чөчәкләр дунйаси

бар икәну йоқ икән, бурунниң бурунсида әлгәк саман ичидә, төгә дәллал, бүргә сатираш икән. анам бөшүкини ләпәң – ләпәң тәврәткән бир чағларда, тәң бәһриман болушни билмәйдиған бир қиз бала бар болуп, униң сми зәйнәп икән. зәйнәпниң бирму дости йоқ икән. чүнки у ойунчуқлирини һечким билән биллә ойнимайдикән. униң көңли буниңға толиму йерим икән. әмма, шундақ болсиму у ойунчуқлирини, йемәкликлирини вә әшйалирини һечким билән тәң бәһриман болмайдикән.
күнләрдин бир күни зәйнәп билән аилиси дала сәйлиси үчүн өйигә наһайити йеқин сәһрадики бағчиға берипту. зәйнәп әтрапни айлинишқа башлапту. бу вақитта, униңға бир кичик аслан әгишивапту. зәйнәп уйәр – бу йәрләрни пуриған асланниң ач икәнликини билипту вә ич ағритип:
- һәй бичарә аслан, кашки саңа беридиған бир нәрсилирим болса иди, - дәпту.
кичик аслан адәмниң ичини ағритқидәк мийавлапту. худдий зәйнәпниң дегинини билгәндәк. иккиси хели вақитқичә биллә меңипту. сәһра бағчисиға йеқинлашқан вақитта немини көрүпту демәмсиләр? қариса, сәһра бағчисиниң хоҗайини чинар дәрихиниң түйидики чоң қачиға сүт қуйуп қойғидәк. зәйнәп буни көрүп интайин хушал бопту вә:
- йашап кәт, кичик асланчақ әмди қутулдуң,- дәп варқирапту.
кичик асланчақ худдий сүт қачисини көрмигәндәк кәйнигә қайтипту вә тезликтә зәйнәпниң йенидин айрилипту. зәйнәп интайин һәйран қапту вә:
- вай! бу мүшүк қәйәргиму кәткәнду? - дәп ойлашқа башлапту. бу вақитта у:
мийав, мийав, мийав, - дегән авазни аңлапту. у дәрһал қариған икән көзлиригә ишәнмәйла қапту. қариса, кичик асланчақ өзидин техиму кичик болған бәш данә аслан билән йүгрәп келиватқудәк. улар биллә сүт қачисиниң йениға кәпту. һелиқи кичик аслан бир чәткә өтүп, башқа асланчақларниң сүт ичкинигә қарап турупту. кичик асланчақлар сүтни ичкәндин кейин, рәхмәт ейтқандәк у асланчаққа қарапту. зәйнәп буни көрүп һәйран қапту. бир аз вақиттин кейин һелиқи аслан қачиниң тегидә қалған сүтни ичипту. уму худдий зәйнәпкә рәхмәт ейтқандәк мийавлиған һалда у йәрдин кетип қапту.
зәйнәп интайин хеҗил бопту вә һәйранлиқ ичидә:
- мүшүкләр җенида тәң бәһриман болушни билидикән. башқа мүшүкләр билән сүтни тәң ичти, - дәпту. зәйнәп бу күнни һәргизму унтуйалмапту. достлиридин әпу сорапту вә улар билән қолида немә болса, һәммини улар билән бөлүшупту. шуниң билән бүгүнки һекайимизму бу йәрдә ахирлишипту.