муса өсүп йетилгәндә, әқли тошқанда униңға пәйғәмбәрликни вә илимни ата қилдуқ

түркийә авази радийоси: қәсәс сүриси, 14 - 20 - айәтләр. муса өсүп йетилгәндә, әқли тошқанда униңға пәйғәмбәрликни вә илимни ата қилдуқ, биз йахшиларға мушундақ мукапат беримиз[14]. муса шәһәр аһалисидин һеч кишини көргили болмайдиған бир вақитта (йәни чүшлүк уйқидики чағда) шәһәргә кирди, у шәһәрдә икки кишиниң урушуватқанлиқини көрди. (урушуватқанлардин) бири өз қәвмидин болса, йәнә бири униң дүшмини иди. өз қәвмидин болған адәм дүшминигә қарши униңдин йардәм тилиди. муса уни мушт билән бирни уруп өлтүрүп қойди. муса ейтти: «бу шәйтанниң ишидур, шүбһисизки, шәйтан аздурғучи ашкара дүшмәндур»[15]. муса ейтти: «пәрвәрдигарим! мән һәқиқәтән өзүмгә зулум қилдим. маңа мәғпирәт қилғин». аллаһ униңға мәғпирәт қилди, аллаһ һәқиқәтән наһайити мәғпирәт қилғучидур, наһайити меһрибандур[16]. муса ейтти: «пәрвәрдигарим! маңа (мәғпирәт қилғанлиқ) немитиң сәвәби билән мән һәргиз гунаһкарларға йардәмчи болмаймән»[17]. муса әтиси әтигәндә қорқунч ичидә әтрапиға қарап шәһәр арилап йүрәтти, нагаһан түнүгүн униңдин йардәм тилигән адәм (бир қибти билән урушуп турған һалда) мусадин йәнә йардәм тилиди, муса униңға: «сән һәқиқәтән ашкара гумраһ икәнсән» деди[18]. муса иккисиниң (ортақ) дүшмини болған адәм (йәни қибти) гә қол узатмақчи болғанда, йардәм тилигән адәм: «и муса! сән түнүгүн бир адәмни өлтүргәндәк мени өлтүрмәкчимусән, сән земинда түзигүчиләрдин болушни халимай, пәқәт зомигәр болушнила халайсән» деди[19]. бир адәм шәһәрниң йирақ йеридин алдирап келип: «и муса! шүбһисизки, каттилар сени өлтүрүшни мәслиһәт қилишиватиду, (шәһәрдин дәрһал) чиқип кәткин, мән әлвәттә саңа садиқ кишиләрдинмән» деди[20].