شمال سوریه؛ انبار تسلیحات پ.ی.د/پ.ک.ک

گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک سلاح‌هایی که فرماندهی نيروهای آمريکا موسوم به «سنت کام» به بهانه مبارزه با گروه تروریستی داعش به آن داده است را در 13 زاخه اصلی مهمات در مناطق تحت اشغالی خود در شمال سوریه دپو کرده و از این طریق آنها را میان اعضای خود توزیع می کند.

خبرنگاران آناتولی، انبارهای تسلیحات و مسير انتقال آنها توسط تروریست هاى پ.ى.د/پ.ک.ک در شمال سوریه را از طريق منابع عمومی موثق یا ویژه خود در مناطق تحت اشغال اين گروه، شناسايى کردند.

براساس این شواهد، گروه پ.ی.د/ پ.ک.ک از آوریل 2016 تاکنون کمک های نظامی سنت کام را از پایانه مرزی سيمالكا در مرز سوریه و عراق و پایگاه های موجود در رمیلان و خراب عشک در حسکه دریافت می کند. 

این گروه تروریستی سلاح های سنگین، خودروهای زرهی ضد مین و کانتینرهای پیش‌ساخته جهت اهداف نظامی و حمل سوخت را از طریق دروازه مرزی سيمالكا که تحت کنترل اداره اقلیم کرد شمال عراق است را تحویل گرفته و به انبارهای خود منتقل می کند.

سلاح‌ها و مهماتی که از طریق زمینی و هوایی وارد حسکه می شوند از دو مسیر به دست این گروه تروریستی می رسد.

سلاح های سنگین، خودروهای زرهی ضد مین و کانتینرهای پیش ساخته از راه زمینی وارد حسکه و در مراکزی در محدوده رود فرات توزیع می شود.

تسلیحاتی که با هواپیما از اربیل وارد پایگاه رمیلان می شود، در سه انبار موجود در منطقه های الدرباسیه، تل بیدر و دیریک نگهداری می شوند.

سلاح های مختلف، مهمات و خودروهایی که به صورت زمینی به مناطق تحت کنترل پ.ی.د/پ.ک.ک ارسال می شوند نیز پس از عبور از حسکه و قامیشلی از طریق بزرگراه ششم و مسیر ترانزیت ام-4 سيمالكا به حلب منتقل و در انبارهای اصلی در خراب عشک و چلبیه در شمال شرقی آن انبار می شوند.

این دو مکان، بزرگترین انبارهای گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک در منطقه تحت کنترل آن به شمار می روند. مهمات ارسالی به پایگاه هوایی آمریکا که سال گذشته در شهرستان صرین واقع در کرانه رود فرات تاسیس شد نیز توسط گروه تروریستی به انبارهای خراب عشک و چلبیه منتقل می شود.

سلاح‌هایی که از مسیر زمینی سیمالکا و مسیر هوایی صرین به دو نقطه اصلی منتقل می شوند نیز در انبارهای مختلف موجود در عین العرب ( کوبانی)، تل ابیض و سلوک انبار می شوند.

در مراکز تولید گلوله و خمپاره و برخی کارگاه های ذوب آهن متعلق به گروه تروریستی مذکور در منطقه عفرین حلب واقع در آن سوی شهر ختای ترکیه در مرز سوریه، توپ‌های جنگی ساخته می شود.

همچنین کامیون های تجاری از منطقه حسکه در شرق سوریه خارج شده و پس از عبور از مناطق تحت کنترل رژیم اسد، به این مراکز تولید، مواد خام و اولیه مانند سوخت، فلزات و آهن مناسب برای ساخت مهمات می رسانند.

قسمتی از این مهمات در عفرین نگهداری و قسمت دیگر آن به مناطق اشغالی این گروه ارسال می شوند.

ستاد فرماندهی آمریکا در منطقه دیرالزور در مرز عراق نیز گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک را به بهانه مبارزه با داعش مسلح می کند.

گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک تسلیحات را از راه زمینی دریافت می کند.

این گروه تروریستی تجهیزات نظامی که از گذرگاه مرزی سیمالکا واقع در مرز عراق وارد سوریه می کند را در مناطق الهول و منطقه 47 واقع در جنوب حسکه انبار می کند.

نهادهای امنیتی ایالات متحده آمریکا علاوه بر کمک های تسلیحاتی، با دو هزار سرباز در 10 منطقه متفاوت با گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک همکاری می کنند.

اکثر آنها در پایگاه های انتقال سلاح به گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک موجود در بزرگراه ام-4 که از مرز عراق تا حلب امتداد دارد، هستند.

از طریق پایگاه هوایی رومیلان علاوه بر پایگاه های تل بیدر، خراب عشک، عین العرب و تل ابیض که نیروها و متخصصان آمریکایی «سنت کام» در آن مستقر هستند، در صرین و مجتمع مسکونی جبسه در شدادی ارسال سلاح صورت گرفته و انباری می شود.

 از این نقاط هم برای نیروهای آمریکایی و هم برای گروهای تروریستی سلاح رسانده می شود. 

کارشناسان و نیروهای آمریکایی در شهرستان عین عیسی برای اعضای گروه تروریستی آموزش استفاده از سلاح های سنگین همچون موشک زمین به زمین را می دهند.

بخش اعظمی از سلاح‌هایی که فرماندهی نيروهای مرکزی آمريکا به بهانه مبارزه با گروه تروریستی داعش به گروه تروریستی پ.ی.د تحویل داده، هنوز استفاده نشده است.

براساس اطلاعاتی که خبرنگار آناتولی به دست آورده است سلاح های استفاده‌نشده در خراب عشک در 21 کیلومتری مرز ترکیه نگهداری می شود. 

برخی از سلاح های اهدایی آمریکا به گروه تروریستی پ.ی.د/پ.ک.ک عبارتند از:

«راکت اندازها، سامانه پرتاب موشک، خمپاره‌های 80 و 120 میلی متر، بمب اندازهای MK19، تفنگ های پیاده نظام M4 و M16، موشک‌های ضد تانک «BGM-71 تاو» ساخت آمریکا، خودروهای نظامی Humwee، نفر بر زرهی، پهپادهای جاسوسی و موشک های ضد تانک FGM-148 که پیش از این علی‌رغم درخواست‌های مکرر ترکیه، آمریکا از فروش آنها خودداری کرده بود».