رویاهاست. طبیعت از این پنجره ها دلش را برای شما باز خواهد کرد. هر کدام از سورپریزها را همراه هم تجربه خواهیم کرد.
هر هفته همراه با شما در این مسیرهای بی نظیر تبدیل به یک لیکیایی شده و از روستایی به روستایی دیگر و از شهری به شهری دیگر قدم خواهیم زد. گاه در کوه هایی که رد پایی از افه های منطقه اژه وجود دارد، به کشف مناظر بکر و با صفا خواهیم پرداخت. گاه در ییلاقی میهمان عشایر خواهیم شد و گاه در ساحل دریاچه ای چادر خواهیم زد. حسرت وطن را با سفر به دل طبیعت فراموش خواهیم کرد.
اکنون سفرمان آغاز می شود...

در کوه ها خصوصا کوه های کاچکار مناطق بسیاری وجود دارد که ویژگی های اصلی شان را حفظ کرده اند. رودهای خنکی که از جنگل های سرسبز دامنه کوه های مرتفع جاری می شوند، خانه های سنگی صد ساله و مردمانی که با گرمای نگاهشان در دل آدمی نفوذ می کنند...

محله Amanezget روستای Barhal از توابع شهرستان یوسوف ائلی استان آرتوین چنین جایی است. این محله در دامنه کوه های آلتین پارک، با کوه ها و جنگل های اطرافش همچون سرزمین قصه هاست. خانه های سنگی که پشت سر هم ردیف شده اند، آدمی را به سیری در تاریخ می کشاند. این محله نقطه آغاز مسیر پیاده روی تا کاراگول می باشد. کاراگول با ۲۹۰۰ متر ارتفاع مانند بهشتی در بین قله هاست.

امروز همراه هم این مسیر را در پیش خواهیم گرفت. صدای رودهایی پر از ماهی آزاد ما را در این سفر همراهی خواهد کرد. گاه نگاه یک روباه و گاه نگاه عقابی که به جوجه هایش پرواز را می آموزد متوجه ما خواهد شد. به هنگام استراحت میان راهی، بلبل های کاچکار با پرواز دایره ای شکل و آواز خوششان خستگی را از تن بدر خواهند کرد. چشم هایتان را ببندید و خود را به دست سحر طبیعت بسپارید.

ساکنین اولیه Amanezget نمی توانند این منطقه را ترک کنند. این محله با کوچه های سنگفرش و کودکان پر هیاهویش انسان را مجذوب می کند. ترک اینجا آسان نیست. زمانی که به یکی از ساکنین این محله "خسته نباشید" بگویید بدون پذیرایی با چایی اجازه دور شدن نمی دهند. در این محله با کوه ها و جنگل های سرسبزی که آن را در آغاز کشیده، نباید زیاد وقت گذرانی کرد. از چشمه ای که در خروجی محله وجود دارد دل سیر آب خورده و پیاده روی مان را آغاز می کنیم.

مسیر پس از چشمه کمی سربالایی، خاکی و لغزنده است. در سمت چپ ییلاقی با خانه های چوبی توجهمان را به خود جلب می کند. ییلاق چاتاللار با تمامی زیبایی اش مسحور کننده است. با گامهایی آرام ولی پیوسته به مسیرمان ادامه می دهیم. در این مسیر کوه های آلتین پارماک با ٦ دامنه پوشیده از برف دوشادوش ما در حرکت است. قله مارسیس تپه در سمت راستمان با قله های کوچک و بزرگ دیگر در بین مه گاهگداری ناپدید می شود. هر دو رشته کوه نیز در طول راه ما را تنها نخواهند گذاشت. آسمان آبی به این سفرمان زیبایی خاصی می بخشد. کوهپیمایی در این کوه با شیب تند ٦۰ دقیقه طول خواهد کشید. پس از مدتی کوهنوردی شیب کمتر شده و در سمت راست جنگل و در چپمان رودخانه ای آرام ما را همراهی خواهد کرد. پس از طی مسافتی کوتاه جنگل جای خود را به صخره ها خواهد داد. در این منطقه صخره ای کمی توقف کرده و با تماشای منظره استراحت می کنیم.

پس از پشت سر گذاشتن صخره ها به دو راهی می رسیم. مسیر موازی با دامنه کوتاه تر و پرمشقت تر است. مسیری که به سمت پایین می رود بلندتر و راحت تر است. به هنگام گردش در طبیعت زود رسیدن به مقصد مهم نیست بلکه آنچه که مهم است لذت بردن از مناظر می باشد. شما نیز همین کار را انجام دهید. اگر مسیر بلندتر ولی سخت تر را انتخاب کنید چمنزاری وسیع را در مقابلتان خواهید دید که می توانید استراحت کرده و غذا بخورید. رودی که از دریاچه سرازیر می شود کمی پایین تر از این چمنزار در جریان است. گل های اطراف چشمه های آب دلیلی زیبا برای انتخاب این مسیر است.

اگر بر سر راهتان به بوته های تمشک که مردم منطقه "جوو" می گویند برخورید زمان زیادی از دست خواهدی داد. طعم و عطر این تمشک ها را تا اخر عمر فراموش نخواهید کرد. حتی در ماه آگوست نیز در این منطقه برف وجود دارد. در این دشت بهار و تابستان را خواهید چشید. جاهایی که هنوز تازه برفشان آب شده، پر از گل های ریز و درشت شده است. در بین این گل ها از هر رنگی که به ذهنتان بیاید می توانید پیدا کنید. عطری که از گلهای رنگارنگ به مشام می رسد در هیچ یک از مغازه های عطر فروشی یافت نمی شود. به یک صخره تکیه داده و بنشینید. به قله های بی نظیر روبرویتان بنگرید. گویی در بین قله های کوه های با احتشام گم شده اید.

مدتی در اینجا استراحت کنید. زیرا مرحله پایانی کمی خسته کننده خواهد بود. پس از طی مسافت کوتاهی چمنزار تبدیل به بلوک های صخره ای خواهد شد. در صورتی که آهسته و پیوسته به پیش رویم کمتر خسته خواهیم شد. با افزایش ارتفاع آبشاری که از دریاچه به پایین می ریزد بیشتر دیده خواهد شد. آب جاری شده از دریاچه با برخورد به صخره ها به رنگ سفید و کف آلود در می آید.

پس از ۳۰ دقیقه کوهنوردی و پشت سر گذاشتن تپه ای دیگر دوباره به یک دشت هموار خواهیم رسید. ولی برای دیدن دریاچه باید کمی دیگر به پیش برویم. برای دیدن گنجینه های پنهان کوه ها باید هزینه ای پرداخت کنیم. طبیعت زیبایی خود را با ناز و کرشمه در اختیارمان قرار می دهد.
با گذشتن از این دشت به پشت دریاچه و سپس به کاراگول خواهیم رسید. در این منطقه شمار زیادی کاراگول وجود دارد. به دلیل اینکه تمامی این دریاچه ها با کوه های مرتفع احاطه شده اند، نور دریافت نمی کنند و به رنگ تیره هستند. به همین علت نیز کاراگول یا دریاچه سیاه نامیده می شوند. اطراف دریاچه پوشیده از چمن های سرسبز است. در ساحل دریاچه آرامشی بی مانند حاکم است. بدون شک مدتی نشسته و به صدای سکوت گوش خواهید داد. اگر هوا گرم باشد هوس شنا خواهید کرد ولی فراموش نکنید که آب دریاچه خیلی سرد است.

دریاچه چنان شما را مجذوب خواهد کرد که با خود "ای کاش دراینجا چادر می زدیم" خواهید گفت. قبل از اینکه هوا تاریک شود باید بازگشت. هر چه از دریاچه دور می شوید دلتان برای زیبایی هایش تنگ خواهد شد و این نیز شما را متعجب خواهد کرد. رفته رفته از دریاچه دور می شویم و با خستگی همراه با آرامشی که دارید برنامه های جدیدی در ذهنتان مرور خواهید کرد. سفر امروزمان یکی از دلایلی است که ثابت می کند هر گوشه از ترکیه بهشتی برین است.