وضعیت مهاجرین در اروپا

بیش از سه میلیون نفر با فرار از جنگ داخلی در سوریه که در سال 2011 آغاز شد، زندگی جدیدی را در ترکیه آغاز کردند. برخی از آنان مشغول به تحصیل و برخی دیگر نیز به کار اشتغال یافتند.

ترکیه، آغوش خود به روی این انسانها گشوده و وطن آنان شد. برای آن نان و آب فراهم کرد. اقدامات ترکیه امید ادامه زندگی را در دل این انسانها زنده کرد. کشور ترکیه برای برخی از آنان سرپناهی برای زندگی، برای برخی زمینه اشغال، برای برخی امکان تحصیل و برای کسانی که هیچ امکاناتی نداشتند نیز بدون چشم داشت، غذا تهیه کرد. ترکیه 5 سال است که ده میلیارد دلار هزینه این انسانها کرده است.

این در حالیست که اتحادیه اروپا قولی داده بود. قرار بود برای پناهجویان سوری در ترکیه در دو مرحله و در هر مرحله 3 میلیارد یورو پرداخت کند. اما تاکنون تنها 455 میلیون دلار از این مبلغ به دست مقامات ترکیه ای رسیده است. این طور تصور میرود که اتحادیه اروپا در حال هزینه کردن برای پناهجویانی است که به کشورهای عضو خود رفته اند و از این رو به قول خود به ترکیه عمل نمیکند.

در اینجا باید به این ارقام توجه کرد. قرارداد قبول مجدد بین ترکیه و اتحادیه اروپا در ماه آوریل به مورد اجرا درآمد. اتحادیه اروپا از آن روزها تاکنون 797 مهاجر سوری را جذب کرده است. در حالی که میزان مهاجری که اتحادیه برای قبول آن متعهد شده بود، 18 هزار بود. بحشی از این تابلو که جنگ پنج ساله در سوریه را شامل میشود را نیز حتما شما خوانندگان میتوانید حدس بزنید.

بهتر است نگاهی بیاندازیم به پاسخ این سوال که آیا اتحادیه اروپا چه نوع نگرشی در مورد این مهاجرین که به ندرت اقدام به جذب آنان کرده است دارد؟

آلمان، با بهانه آداپتاسیون مهاجرین با جامعه و آموزش زبان آلمانی، آنان را به مشاغل کوچک سوق میدهد. این در حالیست که حقوقی که قرار بود مهاجرین در ازای هر ساعت کار دریافت کنند، 0.80 یورو تعیین شده بود. بر اساس قوانین وزارت کار حکومت فدرال آلمان، مهاجرینی که قصد اقامت در آلمان را دارند، نباید در وضعیت "بیکار طولانی مدت" قرار بگیرند، یعنی شرایط کار و حقوق هر طور که میخواهند باشد، آنها نباید بیکار بمانند.

ولی چنان شایعاتی در این کشور مطرح شده که حتی این وضعیت جای شکر دارد. به عنوان مثال، فراکی پتری رهبر حزب راستگرای افراطی " آلترناتیو برای آلمان" فرهنگ جمعیت های متشکل از مهاجرین و پناهجویان را " توده پهن" میخواند. این رهبر راستگرا که حتی کشتار مهاجرین غیرقانونی به این کشور را درخواست کرده بود، این سوال را در ذهن تداعی کرد که آیا مردم اروپا از انسانیت چه میفهمند؟

شهر کاله فرانسه نیز صحنه درگیری بین مردم و مهاجرین شده است. مردم این شهر به اردوگاه های مهاجرین لقب "جنگل وحشی" را داده اند. این اردوگاه که با عدم رسیدگی به آن و کثیفی اش معروف است، هر روز با مورد جدیدی از مزاحمت رو در روست. بخش شمالی این اردوگاه که ظرفیتش از ده هزار نفر فراتر رفته است، در ماه فوریه تخریب شد و اینطور که گفته میشود تمامی آن ویران خواهد شد. از اینرو فرانسوا اولاند (احتمالا به خاطر نزدیک شدن انتخابات) اعلام کرد که همانند گذشته این اردوگاه نه به طور موقت بلکه تماما از میان برداشته خواهد شد. در این میان، انگلیس برای ممانعت از عبور مهاجرین کاله به اینکشور ضمن توافق با مقامات فرانسوی، اقدام به احداث دیوار دور این اردوگاه کرده است.

در مورد مجارستان نیز باید بگوییم، این کشور حتی تحمل شنیدن نام مهاجرین را نیز ندارد. تا جایی که نتیجه رفراندوم تحت عنوان "آیا ظرف دو سال 1294 مهاجر بپذیریم تا خیر" که در ابتدای ماه جاری برگزار شد، "خیر" اعلام گردید. در اصل ویکتور اروبان نخست وزیر این کشور سالهاست که به مهاجرین با دید "تهدیدی برای امنیت و آینده اتحادیه اروپا" مینگرد. دولت بخارست، برای متوقف ساختن موج مهاجرت حتی اقدام به احداث دیوار در مرز صربستان و کرواسی کرده است.

دولت اتریش نیز در تلاش برای تنظیم پیش نویس لوایحی است که طی آن اشتغال پناهجویان در مشاغل مربوط به خدمات دولتی با حقوق یک یورو در ساعت اجباری خواهد شد. در همین چهارچوب موضوع فعالیت پناهجویان در نهادهای جامعه مدنی نیز مطرح شده و پناهجویانی که فعالیت در کارهای مذکور را قبول نکنند، از دریافت کمکهای اجتماعی محروم خواهند شد.

وضعیت مهاجرین در جزایر یونان نیز روز به روز وخیم تر میشود. چرا که با افزایش تعداد مهاجرین واکنش مردم اینکشور به آنان نیز شدیدتر میشود. به عنوان مثال، به رغم حضور 5 هزار و 966 مهاجر در جزیره لسبوس، اردوگاه های این منطقه از ظرفیت نگهداری تنها 3500 مهاجر برخوردارند. تنظیمات قانونی در رابطه با حق تحصیل کودکان سوری در مدارس خارج از اردوگاه ها نیز با واکنش مردم یونان مواجه گردید.