خورشید کمانچه مشرق غروب کرد
قرنها گذشت تا کمانچه زنی همچون هابیل علی اف در شرق پدیدار شد، شاید قرنهای دیگر نیز باید بگذرد تا کسی همچون وی کمانچه در دست گیرد و بنوازد
هابیل علی اف استاد کمانچه مشرق زمین و روح موسیقی بی همتای آذربایجانی غروب کرد.
هابیل علیاف، نوازنده نامی کمانچه در جمهوری آذربایجان پس از روزها که در کما بود سرانجام در سن ۸۸ سالگی در بیمارستانی در باکو چشم از جهان فرو بست.
صدای کمانچه علی اف، بسان صوتی بهشتی بود که قلبهای آدمیان سرای خاکی را منقلب می کرد و روح و ذهن را در معرض عروج معنوی قرار می داد.
هابیل مصطفی اوغلو علیاف در ۶ خرداد ۱۳۰۶ در روستایی در منطقه آغداش جمهوری آذربایجان به دنیا آمد.
زمانیکه هابیل علیاف در دبستان مشغول تحصیل بود احمد آغدامسکی خواننده مشهور آن زمان، اتاقی در خانه آنها اجاره کرد و این حضور و رفتوآمدهای آغدامسکی با دیگر موسیقیدانان سرآغاز علاقه هابیل به موسیقی شد.
علاقه و کشش هابیل به موسیقی با تشویق و حمایت مادر همراه شد به گونهای که بعدها در گفتگویی اعلام کرد که حضورش در دنیای هنر را مدیون دو نفر است: اول احمد آغدامسکی و دیگری مادرش نسا خانم. با تشویقهای آغدامسکی و حمایتهای مادر وارد مدرسه موسیقی در آغداش شد و ساز تار را انتخاب کرد ولی به علت ضعف جثه نمیتوانست به درستی تار را در دست بگیرد به همین خاطر ساز کمانچه را برگزید.
۱۱ ساله بود که اولین بار در مدرسه به اجرای موسیقی پرداخت. هابیل بعد از اتمام کلاس هفتم وارد مدرسه پداگوژی شد و همزمان نیز در تئاتر دولتی درام وزیروف آغداش ساز میزد.
در سال ۱۹۵۲ به باکو رفت و وارد مدرسه موسیقی عاصف زینالی شد و شروع به یادگیری ظرائف مقامهای موسیقی نزد قربان پیریمف (نوازنده تار) و خان شوشینسکی کرد. در سال ۱۹۵۳ وی وارد انجمن فلارمونیک دولتی آذربایجان شد. اولین حضور وی در تلویزیون در سال ۱۹۶۱ بود که در آنجا وی سهگاه را با تکنیکهای نوینی اجرا کرد که بحثهای بسیاری را برانگیخت.
هابیل علیاف اجراهای بسیاری در شوروی و همچنین ترکیه، ایالات متحده آمریکا، آلمان، انگلستان، فرانسه، هندوستان، پاکستان، ایران، مصر، سوئد، هلند، تونس، ژاپن، سوریه و ... داشتهاست.
وی در سال ۱۹۵۴ ازدواج کرده و صاحب سه دختر و یک پسر بود.
وی در ایران نیز بسیار معروف بود، بگونه ایکه همه دوستداران موسیقی و تقریبا همه شهروندان ترک و آذربایجانی این کشور هابیل علی اف را می شناختند و همراه با لغزش آرشه بر روی تارهای کمانچه وی، در خاطرات گذشته و یا در رویاهای اینده خود غوطه می خوردند.
بی تردید هابیل علی اف روح موسیقی شرق، جهان ترک و آذربایجان بود و خوامد ماند.
امید است کمانچه ای که از وی به یادگار مانده است، به عنوان برترین میراث وی برای تمامی نسلهای آینده جاودانه شود.
خبرهای مرتبط
حفاظت از سنگنگارههای تمغالی توسط دولت قزاقستان
سنگنگارههای حدود 3 هزار ساله در دره تمغالی قزاقستان به بهترین شکل محافظت میشوند