آثار جغرافیایی به ثبت رسیده ای تورکیه – پنیر آبخاز ساکاریا

تاریخ ثبت: 03.05.2021

"پنیر آبخاز" نوعی پنیر محلی است که نامش را از مهاجران آبخازیا گرفته است. مردمانی که قرن‌ها قبل از قفقاز به شهر ساکاریا واقع در سواحل بحیره ای سیاه تورکیه مهاجرت کردند. این پنیر محلی با درخواست اتاق صنایع و تجارت ساکاریا در سال 2021 در فهرست محصولات ثبت شده جغرافیایی تورکیه قرار گرفت. این پنیر که به آن پنیر آبازا نیز می‌گویند دارای ساختار فیبری به رنگ زرد کهربایی بوده و معمولاً به شکل گیس بافت تهیه می‌شود. این پنیر به دلیل ساختار فیبری خود می تواند در آب گرم کش بیاید. مهمترین ویژگی که پنیر آبخاز را از سایر پنیرها متمایز می‌کند این است که پس از رسیدن شیر جوشیده به 40 درجه سانتیگراد، مقدار بسیار کمی ماست به آن زده و پس از مدتی خنک شدن، مایه پنیر طبیعی را به آن اضافه می‌کنند. این شیر برای تخمیر به مدت 1.5 ساعت باقی می‌ماند تا جریان تخمیر کامل شود، سپس مخلوط به دست آمده را با کارد برش می دهند. قطعات برش خورده با به همزن دستی به آرامی خرد می شوند. مخلوطی که برای مدتی آب خود را آزاد می کند را با آب پنیر گرم شده به مدت 30 دقیقه می جوشانند. سپس قالبی با اندازه مناسب انتخاب می شود و روی قالب را با یک پارچه تمیز می پیچند. تکه های داغ پنیر را در قالب قرار داده و فشار می دهند تا دوباره آب آن آزاد شود و سپس توده پنیر خارج شده از ظرف را با کارد به قطعاتی به اندازه کف دست می برند. پنیر را یک ساعت دیگر می‌جوشانند. تکه های پنیر پخته شده شروع به نرم شدن کرده کشدار و انعطاف پذیر می شوند. بعد از جوشاندن می توان سبزی های خشک مخصوصا زیره سیاه و آویشن ویا نوعی سبزی که درتورکیه بنام کیکیک یاد میشود را به پنیر اضافه کرد. بعد از اینکه به تکه های پنیر خنک شده نمک زده شد، آنها را در کاغذ روغنی پیچیده و بدون فشرده شدن در شیشه قرار داده و بسته می شوند. پنیر آبخاز  پس از 2 ماه نگهداری در دمای پایین شروع به گرفتن رنگ کهربایی می کند، به خوبی بالغ می شود و آماده می شود تا جای خود را روی میز صبحانه بگیرد.