منع فعالیت مراکز فرهنگی ایران در سودان

به گزارش ایسنا، رسانه‌های سودانی از بسته شدن مراکز فرهنگی ایران در سودان و مهلت 72 ساعته مسوولان سودانی به مسوولان این مراکز خبر داده و اعلام کردند که بر اساس گمانه‌زنی‌های رسانه‌یی این مراکز به دلیل فعالیت‌هایی که در تبلیغ مکتب تشیع دارند، بسته شدند.
وزارت امور خارجه سودان، وابسته فرهنگی ایران در این کشور را به انجام اقداماتی فراتر از حوزه اختیاراتش متهم و این مساله را عامل بسته شدن همه مراکز فرهنگی ایران عنوان کرد.
یوسف الکردوانی، سخنگوی وزارت امور خارجه سودان طی سخنانی با تایید بسته شدن مراکز فرهنگی ایران در سودان اعلام کرد: انجام اقدامات فراتر از حوزه اختیارات مراکز فرهنگی ایران در سودان موجب اتخاذ چنین تصمیمی از سوی مسوولان سودانی شده است.
وی متذکر شد؛ این مراکز از حوزه فعالیتی که قانون به آنها اجازه فعالیت می‌داد، فراتر رفته و از این رو به تهدیدی برای امنیت فکری و اجتماعی برای سودان تبدیل شده است.
بنابر گزارش شبکه الجزیره، برخی پژوهشگران امور شیعه در سودان معتقدند که این تصمیم در نتیجه اعمال فشارهای داخلی و خارجی از جانب جناح‌های سلفی بوده است که اخیرا در حال گسترش سطح نفوذ خود در سودان هستند. این افراد علنا درباره خطر تشیع حرف‌هایی را مطرح می‌کنند هم‌چنین در این بین اعمال فشارهای خارجی نیز وجود دارد که این فشارها از جانب کشورهای حوزه خلیج فارس به ویژه عربستان است که از نزدیکی روابط ایران و سودان و گسترش مذهب تشیع در سواحل غربی دریای سرخ نگران است.
اولین مرکز فرهنگی ایران در سودان در سال 1988 در دوره نخست وزیر صادق المهدی و بعد از به قدرت رسیدن عمر البشیر، رییس جمهور سودان افتتاح شد.
در همین راستا، وزیر امور خارجه سودان اعلام کرد که رییس‌جمهوری این کشور درخواست تهران را برای صرف نظر کردن از تصمیم اتخاذ شده درباره مراکز فرهنگی ایران رد کرد.
علی کرتی گفت که این تصمیم نهایی بوده و جایی برای چانه‌زنی‌های سیاسی در این خصوص وجود ندارد.
بنابر گزارش روزنامه الوسط، وزیر امور خارجه سودان با بیان این که مسوولان ایرانی از این تصمیم سودان غافلگیر شدند، ادامه داد که تهران سعی کرد تا فورا تماسی را با خارطوم برقرار کند اما سودان قطعی بودن این تصمیم را به طرف مقابل اعلام و تاکید کرد که این تصمیم بی‌بازگشت است.
این روزنامه به نقل از علی کرتی نوشت: کشورش خواهان تقویت منافع مشترک به دور از هرگونه دخالتی از سوی دیگران چه از سوی کشورهای حوزه خلیج فارس و چه از سوی کشورهای عربی و آفریقایی است.