باستان شناس ایرانی: وصیت نامه کوروش جعلی است
مدتی است که در صفحات اجتماعی جملات قصار پرمعنایی با نام "کوروش کبیر" منتشر می شود که برخی از آنان صرفا ترجمه های فارسی جملات بزرگان علمی، فلسفی و دینی جهان است
به گزارش روزنامه همشهری یک باستان‌شناس ایرانی که مدت‌ها در مورد تاریخ هخامنشیان در ایران فعالیت کرده و در کاوش‌های تخت‌جمشید نیز حضور داشته اعلام کرده است که کورش هخامنشی بنیانگذار تمدن هخامنشی در ایران هیچ وصیت‌نامه‌ای نداشته و تاکنون هیچ شاهدی بر وجود وصیت‌نامه کوروش هخامنشی وجود نداشته است.
کامیار عبدی به خبرگزاری مهر گفته است: هیچ سندی دال بر اثبات وجود وصیت‌نامه از پادشاه هخامنشیان وجود نداشته و ندارد.
در متنی که برخی پایگاهای اینترنتی منتشر کرده‌اند و به اعلام یکی از باستان‌شناسان دوره هخامنشی مطلبی جعلی و غیرواقعی است و به‌عنوان وصیت‌نامه کوروش هخامنشی معرفی شده، آمده است: «فرزندان من، دوستان من! من اکنون به پایان زندگی نزدیک گشته‌ام. من آن را با نشانه‌های آشکار دریافته‌ام. وقتی درگذشتم مرا خوشبخت بپندارید و کام من این است که این احساس در کردار و رفتار شما نمایانگر باشد، زیرا من به هنگام کودکی، جوانی و پیری بخت‌یار بوده‌ام. همیشه نیروی من افزون گشته است، آنچنان که امروز نیز احساس نمی‌کنم که از هنگام جوانی ناتوان‌ترم. من دوستان را به‌خاطر نیکویی‌های خود خوشبخت و دشمنانم را فرمانبردار خویش دیده‌ام. زادگاه من بخش کوچکی از آسیا بود. من آن‌را اکنون سربلند و بلندپایه باز می‌گذارم. اما از آنجا که از شکست در هراس بودم، خود را از خودپسندی و غرور بر حذر داشتم. حتی در پیروزی‌های بزرگ خود، پا از اعتدال بیرون ننهادم. در این هنگام که به سرای دیگر می‌گذرم، شما و میهنم را خوشبخت می‌بینم و از این‌رو می‌خواهم که آیندگان مرا مردی خوشبخت بدانند....
خبرگزاری مهر نیز با انتشار متن این وصیت‌نامه که اکنون مشخص شده یک مطلب جعلی است موضوع را با کامیار عبدی باستان‌شناس تاریخ هخامنشی درمیان گذاشته است.
کامیار عبدی می‌گوید: منابع تاریخی و مکتوب مربوط به دوره هخامنشیان را مطالعه کرده و می‌دانیم کدام منابع موثق و قابل استناد هستند. این منابع سنگ‌نبشته یا گل نوشته‌هایی بوده‌اند که از دوره هخامنشیان به جا مانده است ولی تا جایی که می‌دانم چیزی به نام وصیت‌نامه کوروش نداشته‌ایم.
به گفته کامیار عبدی، وصیت‌نامه‌ها را به داریوش نیز نسبت می‌دهند. البته بر آرامگاه داریوش متنی وجود دارد اما نمی‌توان آن‌را وصیت‌نامه دانست و تنها یک گزارش کاری چند زبانه از زندگی‌اش است.
این فارغ التحصیل دانشگاه میشیگان در پاسخ به این سؤال که چه کسانی ممکن است این متون را نوشته باشند، گفت: عده‌ای از کوروش‌پرستان افراطی که تا نام کوروش را بر زبان می‌آوریم ادعای میهن‌پرستی می‌کنند درحالی‌که از تاریخ و دوره تاریخی هخامنشیان اطلاعی ندارند.
عبدی با تأکید بر اینکه این عده نه‌تنها وصیت‌نامه‌ای منتسب به کورش نوشته‌اند بلکه از وقتی منشور کوروش به ایران آمد، هر روز یک کتاب درباره کوروش منتشر می‌شود؛ به‌نحوی که در یک تحقیق حدود ۲۷جلد کتاب از بازار کتاب تهران تهیه کردم که همگی از روی هم کپی شده بود و موضوع آنها کوروش، زندگینامه او و وصیت‌نامه‌اش بود.
او با تأکید بر اینکه هیچ کدام از این کتاب‌ها را نه مورخان نوشته‌اند و نه باستان‌شناسان، افزود: وصیت‌نامه‌های کوروش و داریوش نه‌تنها در کتاب‌هایی که انتشار آنها بدون نظارت مناسب در بازارهای ایران رواج پیدا کرده، حقیقت ندارد بلکه در بسیاری از اماکن تاریخی و گردشگری نیز مشاهده شده که در کنار فروش صنایع‌دستی و اقلام تبلیغاتی، پوسترهایی از این دست تحریفات تاریخ نیز کم نیستند.
این باستان‌شناس دوره هخامنشی هشدار داد: انتشار این مطالب به حدی برای مردم عامه باورپذیر شده که حتی وصیت‌نامه جعلی کوروش را در قالب بروشور در برخی همایش‌ها و برنامه‌ها می‌توان مشاهده کرد.
کامیار عبدی باستان‌شناس ایرانی و استاد دانشگاه است.
او فارغ التحصیل دکترا از دانشگاه میشیگان و مدتی در کالج دارتموت در ایالات متحده به تدریس پرداخت. پس از بازگشت به ایران تدریس در دانشگاه آزاد، واحد علوم و تحقیقات را آغاز کرد . وی به مدت چندین سال به کاوش و بررسی در دشت اسلام آباد (کرمانشاه) پرداخت که نتایج ارزشمندی در بر داشت. همچنین وی در خوزستان، فارس، ایلام و چند نقطه دیگر کاوشهایی داشته است.
از وی در نشریات بین‌المللی و داخلی مقالات متعددی منتشر شده که در روشن ساختن برخی از سوالات باستان‌شناسی دوره مس و سنگ و آغاز تاریخی ایران بسیار موثر بوده‌است. وی همچنین تاکنون چند کتاب منتشر ساخته که یکی از آنها جشن نامه ویلیام سامنر است. دکتر عبدی همچنین سردبیر مجله باستان‌شناسی و تاریخ از انتشارات مرکز نشر دانشگاهی است.
