اختراات تصادفی و تسهیلات زنده گی – اوجاق مایکروویو ویا داش برقی مایکرو ویو

اولین اجاق مایکروویو که توسط اسپنسر اختراع شد و اختراع خود را در سال 1947 به ثبت رساند، وسیله ای نبود که زنان خانه دار آن را در آشپزخانه خود ترجیح دهند

2099590
اختراات تصادفی و تسهیلات زنده گی – اوجاق مایکروویو ویا داش برقی مایکرو ویو

برنامه ای اختراات تصادفی و تسهیلات زنده گی - پنجشنبه ۸فبروری سال ۲۰۲۴ میلادی

اگر تکه چاکلیتی که دانشمندی در جیبش فراموش کرده در حین آزمایش آب شود چه اتفاقی می افتد؟ پاسخ به این سوال ممکن است این باشد که "ممکن است دریچه ای را به روی یک اختراع تصادفی باز کند." دقیقا همین اتفاق افتاد. در واقع، آخرین قسمت از این داستان طولانی شامل کشف مایکروویو است که برای مدت طولانی سنگ بنای آشپزخانه ها بوده و هنوز برای بسیاری از مشاغل در بخش غذا و نوشیدنی ضروری است.

انجنیر پرسی اسپنسر که در سال 1894 در ایالات متحده متولد شد و زندگی خود را وقف مطالعات علمی کرد، کار خود را بر روی دستگاه رادار و امواج الکترومقناطیسی متمرکز کرد که در برتری متفقین بر آلمان نازی به ویژه در دور دوم جنگ جهانی اهمیت زیادی داشت. پرسی اسپنسر که در سال 1945 در آزمایشگاه خود در حال انجام آزمایشی بر روی امواج رادار بود، متوجه شد که چاکلیت در جیبش در حال آب شدن است. اسپنسر با چندین بارتکراراین آزمایش به طورتصادفی متوجه شد که انرژی مایکروویو که روی آن کار می کرد می تواند غذا را گرم کند. اولین اجاق مایکروویو که توسط اسپنسر اختراع شد و اختراع خود را در سال 1947 به ثبت رساند، وسیله ای نبود که زنان خانه دار آن را در آشپزخانه خود ترجیح دهند. اولین مایکروفر با ارتفاع یک متر و 80 سانتی متر و وزن 340 کیلوگرم در آن سال با نام «رادرنج» به مردم معرفی شد، اما به دلیل قیمت و اندازه بسیار بالا از نظر تجاری مورد احترام قرار نگرفت. اجاق مایکروویو قبل از ورود به آشپزخانه باید یک پروسه توسعه 8 ساله را طی می کرد.در سال 1955، شرکت دیگری اولین اجاق مایکروفر را با ابعادی نزدیک به مقیاس امروزی روانه بازار کرد و از آن زمان تاکنون میلیون ها اجاق مایکروفر در اندازه ها و برندهای مختلف تولید و در سرتاسر جهان تولید و به فروش می رسد.

بنابراین، مایکروویو که در صدر فهرست اختراعات قرن برای زنان خانه دار قرار دارد، چگونه کار می کند؟ امواج مایکروویو در طیف الکترومقناطیسی بین امواج رادیویی و پرتوهای مادون سرخ قرار دارند. فریکانس آنها از 1 جیگاهرتز تا 1000 جیگاهرتز متغیر است و طول موج آنها 0.1 تا 100 سانتی متر است. سوراخ های کوچک در درب اجاق های معمولی اجازه عبور امواج نور را می دهد و بنابراین داخل اجاق ویا داش دیده می شود. از آنجایی که فرکانس امواج الکترومقناطیسی مورد استفاده اجاق های مایکروویو برای گرم کردن غذا کم است و طول موج آنها بیشتراست، امواج نمیتوانند از سوراخ های پوشش عبورکنند و به داخل منعکس میشوند. علاوه بر این، فریکانس 2.45 جیگاهرتز در این داشها استفاده می شود. این مقدار فرکانس صرفا مولیکول های آب را به حرکت در می آورد و در حالی که غذای حاوی آب گرم می شود و پخته میشود، صفحه ای که غذا روی آن قرار می گیرد سرد می ماند. به همین دلیل گرمایش در مایکروویو با گرمایش در اجاق ها و دیگهای سنتی کاملا متفاوت است. در اجاق‌های مایکروویو، پخت و پز نه «از بیرون به داخل» مانند اجاق‌های معمولی، بلکه «با تأثیر هم‌زمان درهمه جا» انجام می‌شود. دمای داخلی اجاق های مایکروویو برابر با دمای اتاق است، بنابراین غذای گرم شده پوسته تشکیل نمی دهد. در نتیجه اجاق‌های مایکروویو گرما را هدایت نمی‌کنند و غذا را داغ می‌کنند و به همین دلیل است که این یک اختراع بزرگی شمرده میشود، هر چند تصادفی است.

بزرگترین نگرانی در مورد اجاق مایکروویو که سالهاست جزء لاینفک آشپزخانه خانواده ها به ویژه در ایالات متحده بوده است، تاثیر آن برصحت و سلامت انسان است. این بحث از سال 1947، زمانی که این اجاق‌ها شروع به ساخت کردند، ادامه داشت، اما طبق گفته سازمان‌های حرفه‌ای فعال در این زمینه و سازمان صحی جهانی، اجاق‌های مایکروویو تا زمانی که "درست استفاده شوند" و تمیز نگه داشته شوند، مطمین و قابل استفاده هستند. مهمترین عامل در این امر این است که اجاق‌های مایکروویو به گونه‌ای طراحی شده‌اند که تابش کم را در داخل خود نگه دارند و میزان تشعشعاتی که می‌تواند از درب شیشه‌ای فر نشت کند بسیار کمتر از استانداردهای بین‌المللی است.



اخبار مربوطه