سخنرانی یکی از بازماندگان زلزله ختای در مجمع عمومی سازمان ملل متحد

مصطفی کمال کیلینچ، جوان بازمانده از زلزله‌های ختای، در سخنرانی افتتاحیه نشست کاهش خطر بلایا که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد برگزار شد، تجربیات خود را پس از زمین لرزه‌های 6 فوریه قهرمان‌مرعش با افراد حاضر در مجمع به اشتراک گذاشت.

کیلینچ در «نشست بررسی موقت سطح عالی چارچوب سندای» که در مجمع عمومی سازمان ملل برگزار شد، سخنرانی کرد.

کیلینچ با بیان اینکه قبل از وقوع زلزله برای دیدار با خانواده خود به ختای رفته بود، گفت: در ساعت 04:17 با تکان‌های بسیار قوی از خواب عمیق بیدار شدم. من و خانواده ام موفق شدیم به بیرون فرار کنیم.

کیلینچ با بیان اینکه با طلوع آفتاب ویرانی شهر آشکار شد، گفت: 14000 ساختمان در شهر من ویران شد. تصور کنید از هر پنج ساختمان در منهتن یک ساختمان فرو ریخته است. نه فقط شهر من، بلکه 10 شهر دیگر هم تحت تاثیر زلزله قرار گرفت. منطقه تحت تاثیر زلزله حتی از کشورهای برخی از شما هم بزرگتر است.

کیلینچ اظهار داشت که پس از زمین لرزه‌ها، آتش سوزی و سیل نیز گریبان شهرش را گرفت.

وی با اشاره به اینکه حمل و نقل در وهله اول پس از زلزله به دلیل وسعت تخریب بسیار دشوار بود، گفت: این وضعیت، ارسال کمک‌های فوری را برای مسئولان بسیار دشوار کرد. دیدن سازمان‌های امدادی و مردم کشورهای خارجی در کنار مسئولان روحیه ما را بهبود بخشید. من به نمایندگی از همه زلزله‌زدگان از کسانی که از کشور ما در این روزهای سخت حمایت کردند تشکر می کنم.

کیلینچ در پایان افزود: می‌خواستم سرگذشت خود را با شما به اشتراک بگذارم تا بتوانید احساس و تجربه یک بازمانده حادثه را بهتر درک کنید. امیدوارم کارهایی که در اینجا انجام می‌دهید باعث شود تا انسان‌های کمتری در جهان از بلایای طبیعی رنج ببرند. 

چابا کروشی، رئیس هفتاد و هفتمین مجمع عمومی سازمان ملل متحد با تشکر از کیلینچ 

به لطف اطلاعات دست اول شما، ما چیزهای زیادی داریم که باید یاد بگیریم تا در مورد شناسایی خطرات و شکاف‌های موجود و کارهایی که برای آینده‌ای انعطاف پذیرتر لازم است، انجام دهیم.

در چارچوب این نشست، کشورهای عضو نیز اعلامیه سیاسی کاهش خطر بلایا را با اجماع تصویب کردند.

چارچوب سندای در سومین کنفرانس جهانی سازمان ملل در مورد کاهش خطر بلایا که در شهر سندای ژاپن در 18 مارس 2015 برگزار شد به تصویب رسید.

اهداف این چارچوب "کاهش قابل توجه خطر فاجعه و تلفات جانی، معیشت، سلامت و دارایی‌های اقتصادی، فیزیکی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی افراد، مشاغل، جوامع و کشورها به دلیل فاجعه" تا سال 2030 است.