استفاده اشتباه از اصطلاحهای "سیاست کرد" و "جنبش کرد"

برخی اقشار خاص در غرب و ترکیه، به اصرار پ ک ک و/ویا حزب دموکراتیک خلق (HDP) را با عنوانهایی چون "جنبش کرد" و یا "سیاست کرد" خطاب میکنند. یک چنین عناوینی، گویی یک سازمان تروریستی و حزبی سیاسی که با آن مرتبط میباشد را با نام "جنبش" و یا "سیاست" یک ملت خطاب میکند.

ارزیابیهای پرفسور دکتر قدرت بلبل رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه ییلدیریم بیاضیت آنکارا:

پ ک ک در کشورهای مختلف، در ترکیه، در سوریه، در ایران و عراق، با اسامی مختلف به شکلی جمعی و مداوم یک سازمان تروریستی، و در بسیاری کشورهای غربی نیز به شکل سازمانی تروریستی که به شکلی فردی و دوره ای فعالیتهای تروریستی ترتیب میدهد، شناخته میشود. در حملاتی که پ ک ک در این کشورها ترتیب میدهد، دهها هزار تن منجلمه نظامی و غیرنظامی، زن، کودک و نوزاد کشته شده است و میلیونها انسان نیز مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده و میشود. به خوبی مشخص است، ابرقدرتها که سعی دارند خاورمیانه را طراحی کنند و پ ک ک را به شکل یک ماشه استفاده میکنند، بر اساس سیاستشان، سعی دارند پ ک ک را به عنوان نماینده ای از کردها نشان دهند. روش آکادمیسینها و نویسندگان نزدیک با محافل امپریالیستی که به امنیت اسرائیل خدمت میکنند، و با تقسیم کردن اراضی ترکیه، سوریه، عراق و ایران سعی در تشکیل دولتی تروریستی به نام کردهایی که قرنها به همراه ترکها و اعراب پرچمدار اسلام بوده اند را دارند، به خوبی قابل درک است. ولی این نوع تلاشهای منحرفانه نه منطقی، نه علمی و نه اجتماعی است. همانقدر که مشاهده آلمانها، اعراب و ترکها به شکل یک جنبش/سیاست مشابه منطقی و علمی است، به همان اندازه نیز مشاهده همه کردها به شکلی مشابه،  منطقی خواهد بود. مشاهده جوامعی که میلیونها تن با تفاوتهای بسیار را در برمیگیرند، به شکل یک جامعه واحد، نوعی نگرش توتالیتر و یا تمامیت خواه میباشد. در خصوص اصطلاح "سیاست کرد"، در ابتدا باید گفت که همه کردها، از کردهایی که در ترکیه زندگی میکنند، تشکیل نشده اند. بله میتوان از دولتها سخن گفت. ولی به عنوان یک جامعه، آیا میتوان از سیاست ایتالیاییها، فرانسویها و یا ترکها، سخن گفت؟ سیاست ترکها؟ اگر منظور از "سیاست کرد" سیاست کردهایی است که در ترکیه زندگی میکنند، باید گفت که کردها نیز همانند هر جامعه مدنی و دموکرات، یکسان نیستند و مختلف میباشند. همه کردها همانند دیگر جوامع، مجبور به علاقمندی به سیاست نمیباشند. همه کسانی که به سیاست علاقه دارند نیز رای نمیدهند و همه کسانی که رای میدهند نیز به حزب دموکراتیک خلق (HDP) رای نمیدهند. حزب عدالت و توسعه نیز حداقل به اندازه حزب دموکراتیک خلق از کردها رای گرفته است. میزان رای حزب دادخواهی آزاد (HÜDAPAR) کم میباشد ولی میتوان دید که میلیونها تن را در برخی تظاهراتها، در پی خود میکشاند. اگر بخواهیم ادامه بدهیم، باید بگوییم همه کسانی که به حزب دموکراتیک خلق رای میدهند نیز فعالیتهای تروریستی پ ک ک را تایید نمیکنند.

به طور خلاصه، اصطلاحی که برای هیچ جامعه ای مورد استفاده قرار نمیگیرد را نمیتوان بسان اینکه یک قبیله میباشند، برای کردها استفاده کرد. این اصطلاح نگرشی تحقیرآمیز و ایدئولوژیکی نسبت به کردها است. من شخصا همانند بسیاری از انسانهای دارای عقل سلیم در ترکیه، طرفدار یکسان نشناختن پ ک ک با حزب دموکرات خلق (HDP) و باز کردن زمینه ای برای سیاست مدنی که حزب دموکراتیک خلق توسعه خواهد داد، میباشم. ولی در وضعیتی که همه مسئولان این حزب به سوی کوهها سلام میدهند و به حالت آماده باش در می ایند، تفکر افرادی همانند من، مفهمومی ندارد. هنگامی که سیاست به جای دموکراسی، آزادی و حیات مدنی، تبدیل به وسیله ای برای سازمان تروریستی و فشارهای توتالیتر آن میگردد، راهی برای ادامه فعالیتهای مدنی و دموکراتیک نمیماند.

در حالیکه وضعیتی درهم در میان نمیباشد، دلیل تلاش و اصرار برخی اقشار در ترکیه برای نامیدن پ ک ک و حزب دموکراتیک خلق به عنوان "سیاست کرد" چه میباشد؟ چرا تسلیم پ ک ک و امپریالیسم میشوند؟ این تلاشها برای تحریف، مختص ترکیه نیست بلکه در کشورهای منطقه نیز مورد بحث است.

در خصوص چند دلیل که در ابتدا به ذهنمان خطور میکند، سخن بگوییم.

ترس از پ ک ک: انسانهایی همانند ما که به شکلی دموکراتیک، آزادیخواه و کثرت گرا زندگی میکنند، اکثر اوقات سعی داریم تا فشارهای سازمان های تروریستی و ترس مرگباری که به میان آورده اند را فراموش نماییم. چرا که سازمانهای تروریستی تنها زمانی که اعمال تروریستی انجام میدهند، در دستورکارمان قرار میگیرند و مدتی بعد باز هم از ذهنمان دور میشوند. در حالی که سازمانهای تروریستی دارای روشهایی برای ایجاد رعب و وحشت، ایجاد فشار و مورد هدف قرار دادن مستقیم برخی اسامی و ترساندن آنها دارند. به همین دلیل بخشی از تلاشهایشان برای توتالیتریزه نمودن همه کردها با اصطلاح "سیاست کرد" را میتوان با ترسی که پ ک ک ایجاد کرده است، بیان نماییم. میدانیم انسانهای مدنی و متفکران کردی که با پ ک ک مخالفت میکنند و اصطلاحی متفاوت مورد استفاده قرار میدهند، کشته میشوند.

همبستگی انقلابی: بخش اعظمی از افرادی که از اصطلاح "سیاست کرد" استفاده میکنند، در میان محافل چپگرایان ترکیه میباشند. با نگاهی به گذشته بخش اعظمی از افرادی که در میان چپگرایان ترکیه میباشند نیز میتوان دید که از سنتی انقلابی آمده اند. تلاش این اقشار از چپگرایان ترکیه برای استفاده از اصطلاح "سیاست کرد" را میتوان به عنوان "همبستگی انقلابی" با پ ک ک که از سنت مارکسیست – لنینیست آمده است، قلمداد کرد. یکی دیگر از دلایل گرایش این اقشار به تمامیت خواهی، عدم رهایی کامل از سنت انقلابی که از ان آمده اند و عدم باطنی نمودن کافی مفاهیمی چون دموکراسی، آزادی و کثرت گرایی میباشد.

وضعیت ادغام با محافل بین المللی مخالف با ترکیه: میتوان دید بخشی از افرادی که به اصرار از اصطلاح "سیاست کرد" استفاده میکنند نیز با محافل بین المللی مخالف ترکیه، ادغام شده اند. این اقشار که از سوی این محافل حمایت میگردند، رفتاری مناسب با آنها از خود نشان میدهند.

مخالفت با حکومت: مخالفت با حکومت میتواند رفتارهای برخی انسانهای روشنفکر را توجیه کند. برخی روشنفکران زیر سایه نامِ مخالفت با حکومت و اردوغان، میتوانند حتی از سازمانهای تروریستی که قاچاق هروئین انجام داده و کودکان معصوم را به قتل میرسانند حمایت کنند.

بیگانگی روشنفکران: به این نکته میتوانیم مخالفت با جامعه نیز نام دهیم. بیگانگی روشنفکران، داستان غم انگیز تاریخ دویست ساله غربی شدن جامعه خارج از جوامع غربی است. این داستان اندوهناک را سزائی کاراکوچ در شعرش که "ماسال" یعنی "داستان" نام دارد، به خوبی بیان کرده است. در دوره عثمانی، افرادی که با هدف آموزش علوم و تکنیک و ایجاد تاثیرات مثبت بر کشورش به غرب فرستاده میشدند، اکثرا با جامعه خود بیگانه شده و به شکلی یک عاشق به فرهنگ غربی، به کشورش بازگشته است. آنچه که در دوره جمهوریت اتفاق افتاد نیز این بود که این افراد از فرهنگ، تاریخ و تمدن خود کاملا دور شده و از نظر فرهنگی کاملا تسلیم غرب شده اند.

به طور خلاصه، به اندازه ای که استفاده از اصطلاح "سیاست ترک" برای DHKPC، جبهه حزب آزادی بخش مردم انقلابی که  حزب تروریستی چپگرا بوده و متشکل از ترکها است، صحیح میباشد، استفاده از اصطلاح "سیاست کرد" برای پ ک ک و حزب دموکراتیک خلق نیز به همان اندازه صحیح میباشد. در هر حال، استفاده از اصطلاح "سیاست کرد" برای پ ک ک و حزب دموکراتیک خلق، چه به دلیل ترس از پ ک ک، همبستگی انقلابی و یا دیگر موارد، به هر دلیلی که باشد، تحقیری علیه کردهای آزادی خواه، محترم و صلح جو، محسوب میشود. کسانی که ادعا میکنند روشنفکر هستند، نباید تسلیم ترور و امپریالیسم شوند بلکه باید موضعی علیه آن از خود نشان دهند.