تعیین علت مرگ بتهوون با استفاده از دی.ان.ای موهایش

مشخص شد که لودویگ فان بتهوون، پیانیست و آهنگساز آلمانی مستعد ابتلا به بیماری کبدی بوده و ماه‌ها قبل از مرگش به هپاتیت نوع ب مبتلا شده است.

مطالعات دی.ان.ای انجام شده بر روی 8 تار موی این آهنگساز که طرفداران بتهوون آن را به عنوان یادگاری نگهداری می‌کردند، داده‌های جدیدی را در مورد مرگ آهنگساز مشهوری که در سال 1770 در آلمان به دنیا آمد، در دسترس قرار داد.

در نتیجه داده‌های ژنومی به‌دست‌آمده توسط گروه تحقیقاتی از دانشگاه کمبریج، مشخص شد که این پیانیست که به دلیل ابتلا به سیروز درگذشته بود، از نظر ژنتیکی مستعد بیماری کبدی بوده و ماه‌ها قبل از مرگش به هپاتیت ب مبتلا شده است.

تریستان بگ، نویسنده اصلی گروهی که این مطالعه را انجام داده، اظهار داشت که عوامل ژنتیکی همراه با مصرف بیش از حد الکل توسط آهنگساز معروف، ممکن است باعث بیماری کبدی شده باشد.

علاوه بر این، در مقاله مذکور آمده است که با توجه به داده‌های ژنومی به‌دست‌آمده، بتهوون مشکلات سیستم گوارشی داشته است و این مشکلات ناشی از بیماری سلیاک یا حساسیت به لاکتوز نبوده است.

در تحقیقات انجام شده، علت دقیق کم شنوایی بتهوون که در اواسط دوران 20 سالگی دچار کم شنوایی شد و تا سال 1818 به طور کامل شنوایی خود را از دست داد، مشخص نشد.

یوهانس کراوز از موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک در آلمان، در مقاله خود در رابطه با این مطالعه، با اظهار اینکه اعلام علت دقیق مرگ بتهوون غیرممکن است، گفت: اما در این مرحله، می‌توانیم وجود خطرات ارثی جدی و اینکه او مبتلا به هپاتیت B بوده را تأیید کنیم. 

بتهوون در سال 1827 در وین درگذشت.