Nogayşa 233: Tuvra süygü em qorkuv (2)
Bu yuma em “TUVRA SÜYGÜ EM QORQUV” baresinde habarlasamız.
Nogayşa 233: Tuvra süygü em qorkuv (2)
Bîr alimdiñ tuvra süygü,
Tagı em qorquvdıñ
Baresinde aytqanınıñ
Davamı nalar bolgan:
“İyye Quday’dan qorquv,
Onuñrahmetine, acuvına
Yol tabıp dayim soga
Tayangan al bolgan...
Em qorquv qamşı bolup
İnsandı Allah’tıñ
Rahmet qucagına atqan.
Misal bolsa bîr ana,
Bazı vaqıt balasını,
Qorqustup qucagına tartar.
Sosı qorquv balaga,
Bek köp nazzetli bolgan...
Nege dese maramatlı
Ana qucagına bargan!
Endi oyda keliyek
Aqıyqat tap eslense,
Quday’dıñ rahmetiniñ,
Maramat em acuvınıñ
Köpligine, keñligine,
Bîr qarşılaştırma bolar:
Sosı aqıyqat ne desen,
Barı analardıñ maramatı,
İlahi maramattıñ
Anca bîr parıltısı bolgan...
Nav manemen qarasaq
Demek Haq’tan qorquvda,
Hıylı köp nazzet bolgan!
Madem Rab’tan qorquvda,
Bılayına nazzet bolsa,
Allah’tıñ süygüsinde
Soñsız bîr nazzettiñ
Bolıyagı malim bolgan...
Em Allah’tan qorqulsa,
Basqalardıñ muñaytqan
Belalı qorquvından
Qutulup selbes qalıngan...
Tagı Allah esabına
Maqluqlarga yöneygen
Qorquv em süygülerdiñ
Aşuvı bolmayturup,
Em ayrılıgı bolmagan...
Nege dese bîr adem,
Süygeni ne zat bolsa,
Allah’tıñ özine bergeni
Bîr nimeti dep bilgenge,
Süygenlerine qayta
Qavusıyagını sengenge,
Ayrılıqtan qıynalıp
Aşuvlarga tüspegen...
İyye insan avvelde,
Özi nepsini süyer...
Artından aqrabasın,
Yuvıqlarını süyer...
Tagı qavmi qasında,
Em yanyanuvar maqluqlardı,
Soñı barı dünyadı,
Em käinattı süyer...
Keñ tögereginde ne bolsa,
Ol insandıñ bavı bolgan...
Onlardın nazzetleri,
Em tetimlerinden insan,
Ayriyeten bîr tetim,
Tagı em nazzet algan!
Eger sosınlar aşuvlansa,
Ol adem em aşuv tartqan...
Tek qarısıp turgan
Körgenimiz nav alemde,
Em yellerdey aylangan
Sosı dünya ornında,
Zamandıñ eş toqtamay
Agıp ketken alinde,
Äş bîr zat qararında
Qalmaganı sebep,
Beşare insan qalbi,
Är vaqıt yaralangan...
Qolıman nege yapıssa,
Sosınlardıñ baresiniñ
Özinden ozıp ketkeni,
Ol ademdiñ qollarını
Kesek kesek eteberip,
Atta üzüp taslagan...
Sosı insan är dayim
QıynaIgandıñ qasında,
Ya gapletke tüsüp
Ya de esirüvge bargan...
Madem al bılay bolgan...
Ey nepis eger seniñ
Esin basında bolsa,
So süygündi yıyıstır,
Üşün iyyesine ber!
Yoqsa basın bela tolgan!
Nege dese nav süygüler,
Nihayetsiz bîr camal,
Em kemal iyyesiniñ bolgan!
Soñsız gözel, em ongın
Yaratuvşındı süy dep
Saga süygü berilgen...
Qaysı vaqıt so süygüdi,
Üşün iyyesine bersen,
Ol vaqıt barı zattı,
Onun namı esabına,
Em bıyalası bolganga,
Äş qıynalmay süyersin...
Demek sosı muhabbet,
Tuvradan em tuvraga
Käinatqa berilmiyek!
Yoqsa ol muhabbet,
En nazzetli nimet ekende
Qıynaltuvşı azap bolgan...
Davamını keliyek yuma
Ayttırsın inşallah
Dep yalbaramız Allah’qa
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com