Nogayça. Bîr keşe bîr ömır

Bîr ay bîr devir bolarma?
Ya bîr keşe bîr ömır?
Qaydey fırsat so, qoldan qaşpas!
Qaydey yarav so, är kîm tappas!
Mîne kelavuydı aldımga...
Üyken pırsat endi qolumda...

Aytılgandan maqsad oraza.
İşinde bîr keşe bar kîm...
Mîng ay saygan sonu Allah!

Orazaga baska qıymatlar em bergen...
Bes parızdın bîrînşilerınden saygan.

Müsliman bolgandıñ belgisi em qılgan.
Qaydey belgi kîm, yaltırap turgan.
Qaysı adem tutqan bolsa orazadı.
Özine “müsliman so!” dep aytıladı.

Orazada köp payda, em hikmetler bar.
Allah’tın Rab bolganı köriledi äşikär.
Rab degenden bilingen bîr manä so:
Terbiya etüvşi Allah, em toyuruvşı.
Barı yan yanıvar qayerde bolsa,
Tavdın töbesi ya teñiz tübinde bolsa,
Toyuradı sonu, nimet beredi.
Rızgını umılmagan yerden yiberedi.

Kım umar qurug topraqtan aslık şıqsın...
Qavun şıksın, karbız şıksın, alma şıqsın...
Meni, su eş tanımas, terek em bilmes...
Nimetler esleri yok, özözüñe kelmes.
Sosunlar, ne toprakqtan ne terekten ne suvdan...
Barı iygilik, bizge, meramatlı Rab’dan!

Sebepler aytıbatır “Qaydan bileyik sizdi biz,
Ullıg bîr qaznadan agıbatı rızgınız.
Biz perdemiz tavsilmes rahmetke, tek
Bizim ızımızda Rab’dı körmek kerek!”

Düniyadı sıpra qılgan Allah, aldımga qurgan.
İşine türlüg türlüg nimetler tizgen.
Bilmey ötken manelerdi mutaman.
Allah akeledi esimge orazaman...
İftar vaktı müslimanlar bolgan bîr ordu.
Quday’ga qonak bolgan sıprasında beklep turu.
Emir kelmey baslamaydı, aşamaydı astı.
“Buyurunuz!” emrini bekleydiler, qolda sutası.
Muna keldi emir, boldu iftar, okundu ezan!
Küldî betleri, süyündi yürekleri, barı müsliman.

Qaydey yaksı bîr suvret so, em yaksı bîr al...
Sebebi ol kîm, Quday qullarga qonak bergen.

Bız qulmız muktajpız her däyim Rabbimizge.
Ol älimiz ullıg ibadet bolupturgan Rabbimizge.

Ordu neşe üyken bolsa üyken bolur qumandan.
Menim Rabbim bır öyünde yeti milyardı toyurgan.

Ösimlik bar, hayvanlar bar, almadık esapqa taga...
Är bîrevini mutbay Rabbim er kün toyurgan!

Sonday bır Quday’ga qonakpız orazada biz.
Muttırmasın bizge özünü, meramatlı Rabbimiz.

Orazadın bîr hikmeti qarapturu em şükürge.
Bazı aytamız “rahmet!” dep bilmey sebebke.
Bîr padşa bîr ädiyya yiberevsa bîr qulga.
So adem padşadı mutıp qızmetçidi sıylasa...
Esimizge kelir heman ol adem pıkırden noksan!
Ädiyadı yibergen patşa, sonu mutgan!

Men em mutavıysam barı nimet Allah’tan.
Bolaman so ademdey gaflet kılsam Allah’tan.

Orazaman oylaymız, barı bolgan Allah’tan!
İftar kelmey haram ne, alalmas qol halaldan!

Yegenlerim barı niymet, qıymatların tap bilsem.
Qoldan şıqbay, muqtaj qalmay em bılsem.

İftar vaqtı bilemen qurug ötbök qıymatın.
Tok bolsam er vakıt, bilmek qıyın qıymatın.

Qıymat bildim orazada barı şükür Quday’ga...
Quru ötbeğine muqtajpan şükür dayim Quday’ga...

Ramazan orazası barımızga mübarek bolsun!

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK