مشکل جدید عصر: آلودگی ماهواره‌ای

آیا از این پس وقتی به آسمان نگاه می کنیم، به جای ستاره ها، ماهواره خواهیم دید؟

1893642
مشکل جدید عصر: آلودگی ماهواره‌ای

آلودگی نوری یکی از مشکلاتی است که با افزایش جمعیت جهان و گسترش شهرها و شلوغ شدن آنها به وجود می آید. روشنایی پس زمینه آسمان با آلودگی نوری افزایش یافت. در نتیجه، هیچ جسم آسمانی، به جز ستارگان بسیار درخشان، صورت های فلکی، چند سیاره نزدیک و ماه، در ساعات شب به ویژه برای کسانی که در کلان‌شهرها زندگی می کنند، با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست.

بدین ترتیب مشاهده کهکشان راه شیری در کلان‌شهرها دیگر چیزی چون یک رویاست. به ویژه با توسعه فناوری ماهواره و بخش خصوصی و همچنین نهادهای دولتی، مشکل جدیدی پدید آمده است: آلودگی ماهواره‌ای.

از اسپوتنیک 1 تا به امروز

 

تعداد ماهواره های ارسال شده به دور جهان، تا به امروز از 11000 و تعداد ماهواره ها در مدار، از 7 هزار دستگاه بیشتر شده است.

4 هزار از این ماهواره‌ها، فعال هستند. دیگر ماهواره‌ها یا منتظرند که به عنوان قراضه محسوب شوند یا به عنوان زباله فضایی رها شوند.

از زمانی که اتحاد جماهیر شوروی اولین ماهواره خود، اسپوتنیک 1 را در سال 1957 پرتاب کرد، هزاران ماهواره برای تحقیقات علمی، هواشناسی، ارتباطات و اهداف نظامی به فضا فرستاده شدند. در حال حاضر آمریکا 2 هزار و 27 ماهواره، چین 224، انگلیس 129، روسیه 83 و ژاپن 82 ماهواره در فضا دارند.

رصد و عکاسی سیارک ها

 

دو بخشی که بیشترین تاثیر را از ماهواره‌ها گرفتند، مشاهدات سیارک ها (شهاب سنگ ها) و عکاسی از آسمان بودند. به خصوص افرادی که به رصد آسمان علاقه دارند با ماهواره های نزدیک به زمین مشکل دارند. در این راستا، نرم افزارها، وب سایت‌ها و برنامه های موبایلی وجود دارند که زمان عبور ماهواره‌ها را نشان می دهند.

با این حال، هنوز نمی‌توان بر این مشکل غلبه کرد، زیرا تعداد ماهواره‌ها به سرعت در حال افزایش است. پروژه "استارلینک" ایلان ماسک، قرار دادن هزاران ماهواره در اطراف جهان برای ارائه خدمات اینترنتی به کل دنیا می‌باشد.

 

روی چشم ها نیز تاثیر می گذارد

 

ماهواره های نزدیک به زمین نیز بر مشاهدات علمی تأثیر می‌گذارند. آسمان دائما با تلسکوپ‌های مهمی مانند تلسکوپ غول پیکر 4 متری که ترکیه به ساخت آن در ارزروم ادامه می دهد، رصد می شود. برخی از این مشاهدات، بر روی سیارک‌ها متمرکز شده‌اند. سیارک‌های کوچک نزدیک به زمین در نقاط مختلف جهان به ویژه قبل از طلوع خورشید بررسی می‌شوند و مدار آنها محاسبه می‌شود.

این که آیا سیارک از نزدیکی زمین می گذرد یا نه و یا به زمین برخورد خواهد کرد یا نه، با این رصد قابل درک است. ولی ماهواره های نزدیک به زمین نیز بر این مشاهدات تأثیر منفی می‌گذارند. سازمان فضایی و هوانوردی ایالات متحده (ناسا) برای این منظور دفتر هماهنگی دفاع سیاره‌ای (PDC0) را تأسیس کرد.

جستجو برای راه حل‌هایی برای این مشکلات نوظهور در سطح جهانی ادامه دارد.

 

قسمت قبلی برنامه - قدرت بالای ترکیه در انرژی زمین گرمایی

 



خبرهای مرتبط