پنیر آبخاز ساکاریا

"پنیر آبخاز" نوعی پنیر محلی است که نامش را از مهاجران آبخازیا گرفته است. مردمانی که قرن‌ها پیش از قفقاز به شهر ساکاریا واقع در سواحل دریای سیاه ترکیه مهاجرت کردند. این پنیر محلی با درخواست اتاق بازرگانی و صنعت ساکاریا در سال 2021 در فهرست محصولات ثبت شده جغرافیایی ترکیه قرار گرفت. این پنیر که به آن پنیر آبازا نیز می‌گویند دارای ساختار فیبری به رنگ زرد کهربایی بوده و معمولاً به صورت گیس بافت تهیه می‌شود. این پنیر به دلیل ساختار فیبری خود می تواند در آب گرم کش بیاید. مهمترین ویژگی که پنیر آبخاز را از سایر پنیرها متمایز می‌کند این است که پس از رسیدن شیر جوشیده به 40 درجه سانتیگراد، مقدار بسیار کمی ماست به آن زده و پس از مدتی خنک شدن، مایه پنیر طبیعی را به آن اضافه می‌کنند. این شیر برای تخمیر به مدت 1.5 ساعت باقی می‌ماند تا فرآیند تخمیر کامل شود، سپس مخلوط به دست آمده را با چاقو برش می دهند. قطعات برش خورده با همزن دستی به آرامی خرد می شوند. مخلوطی که برای مدتی آب خود را آزاد می کند را با آب پنیر گرم شده به مدت 30 دقیقه می جوشانند. سپس قالبی با اندازه مناسب انتخاب می شود و روی قالب را با یک پارچه تمیز می پیچند. تکه های داغ پنیر را در قالب قرار داده و فشار می دهند تا دوباره آب آن آزاد شود و سپس توده پنیر خارج شده از ظرف را با چاقو به قطعاتی به اندازه کف دست می برند. پنیر را یک ساعت دیگر می‌جوشانند. تکه های پنیر پخته شده شروع به نرم شدن کرده کشدار و انعطاف پذیر می شوند. بعد از جوشاندن می توان سبزی های خشک مخصوصا زیره سیاه و آویشن را به پنیر اضافه کرد. بعد از اینکه به تکه های پنیر خنک شده نمک زده شد، آنها را در کاغذ روغنی پیچیده و بدون فشرده شدن در شیشه قرار داده و بسته می شوند. پنیر آبخاز  پس از 2 ماه نگهداری در دمای پایین شروع به گرفتن رنگ کهربایی می کند، به خوبی بالغ می شود و آماده می شود تا جای خود را روی میز صبحانه بگیرد.