Nogayça 122: Maraz bizge rahmet bolgan (4)

Marazdıñ maneleri,  

Em manevi aqıyqatı,  

Baresinde bîr alimdiñ

Aytqanları nav bolgan:

 “Ey marazga tüsken insan!       

Bu zamanda körgenim,

Em de pikrim nav bolgan:  

Sosı maraz bazılarga,  

İlahi ihsan bolgan.

Em Quday’dan so insanga,     

Kelgen ediya bolgan...

Tiyisli bolmasam da 

Avrıgan bazı yaslar,

Menden duva tilev üşün,

Bazı qasıma kelip   

Menminen söylestiler.

So vaqıtta dıqqat ettim,

Qaysı yas avrıp kelse,

Basqa yaslarga nispet

Ahiretti oylagan...   

Oga yaslıq esrikligi,    

Maraz sebep ugramagan.

Gapletpinen oga kelgen,     

Ayvanlarda tabılgan

Yaman yaman havaslardan,

Bîr darace özini,

So marazban qutargan.

Men de so aqıyqat sebep,     

Qatlanganı marazlardıñ

Allah betten insanga 

Bîr iygilik bolganını,

Yaslarga atirleter edim!

Em de nav kepte onlarga,   

Bazı sözler aytar edim:

“Qardaşım men sendeki      

Marazga qarşı tuvılman.

Nav marazından sebep 

İşimden ayav kelip 

Saga acımaganga

Dua etkim kelmegen. 

Endi nav maraz seni 

Tamam uyandırgaşe,

Sabırga qayrat et!

Marazdıñ vazipesi,     

Qay zaman tamam bolsa,

Maramatlı yaratuvşı,   

İnşallah şifa beriyek!  

Em nav sözdi tagı,  

Onlarga aytar edim:  

“Senin bazı qosagın

Savlıq belasıman olar 

Gapletke tüseberip,

Em namazın terk etip,

Qabirge kireyigini,     

Esine eş akelmey;   

Tagı Allah’tı mıtıp 

Bîr saatlik dünyadıñ  

Köringen keypimen

Abadi yaşavını, 

Senkildedip zadeleydi. 

Atta ahiret üyini,    

Yıgıp yermen bîr etedi.

Sen marazdıñ közimen 

Soñında barıyagın 

Bîr duragın qabrindi,

Em taga artında,    

Ahirette ugrayagın     

Aldındaqı orınlardı,

Nav marazban körersin... 

Ene sosı pikirmen   

Etken isin ne bolsa,    

Oylayberip etersin!

Demek saga nav maraz,

Aslında savlıq bolgan...

Senin bazı qosagında,

Bolgan sosı savlıqları,    

Özlerine maraz bolgan.”

Burungıda aytılgan 

Manevi darilerge, 

Altınşı bîr dari em

Nav aytılganlar bolgan:

“Ey muñgunluqtan şikayet      

Etken marazlı adem!

Men senden sorayman:   

Ozgan ömrindi oylasan;  

Em sosı ömrindeki 

Tedim tolı künlerindi,

Em musibetli vaqıtlardı,

Bîr bîr eslep atirlesen, 

Sosı vaqıt aytıyagın

Ya “oh!” ya de “ah!” bolgan!..

Ya “Elhamdülillah köp şükür!”    

Yade “yazıq, köp yazıq;

Qoldan şıqqan künlerimge!”     

Dep yürekten küyiyeksin;

Ya işten süyüniyeksin...      

Qalbinmen ya tilinmen,

Ya asret tartıyaq,     

Ya de şükür etiyeksin!

Endi dıqqat etsen sen,

Basından ötip ketken

Bela, musibettñn oyı,

Saga tedim beriyek;  

Qalbin şükür etiyek.

Nege desen muñundıñ  

Ketkeni tet berer.    

So musibetten qutulganga

Senin qalbin süyiniyek. 

Seni qutargan Allah’qa,    

Alal şükür ettiriyek...

Saga “Eyvah, köp yazıq!”    

Dedirgen aller bolsa,

Yahşı neşe tedimmen 

Ozgan künin bolıyaq...

Sosınlardıñ ötkeni,  

Saga asret beriyek.  

Sosı asretten sebep  

Yüregin köp küyiyek...

Eger bîr de zavqların      

Halal bolmay haram bolsa

Bîr küni, bîr sane,           

Saga qaygı beriyek... 

So sebepten marazda,         

Bîr künlük qaygın bolsa,

Saga neşe künler dayim       

Manevi savap tati;

Em qıyınlıqtan qutulganın      

Saga nazzet beriyek!

Sen endi basındaqı  

Ötip ketiyek marazındıñ  

Soñını em işindeki

Savablarını oyla!   

“Bu da öter ya hu!” dep      

Şikayet etiyegine

Yüreginden şüküret !

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com