موزه‌های آناتولی

نگاهی به مهمترین آثار موزه اتنوگرافی در آنکارا

1573187
موزه‌های آناتولی

موزه اتنوگرافی آنکارا اولین موزه‌ای است که به دستور مصطفی کمال آتاترک در پایتخت تاسیس شد. این موزه با آثار و ویژگی‌های معماری‌اش، یکی از برجسته‌ترین بناهای فرهنگی جهان به شمار می‌رود. ساختمان موزه اتنوگرافی آنکارا در سال 1925 از سوی عارف حکمت قویون‌اوغلو معمار معروف آن دوران ساخته شده است. در طراحی این بنا عناصر معماری مدرن سلجوقی، عثمانی و دوران جمهوریت بکار رفته است. در سالن‌های موزه، آثار فرهنگی که جلال اسد آرسئون و خلیل اطهم، پروفسورهای هنر از چهار گوشه کشور جمع‌آوری کرده‌اند به نمایش گذاشته شده است. در آثار چوبی ارزشمند موزه، ردپای دوران سلجوقی و عثمانی به وضوح به چشم می‌خورد. شاید یکی از زیباترین و تاثیرگذارترین آثار چوبی در موزه اتنوگرافی، محراب بااحتشام مسجد تاشکین پاشا باشد. این محراب که مهارت اساتید چوبکاری کارامان اوغلو را به نمایش می‌گذارد از جمله آثار فرهنگی است که از اورگوپ به موزه آورده شده است. این اثر که قدمت آن به ربع دوم قرن چهاردهم می‌رسد، با بدنه ساخته شده از چوب گردو و ریزه‌کاری‌های استادانه جلب دقت می‌کند. چهار گوشه محراب با نوشته‌ها مزین شده و در تمامی اضلاع آن آیات و کلمات الله و محمد کنده‌کاری شده است. متاسفانه شمار آثار چوبی که از دوران خان‌نشینی‌ها تا به امروز رسیده، بسیار کم است. این نیز بر ارزش محراب مسجد تاشکین پاشا می‌افزاید. درب طاووس‌نشان متعلق به قرن سیزدهم در موزه اتنوگرافی نیز یکی از مهمترین آثار این دوره است. این اثر که متشکل از سه لوح چوبی است با طرح‌های لوتوس و پالمت، دعاها و کنده‌کاری مهر حضرت سلیمان بینندگان را مسحور می‌کند. نقش طاووس بر روی سردر، یکی از جالب‌‌ترین قسمتهای اثر است. پرنده طاووس در دین اسلام سمبل زیبایی، اشرافیت و اصالت است و نشانه غنای فرهنگی سلجوقی می‌باشد. اثر چوبی دیگر که در موزه اتنوگرافی در معرض نمایش قرار دارد درب مسجد حاجی حسن آنکارا است. این درب که قدمت آن به قرن سیزدهم می‌رسد، علاوه بر تزئینات گل و فیگورهای شیر، نقش‌های ستاره نیز دارد. در بالاترین بخش درب نیز جمله "این مسجد مبارک از سوی حاجی حسن ساخته شده است. خداوند وی، مادر و پدر و تمامی مسلمانان را ببخشاید." نوشته شده است. آثار فرهنگی، معجزه‌های انسانی هستند که سبب درک معنویات تمامی انسانهایی که بر روی زمین زندگی کرده‌اند و انتقال درپای آنان به نسل‌های آینده می‌شود. هر کدام یک میراث معنوی بزرگ و آینه‌های پر رمز و رازی هستند که سبب می‌شوند تا خود را در تاریخ بشر ببینیم.

  

 



خبرهای مرتبط