جهان اسلام باید از خواب عمیقی که در آن فرو رفته بیدار شود

ابراهیم کالین سخنگوی نهاد ریاست جمهوری ترکیه در نشریه انگلیسی دیلی صباح اقدام به انتشار مقاله ای تحت عنوان " جهان اسلام باید از خواب عمیقی که در آن فرو رفته بیدار شود" کرده است.

 اکنون ترجمه فارسی آن تقدیم شما عزیزان می شود:

وضعیت ناراحت کننده ای که جهان اسلام در حال حاضر در چنبره ان قرار دارد بازتابی از سردرگمی داخلی، بی نظمی و فقر است. این نیز نقطه شروع مبارزه ای است که ما شاهد آن هستیم.

ملت های مسلمان با مشکلات متعددی روبرو هستند. اگرچه این مشکلات دشوار و دردناک هستند، ولی دارای راه حل هستند. محاسبات جدی ای برای حل همه این مشکلات مورد نیاز است.

 کشورهای اسلامی در انزوا زندگی نمی کنند. بی شک آنها به عنوان بخشی از نظم جهانی ای که ناعادلانه، ناکارآمد و تبعیض آمیز است محسوب می شوند. میراث استعمار هنوز زنده است و ملت های مسلمان همچنان در اختناق ناشی از آن به سر می برند. بار سنگین جاه طلبیها و قدرت طلبیها بر روی شانه های ملت های امروز و آینده مسلمان قرار گرفته است. روشن است که دستهای گناهکار بیگانه ها در کارند تا این وضعیت را در میان ملل مسلمان تداوم بخشند.

با این حال، کشورهای مسلمان از آسیب های ناشی از اقدامات نادرست خودیها بیشتر از دیگران رنج می برند. تفرقه، فقدان آینده نگری، نبود رهبری کارامد، سوء مدیریت، سوء استفاده از منابع طبیعی، ملی گرایی قومی، فرقه گرایی و مذهب گرایی باعث می شود که ملل مسلمان در برابر خرابکاری و دستکاری بیگانگان از پتانسیل بالایی برخوردار باشند.

 فقر فکری می تواند سبب بروز فقر سیاسی و اقتصادی شود. در واقع، دلیل اصلی تمام مشکلات موجود در اطراف هویت و خودپنداره ها بوده و ناشی از  فقدان یک درک کامل در قبال دو مقوله سنت و مدرنیته است. اگرچه عوامل ذینفع مختلفی در بروز این أوضاع مقصر هستند اما واقعیت ان است که تروریسم و جنبش های افراطی خشونت آمیز که از درون خود جوامع مسلمان بوجود می آیند، نه تنها مسلمانان را شرمنده اقدامتشان می کند بلکه همچنین سبب خاموشی زندگی انسانها و تباهی آینده جوامع مسلمان می شود.

کشورهای مسلمان بخش قابل توجهی از منابع طبیعی جهان را در اختیار خود دارند. از جمله نفت، گاز، مواد معدنی و جنگل ها. جهان اسلام از جمعیت جوانتری در مقایسه با کشورها اروپا، ژاپن و ایالات متحده برخوردار است.

با این حال، میزان کل درآمد ناخالص جهان اسلام در برابر کل جهان (GDP) رقمی نسبتا کوچک است. مسلمانان 21 درصد از جمعیت جهان را تشکیل می دهند  یعنی در حدود 1.5 میلیارد نفر جمعیت دارند، اما سهم آنها در تولید ناخالص داخلی جهانی تنها 5 درصد است. متوسط ​​درآمد ملی سرانه مسلمانان در حدود 5،000 دلار است. این رقم سه برابر کمتر از میانگین جهانی یعنی رقم 13،000 دلار است.

تنها چند کشور مسلمان یک مدل توسعه پایدار دارند و می توانند در زمینه هایی چون مبارزه علیه فقر و توزیع برابر ثروت موفق عمل کنند. در کشورهای مسلمان، تنها تعداد انگشت شماری از دانشگاه ها قادر به ورود به فهرست 500 دانشگاه برترند. در بسیاری از دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی جهان اسلام، هیچ تولید علمی و علمی قابل ملاحظه ای وجود ندارد.

اگر از زاویه ای دیگر بنگریم تابلوی چندان زیبایی در مقابلمان قرار ندارد. نقطه آغازین همینجاست. باید درخشان نبودن این تابلو را پذیرفته و از رفتار کردن به شکلی که چون تنها به خداوند اعتقاد داریم همواره طرف برنده خواهیم بود، صرف نظر کنیم. باور شامل هوش نیز می شود و نیاز به تلاش و فداکاری دارد. باید درک کنیم که نباید از دیگران انتظار انجام آنچه که به نفع ماست را داشته باشیم. باید خود وارد عمل شده و برای شکل دادن به آینده مان بیش از هر زمان دیگری تلاش کنیم.

باید از زاویه تنگ ملی گرایی پا را فراتر گذاشته و صاحب نگرشی جهانی شویم. بدون اینکه به مشکلات همسایگانمان دقت کنیم، قادر به حل هیچ یک از مشکلات ملی و محلی مان نخواهیم بود. حتی اگر بر دربمان قفل روی قفل بزنیم، قبل از تاسیس محله ای امن و پرآرامش برای همگی مان، نخواهیم توانست  در خانه هایمان در امنیت زندگی کنیم. باید پا به پای هم حرکت کنیم، زیرا مشکلاتمان به هم مرتبط بوده و حل آن نیاز به تلاش مشترک دارد. تفرقه در دنیای اسلام، از تمامی مسائل از مبارزه با تروریزم گرفته تا افراط گرایی از فلسطین تا سومالی، تاوان سنگینی دارد.

اتحاد به معنای یک شکل شدن نیست، کثرت گرایی به معنای هرج و مرج و بی نظمی نیست. مسئله، بستگی به دیدن اتحاد نهان در دل تفاوت ها دارد. اصل "وحدت در عین کثرت" ابن عربی در جای جای هستی قابل رویت است. این نیز در از دست ندادن اتحاد و همبستگی و تلاش برای دیدن جهان از تمامی ابعاد نهان است. تاسف برانگیزترین نقطه کمبود اتحاد در دنیای اسلام این است که باورهای اسلامی بر پایه اتحاد و توحید پایه گذاری شده ولی ملت های مسلمان نه در روح و نه در اعمالشان به اتحاد و همبستگی دست یافته اند. همانطور که ملاصدرا می گوید، کسانی که معنی وحدت وجود را درک نکرده اند نمی توانند به وحدت وجود ذاتی دست یابند. در نتیجه نیز منابع طبیعی و ارزشهای معنوی در هرج و مرج از بین می رود.

دنیای اسلام باید از خوابی که در ان است بیرون بیاید. متهم کردن دیگران در خصوص مسائلمان، هیچ یک از مشکلاتمان را حل نخواهد کرد. بلکه تنها یک احساس راحتی کاذب بوجود خواهد آورد. بدون شک باید در برابر مداخلات امپریالیستی و استثمارگرانه، تدبیر لازمه را اتخاذ کنیم. ولی در عین حال نیز باید در خانه نیز نظم را حاکم کنیم.

قبل از برقراری آرامش و متحد شدن، نمی توانیم در دنیای خارجی وارد مبارزه ای واقعی شویم. آنچه که در بیرون دیده می شود تظاهر درون ماست. تابلوی مسئله دار دنیای اسلام که اکنون به چشم می خورد، انعکاسی از بی نظمی، هرج و مرج و فقر درون است. اینجا نقطه آغازین مبارزه است.