آیا تحریمهای غیر قابل وتو علیه ایران رأی می‌آورد؟
تصمیم کنگره آمریکا برای به رأی گذاشتن لایحه تحریمهای ایران
پایگاه اطلاع‌رسانی هیل وابسته به کنگره آمریکا با اشاره به تصمیم کنگره برای به رأی گذاشتن لایحه تحریمهای ایران گزارش کرد که حامیان این لایحه اطمینان دارند که می‌توانند ۶۷ رأی لازم برای تصویب این لایحه را به دست آورند که در آن صورت باراک اوباما، رییس‌جمهور آمریکا نمی‌تواند آن را وتو کند.
کمیته امور بانکداری، مسکن و امور شهری در صدد است روز پنجشنبه هفته جاری در خصوص لایحه تحریمهای ایران به بحث و گفت‌وگو نشیند و آن را به رأی گذارد.
اگر تمامی ۵۴ جمهوری‌خواه سنا به این لایحه رأی دهند، تنها به ۱۳ رأی دموکرات‌ها برای جلوگیری از حق وتو اوباما نیاز دارند و این در حالی است که ۱۲ نفر از دموکرات‌ها از جمله منندز پیشتر از نسخه قبلی همین لایحه حمایت کرده بودند و همچنان این ۱۲ نفر در سنا فعالیت دارند.
یکی از مشاوران سنا با اشاره به چهار نمونه قبلی که کنگره لایحه تحریم‌ها را به تصویب درآورد و موفق شد رأی کافی برای غلبه بر حق وتوی اوباما به دست آورد، می‌گویند: ما به دنبال قانونی هستیم....ما تعامل دو حزبی در خصوص این موضوع داریم.
سناتور باب کیسی دموکرات از ایالت پنسیلوانیا و یکی از حامیان لایحه تحریم‌ها علیه ایران هفته گذشته به بلومبرگ اعلام کرد که از پیشبرد لایحه تحریم‌ها قبل از مهلت ۳۰ ژوئن برای نهایی شدن مذاکرات ایران و ۱+۵ (آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین بعلاوه آلمان) حمایت می‌کند.
هیل در ادامه گزارش خود می‌نویسد: هنوز مشخص نیست که لایحه تحریم‌ها بتواند حمایت به اتفاق آراء جمهوری‌خواهان را به دست آورد.
همچنین سناتور لیندسی گراهام روز یکشنبه در مصاحبه‌ای با شبکه ان بی سی اعلام کرده بود: اگر اوباما موافقت کند که هرگونه توافق احتمالی با ایران به تأیید کنگره درآید، حاضر است لایحه تحریمهای ایران را به تعویق اندازد.
در همین راستا روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی با اشاره به تنش‌های اخیر کاخ سفید و کنگره آمریکا در قبال تصویب تحریمهای جدید ایران با رد اظهارات دولت باراک اوباما تصویب تحریمهای تازه را برای موفقیت مذاکرات مفید و لازم می داند.
در این گزارش آمده است که اوباما با چیزی (تحریم‌ها) مخالفت می‌کند که زمانی مدعی بود راهبرد او هستند.
وال استریت ژورنال در گزارش خود خطاب به ایران می‌نویسد: تصویب لایحه تحریم‌ها، می‌تواند مذاکره‌کنندگان ایرانی را قانع کند که آنها نمی‌توانند بدون پرداختن هزینه، غرب را معطل خود کنند.
