پروژه های ملی صنایع دفاعی تورکیه از دیروز تا به امروز - 5

عدم وابستگی به خارج در زمینه مهمات هوشمند این چنینی از اهمیت استراتژیکی برخوردار می باشد

تورکیه  در حالیکه برای تامین امنیت ملی خود در مقابل تهدیدات مختلف تلاش بخرج میدهد، در دوره های معینی در معرض تحریمات متفقین خود در ارتباط با اسلحه و مهمات نیز قرار میگیرد. آنها حتی برغم پرداخت تمامی مصرف ها، در استفاده از تجهیزات دفاعی پرابلم ایجاد میکنند. تورکیه  در این باب، با موفقیت تمامی بحرانها را به فرصت تبدیل میکند. متفقینمان به اصطلاح از فروش طیاره های بدون سرنشین اجتناب می ورزند. ولی تورکیه  طیاره های بدون سرنشین مورد نیاز خود را خود تولید میکند. متفقینمان حتی از فروش کوادکوپترهای مسلح کامیکازه به ما دوری میکنند. تورکیه  برعلاوه  تولید مایحتاج خود، تولیداتش را به دیگر کشورهای جهان نیز صادر میکند. تورکیه  بعد از اینکه از سوی متفقینش در مقاب خویش موانع ایجاد شده را دید، درارتباط با سیستمهای افزایش دهنده حساسیت بمبهای مورد استفاده در طیاره های جنگی، به تولید بیشتر خویش آغاز کرد.

ترکان زنگین مدیر آموزشی سندیکای کارگران صنایع جنگی و شاخه های جنبی کاری تورکیه  در رابطه با این موضوع چنین می گوید:

عدم وابستگی به خارج در زمینه مهمات هوشمند این چنینی ازاهمیت استراتژیکی برخوردار میباشد. بطور مثال، امریکا از کنترل پریودیک مهمات هوشمندی که به تورکیه  میفروشد، برخورداراست. بطوریکه بواسطه مهماتی که میفروشد، مقدار استفاده و مهمات باقیمانده را تعقیب میکند. مهمتر اینکه، میتواند مختصات مورد هدف این مهمات را تثبیت بکند. بعبارت دیگر از امکان ایجاد مانع در مورد مختصات و شمار مهمات هوشمند مورد استفاده تورکیه  در مبارزه با سازمانهای تروریستی برخوردار میباشد. حتی در برخی از دوره ها، امریکا از فروش مهمات هوشمند به تورکیه  در زمینه مبارزه با سازمانهای تروریستی پ ک ک و پ ی د اجتناب ورزیده بود. برای همین حرکت تورکیه  بسان یک دولت مستقل و تولید مهمات هوشمند با امکانات داخلی بی نهایت حائز اهمیت بوده است.

اکنون چنین سوال باید کرد که از تولید بیشترینه یی کیت ردیاب حساس چگونه جلوگیری شد؟

برخی از کشورها برای جلوگیری از ملی شدن صنایع دفاعی تورکیه از استراتژی های مختلفی استفاده میکنند. برخی اوقات تولیدات خود را نفروخته و گاهی اوقات در استفاده از تولیدات فروخته شده خود موانع محتلفی ایجاد میکنند. حتی به کاهش فاحش قیمت تولیدات خود نیز متوسل میشوند. علی الخصوص هنگامیکه تورکیه  تولید تجهیزات دفاعی مورد نیاز خود را آغاز میکند، با کاهش دادن قیمتها، مدرنیزه شدن تولیدات جلوگیری میکنند. یکی از این اقدامات در مورد کیت ردیاب حساس جریان می یابد.

نیروی هوایی تورکیه  برای پایان دادن به وابستگی به خارج در مورد مهمات هوشمند، در سال 2005 فعالیتهای خود را آغاز کرد. اداره کنندگان وقت دستورات لازمه در باره تولید مهمات هوشمند با امکانات داخلی را صادر کردند. در نتیجه فعالیتهای انجام گرفته در کوتاه مدت، در سال 2006 کیت ردیاب حساس تولید شد. فقط به اصطلاح متفقینمان همچون دیگر تولیدات ملی، در زمینه تولید کیت ها نیز اقدامات مختلفی انجام میدهند.

تورکیه هرکدام ازمهمات JDAM مورد نیاز خود را که حاوی کیت ردیاب حساس میباشد، به قیمت 120 هزار دلار از امریکا خریداری میکرد. در حالیکه تورکیه  مهمات مذکور را با مصرفی در حدود 90 هزار دلار خود تولید میکند. علاوه براین با تولید بیشتراین رقم میتوانست کاهش بیابد. هنگامیکه تصمیم تورکیه درزمینه تولید بیشتر قاطعیت یافت، امریکا قیمت مهمات را تا یک ششم یعنی از 120 هزار دلار به 20 هزار دلار کاهش داد. امریکا در نظر داشت که از تولید مهمات هوشمند ملی جلوگیری کند. با کاهش قیمت، مصرف تولید ملی، 4 و نیم برابر افزایش یافت. برای همین روند تولید انبوه بطول می انجامد. و اما تورکیه  بنابه ضرورت سیاست دفاع ملی مستقل، فعالیتهای تولید بیشتر را در کوتاه مدت آغاز کرد.

کیت های ردیاب حساس در نتیجه فعالیت 5 ساله انجنیران انستیتوت تحقیقات علمی و تکنالوژیکی تورکیه  " توبیتاک " طراحی شد. کیت های مورد بحث برای اولین بار در سال 2013 در سومین کارخانه مراقبت و نگهداری هوایی از  سوی درجه داران و کارگران تولید گردید.

فاروق اوزلو وزیرعلوم، صنایع و کنالوژی وقت تورکیه  در نوامبر سال 2017 ، طی سخنانی در کمیسیون برنامه و بودجه مجلس ملی کبیر گفته بود که تولید انبوه مهمات کیت ردیاب حساس – 1 آغاز شده است.

قبلا در جهان، کیت ردیاب حساس تنها در امریکا، روسیه و اسرائیل تولید می شد. تورکیه  نیز با تولید این کیت ها با امکانات داخلی به موقعیت یکی از چهار کشور جهان صعود کرد. مهمات کیت ردیاب حساس – 1 در عملیاتهای سپر فرات و شاخه زیتون و عملیاتهای مبارزه با ترور مورد استفاده قرار گرفته اند.

براساس اطلاعات ارائه شده از سوی تولید کنندگان، در حالیکه بمبهای معمولی طیاره های جنگی از فاصله 5 – 6 کیلومتری پرتاب میشوند، این فاصله در بمبهای حاوی کیت ردیاب حساس به 25 کیلومتر افزایش می یابد. طیاره های جنگی ها در سایه بمبهای هوشمند بدون اینکه وارد منطقه خطرناک گردند، ماموریت خود را به پایان می برند. کیت های مذکور هدفی را که مختصات آن مشخص شده است، با یاری ماهواره و یا گیرنده های ویژه ، با انحراف کمی چون 6 متر منهدم می کند. بدین ترتیب نقاط خارج از هدف آسیب نمی بینند. این کیت ها امروزه از سوی بسیاری از کشورهای جهان مانند کشورهای خشرقمیانه، آسیا و افریقای شمالی با دقت دنبال میشوند.

ارزیابیهای تارکان زنگین مدیر آموزشی سندیکای کارگران صنایع جنگی و شاخه های جنبی کاری تورکیه  را به سمعتان رسانیدیم.