инсанларға рәһмәтни тетитсақ, улар буниңдин хушаллинип кетиду

түркийә авази радийоси: рум сүриси, 33 - 41 - айәтләр. инсанларға бирәр зийан ـ зәхмәт йәткән чағда, улар пәрвәрдигариға ихлас билән илтиҗа қилиду, андин аллаһ уларға рәһмитини тетитқан чағда, улардин бир пирқә дәрһал пәрвәрдигариға шерик кәлтүриду[33]. улар бизниң бәргән немәтлиримизгә на шүкүрлүк қилип бақсун, (и мушриклар!) (дунйа тирикчиликидә силәргә бәргән немәтлиримиздин) бәһримән болуңлар, силәр (паний дунйаниң немитидин бәһримән болғанлиқиңларниң ақивитини) кәлгүсидә билисиләр[34]. йаки уларға уларниң бутларға чоқунишиниң тоғрилиқини сөзләйдиған бирәр китаб назил қилдуқму? (мундақ болғини йоқ)[35]. инсанларға рәһмәтни тетитсақ, улар буниңдин хушаллинип кетиду, әгәр уларға қилмишлири түпәйлидин бирәр көңүлсизлик йәтсә, дәрһал үмидсизлинип кетиду[36]. улар билмәмдуки, аллаһ халиған адәмниң ризқини кәң қилиду, (халиған адәмниң ризқини) тар қилиду, һәқиқәтән буниңда (ризиқ бәргән аллаһниң һекмитигә) ишинидиған қәвм үчүн (аллаһниң қудритини көрситидиған) нурғун аламәтләр бар[37]. хиш ـ әқрибаларға, мискинләргә, ибн сәбилләргә (силә ـ рәһим вә йахшилиқтин тегишлик) һәққини бәргин, аллаһниң разилиқини көзләйдиғанлар үчүн мундақ қилиш йахшидур, әнә шулар мәқсәткә еришкүчиләрдур[38]. силәр кишиләрниң пул ـ мели ичидә өстүрүш үчүн бирәр пул ـ мал бәрсәңлар, аллаһниң дәргаһида у өсмәйду (йәни кишиләр бәргинимдин җиқрақ қайтурсун дегән нийәт билән берилгән соғиниң аллаһниң дәргаһида саваби болмайду), аллаһниң разилиқини көзләп бәргән сәдиқәңлар (йаки еһсаниңлар) ға һәссиләп саваб берилиду[39]. аллаһ силәрни хәлқ әтти, андин силәргә ризиқ бәрди. андин силәрни қәбзи роһ қилиду, андин силәрни тирилдүриду, шерик кәлтүргәнлириңлардин қайсиси бу ишларниң қайсибирини қилалайду, аллаһ пактур, уларниң шерик кәлтүргән нәрсилиридин алийдур[40]. инсанларниң қилған гунаһлири түпәйлидин, қуруқлуқта вә деңизда апәт йүз бәрди, аллаһ уларни тәвбә қилсун дәп қилмишлириниң бир қисминиң (җазасини) уларға тетитти[41].