نظری به آجندای تورکیه و جهان٬ جمعه سیزدهم سرطان ۱۳۹۹ هجری شمسی

راز موفقیت دولت وفاق ملی لیبیا تا حد زیادی به دلیل پشتیبانی تورکیه بود که سبب شده تا این دولت موفق به کسب دستاوردهای جدید و بزرگ نظامی و سیاسی گردد.

پس از موفقیت های پی در پی دولت وفاق ملی در لیبیا ، همه طرفین مواضع خود را تغییر داده اند. در امنیت طرابلس دیگر جای بحثی وجود ندارد و تهدیدات موجود علیه موجودیت دولت وفاق ملی ناپدید شده است.  راز موفقیت دولت وفاق ملی لیبیا تا حد زیادی به دلیل پشتیبانی تورکیه بوده که سبب شده این دولت از یک طرف موفق به کسب دستاوردهای جدید و مشروعیت بیشتر شود و از سوی دیگر آماده بازسازی کشور گردد. در حال حاضر نیروهای حفتر از موقعیت حمله به وضعیت موقعیت دفاعی رسیده اند . در حال حاضر هدف انها از دست ندادن اراضی بیشتر در لیبیا است.  از طرف دیگر ، امیدهای هواداران حفتر برای پیروزی در این مبارزه نیز تغییر یافته و آنها در تلاش هستند تا دست کم ضررهای خود را به حداقل برسانند تا در آن سمتی که قرار است ببازند نباشند. به همین منظور ، آنها درگیر فعالیت شدیدی برای متوقف کردن پیشروی نظامی دولت وفاق ملی شده اند. اکنون ایالات متحده که قبلاً از تعامل کمتری در این روند برخوردار بود ، شروع به اتخاذ یک رفتار نسبتاً فعال تری در لیبیا و به نفع دولت وفاق ملی کرده است.

اکنون به ارزیابیهای دکتر مراد یئشیل تاش در این خصوص توجه فرمایید. 

با توجه به آخرین تحولات ، می توان گفت که کنترل اراضی در لیبیا نهایی نیست و از ماهیت موقتی برخوردار هست با این حال ، مسیر تحولات مربوط به خطوط سرخی است که طرفین به طورضمنی یا صریح اعلام کردند.  خط سرخ دولت وفاق ملی لیبیا و تورکیه که مدافع دولت مشروع این کشور است اگرچه شامل سیرت و کوفرا است اما محدود به آن نیست. هدف تورکیه اخراج گروه های شبه نظامی  طرفدار حفتر کودتاچی و تاسیس یک دولت یکپارچه و با ثبات در این کشور توسط حکومت وفاق ملی است. برای دستیابی به این هدف ، مذاکرات دیپلماتیک و سیاسی در هر مرحله ای مد نظر قرار دارد. با این حال ، موضوع  استفاده از روشهای نظامی در صورت لزوم نیز ممکن خواهد بود. بعد از ناکامی های پی درپی حفتر، این فرد دیگر قادر به ترسیم خط سرخ نیست. اما در عوض این خطوط سرخ به صورت مستقیم یا غیرمستقیم توسط طرفداران آنها ترسیم می شود. به طور مثال ، گرچه روسیه ادعا میکند که هیچ حضور نظامی رسمی در لیبیا ندارد ، اما اخیراً طیاره های جنگی این کشور به کمک نیروهای حفتر رفته است تا مانع از کنترل دولت وفاق ملی  بر سیرت و کوفرا شود. در این میان فرانسه با مشاهده عدم توانایی از کسب مزایای سرمایه گذاری هایی خود توسط جناح حفتر که در طول سالها انجام شده است دست کم  برای نجات بخشی از این مزایا، موضوع آتش بس را مطرح کرده و از سوی دیگر اقدام به اتهاماتی علیه تورکیه کرده است. تا مگر حداقل بتواند تا تورکیه را از پروسه لیبیا جدا کند. این نگرش فرانسه ، بدون شک از مبارزه جیوپولیتیکی قدرت در مدیترانه شرقی و بخصوص در لیبیا نشات گرفته است. از سوی دیگر امارات و عربستان سعودی سعی می کنند تا در روند تحولات لیبیا در تلاش و کوشش اند تا ضررهای خود را در این کشور به حداقل برسانند. به این ترتیب این کشورها از طریق مصر و اتحادیه عرب درسعی میکنند تا در درون این معادله بمانند. در این مرحله میتوان گفت که مصر به دلیل برخورداری از وابستگی اقتصادی و سیاسی به امارات و عربستان سعودی ، واکنش ملموستری نسبت به تحولات اخیر ابراز داشته است. سیسی رییس حکومت مصر بعد از آغاز عملیات راه پیروزی دولت وفاق ملی لیبیا برای تصرف شهرهای  کوفرا و سرت در روز  6 جون ، در قاهره یکجا باحفتر و عقلیه صالح گردهم آمد و خواستار آتش بس و جستجوی یک راه حل سیاسی شد. این پیشنهاد که تحت عنوان اعلامیه قاهره اعلام شد ، از سوی هواداران حفتر به شدت حمایت شد. سیسی در 20 جون  با توجه به اینکه حکومت وفاق ملی اظهار داشته بود که قبل از آزادسازی این دو شهر آتش بسی وجود نخواهد داشت مدعی شد که سیرت و کوفرا  را "خط سرخ" مصر می داند. وی حتی تلویحا اشاره کرد که در صورت ادامه حملات به این دو شهر، مصر می تواند در لیبیا مداخله كند. 

تحولات اخیر نشان می دهد که لیبیا به صورت اجتناب ناپذیری در معرض آرایش مجدد نیروها قرار گرفته است. در روزهای آینده لیبیا، باردار اتفافات متعددی خواهد بود.