шәйтан силәргә һәқиқәтән ашкара дүшмәндур

түркийә авази радийоси: әраф сүриси, 12 – 22 – айәтләр. аллаһ (иблисқа): ‹‹сени сәҗдә қилишқа буйруған чеғимда немишқа сәҗдә қилмидиң?›› деди. иблис: ‹‹мән униңдин артуқ. мени оттин, уни лайдин йараттиң›› деди[12]. аллаһ (иблисқа) ейтти: ‹‹сән бу йәрдин (йәни җәннәттин) чүшүп кәт, бу йәрдә өзүңни чоң тутушуңға болмайду, йоқал, сән һәқиқәтән пәскәшләрдинсән››[13]. иблис: ‹‹маңа кишиләр қайта тирилдүрүлидиған күнгичә (йәни қийамәт күнигичә) мөһләт бәргин›› деди[14]. аллаһ: ‹‹саңа мөһләт берилиду›› деди[15]. иблис ейтти: ‹‹сениң мени аздурғанлиқиңдин улар (йәни адәм әләйһиссалам вә униң әвладиға вәсвәсә қилиш) үчүн чоқум сениң тоғра йолуң үстидә олтуримән[16]. андин уларға чоқум алдидин, арқисидин, оңидин, солидин һуҗум қилимән, уларниң көпчиликиниң (немитиңгә) шүкүр қилғучилар әмәсликини көрисән››[17]. аллаһ ейтти: ‹‹җәннәттин әйибләнгән вә (рәһмитимдин) мәһрум қилинған һалда чиқ, уларниң ичидин саңа әгәшкәнләрни қошуп, һәммиңлар билән чоқум җәһәннәмни толдуримән››[18]. ‹‹и адәм! сән айалиң билән иккиңлар биллә җәннәттә туруңлар, җәннәтниң мевилиридин халиғиниңларчә йәңлар, бу дәрәхкә йеқинлашмаңлар, (униңға йеқинлашсаңлар) залимлардин болуп қалисиләр››[19]. лекин шәйтан уларниң йепиқлиқ әврәтлирини ечиветиш үчүн, уларға вәсвәсә қилди, шәйтан ейтти: ‹‹пәрвәрдигариңларниң силәргә бу дәрәхниң мевисини йейишни мәни қилғанлиқи пәқәт силәрниң пәриштә болуп кәтмәсликиңлар йаки (җәннәттә) мәңгү туруп қалмаслиқиңлар үчүндур››[20]. шуниңдәк уларға: ‹‹мән чоқум силәргә садиқмән›› дәп қәсәм ичип бәрди[21]. алдамчилиқ усуллири арқилиқ уларни (йуқири мәртивидин төвән мәртивигә) чүшүрди. дәрәхниң мевисини йегәндин кейинла уларниң әврәтлири ечилип қалди, улар җәннәттики дәрәхләрниң йапрақлири билән әврәтлирини йепишқа киришти, уларниң пәрвәрдигари (уларға кайип): ‹‹мән силәргә бу дәрәхни (йәни мевисини) йейишни мәни қилмиғанмидим? шүбһисизки, шәйтан силәргә һәқиқәтән ашкара дүшмәндур, демигәнмидим?›› дәп нида қилди[22].