Nogayşa 232: Tuvra süygü em qorkuv (1)
Bu yuma “TUVRA SÜYGÜ EM QORKUV” baresinde habarlasamız.
Nogayşa 232: Tuvra süygü em qorkuv (1)
Bîr alimdiñ tuvra süygü,
Tagı em qorquvdıñ
Baresinde aytqanları,
Nav aqıyqatlar bolgan:
“Ey özine tüskün nepsim!
Em dünyaga tüskün dostum!
Süygü nav käinattıñ
Bîr barlıq sebebi bolgan...
Em sosı käinattıñ
Maqluqlarını bîrbîrine
Baylagan bîr bav bolgan...
Tagı sosı dünyadıñ
Savle em yanı bolgan...
Em insanga qarasaq
So käinattı işine
Jıyıp alganı sebep
Sankim nav käinattıñ
Bîr meyvasınday bolgan...
Tagı barı kainattı,
İşine alıyaq bîr süygü
So meyvadıñ şekirdegi
Bolgan qalbine salıngan...
Käinat terekke usasa,
İnsan sonıñ meyvası,
Qalbi de şekirdek bolgan...
Mine sosı manemen,
Nav insandıñ qalbine,
Käinattıñ keñliginşe
Bîr süygi işine sıygan!
Aynı bîr şekirdekke,
Terek sıyganday bolgan!
Ene so kepte bîr qalptiñ
Süyüyegi bîr zat tagı,
Nihayetsiz bîr süygige
Tiyisli bolıyaq martebede,
Nihayetsiz bîr kemaldiñ,
Yani oñgın sıpatlardıñ
İyyesi bolıyaq qasiyette,
Ullı martabede bolgan...
Acaba endi oylasaq,
Sosınday bîr kemalda,
Nav derece bîr oñgınlıqta,
Haq’tan basqa kîm bolgan?
Mine ey nepsim menim,
Tagı em arqadaşım!
İnsandıñ qorquvga,
Em süygige alat bolgan
Eki alat fıtratına,
Yani yaratılgan kebine,
İqram bolup salıngan...
Qaysı vaqıt bolsa bolsun,
Är alde, em muhaqqaq,
Sosı süygü ya qorquv,
Ya halqqa ya Xalıq’qa
Yaratuvşı’ga bolıyaq...
Tek aslına qarasaq,
Halqtan qorquv insanga,
Bîr köp aşuvlar berip
Basına em bela bolgan...
Atta qorqqanı zatlar,
Onı äş tanımagan...
Halqqa süygü tagı,
Belalı musibet bolgan...
Nege dese ey nepis,
Sen bazı zatlardan
Dayim qorqup turasın!
Tek sosınlardıñ saga,
Äş maramatı bolmagan!
Senin yalbaruvlarındı,
Esitpegeni qasında,
Tagı qabul qılmagan!
Demek sosı alde qorquv,
Qıynaltuvşı bela bolgan!
Em süygünge qarasaq,
Ya süygenlerin seni,
Äş bîrevi tanımaydı,
Atta ‘Aman esen qal!’
Dep aytpay em seni,
Taslap ketip ozadı...
Misal bolsa yaslıgın,
Ya de malın senin,
Nav aytılganday bolgan...
Ya de senin süygünge
Qarşılıq bermey turup
Özindi salpı qıladı!
Körmeysinme üşünley
Bolmas süygülerdiñ soñı,
Yani Allah’tan basqa
Süyülgendiñ baresi,
Bîrbîrini neşe köp
Süygen bolsalar tagı,
Soñında sosınlardıñ
Yüzde toqsan toguzu,
Maşuq degen süygüliden
Şikayetşi boladı...
Nege dese Samed bolgan
Äş bîr zatqa muqtaj bolmas,
Tek är zat barı soga,
Muqtaj bolgan Allah’tıñ
Bıyalası nav qalptiñ
İşi, anca Allah’tıñ
Süygüsine taslanıyaq
Ullı orın boladı...
Nav sebepten sankim
Heykellerge usagan
Dünya süygülileri tagı,
Özlerine tapınganday
Köp süyülgenleri vaqıt,
Aşıqlardıñ süygüsi,
Soga avır keledi...
Aşıgınıñ süygüsini
Qabul etpey ret qıladı...
Soñsız süygige tiyisli,
Anşa soñsız bîr gözel,
Allah’tıñ özi boladı.
Sosı al insanlardıñ
Fıtrat degen ali boladı.
Yani yaratılgan kebimiz
Sosı alde boladı.
Bîrev fıtratqa uymasa,
Maqsatına baralmaydı...
Nav sebepten fıtratqa
Uymagan bîr süygüdi,
Sosı gözeldiñ qalbi,
Qabul qılmay red kılıp
Özinden erek atadı.
Tek şehvani süygüler,
Nav barege usamaydı...
Demek ey nepsim menim!
Süygenin zatlar barı,
Ya seni tanımaydı,
Ya tömenge tüsürüp
Seni salpıga atadı!
Ya de saga dos bolmay
Seni yalgız taslaydı!
Tilesen em tilemesen
Seni taslap ozadı...
Madem al süytüp bolgan...
Sen sosı qorquvundıñ,
Tagı em süygündiñ
Betini Allah’qa bur!
Eger bılayına bolsa,
Soñında senin qorqın
Nazzetli salpılıq boladı...
Süygün tagı zilletsiz,
Tömenge tüsürmey seni,
Tetimli bîr al boladı...
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com