Τι περιμένει η Τουρκία από τις ΗΠΑ;

Η σχέση δεκαετιών της Τουρκίας με τις ΗΠΑ, θα πληγεί ανεπανόρθωτα αν η Ουάσιγκτον δεν κάνει βήματα σε σχέση με την PKK, με τα συριακά παρακλάδια της και με την FETÖ

Οι πρόσφατες συναντήσεις μεταξύ Τούρκων και Αμερικανών αξιωματούχων θα πρέπει να μετατραπούν σε ευκαιρία για να ξεπεραστεί η κρίση εμπιστοσύνης – μια κρίση που ανέκυψε ως αποτέλεσμα της αμερικανικής πολιτικής να στηρίζει τους συριακούς βραχίονες της PKK, την PYD και την YPG και την αδράνεια σε σχέση με την Φετουλαχιστική Τρομοκρατική Οργάνωση (FETÖ) στις ΗΠΑ.

Στην τέταρτη εβδομάδα της, η Επιχείρηση Κλαδί Ελιάς που διεξάγεται κατά του τρομοκρατικού δικτύου YPG στο Αφρίν, συνεχίζεται όπως έχει σχεδιαστεί. Ο στόχος είναι να καθαριστεί η βόρεια Συρία από όλα τα τρομοκρατικά στοιχεία, συμπεριλαμβανομένης της ΝΤΑΕΣ, της PKK, PYD, YPG, της αλ Κάιντα και των υπολοίπων. Ο σκοπός όλων των ενδιαφερόμενων στον επταετή πόλεμο της Συρίας, θα πρέπει να είναι ο καθαρισμός της χώρας από όλες τις τρομοκρατικές απειλές, να κρατήσουν την Συρία ενωμένη και να βοηθήσουν  την πολιτική διαδικασία για μια νόμιμη και χωρίς αποκλεισμούς κυβέρνηση.

Όλες οι χώρες λένε πως συμφωνούν με τον σκοπό αυτό. Αλλά οι επιτόπου ενέργειές τους, λένε άλλα. Από τον καιρό της προεδρίας Μπάρακ Ομπάμα, η αμερικανική διοίκηση είχε πει ότι άπαξ και εξοντωθεί η απειλή της ΝΤΑΕΣ, δεν θα στήριζαν πλέον την YPG. Τώρα υπό τις πιέσεις της Άνκαρα, λένε επίσης ότι θα ξεκινήσουν την απεμπλοκή του συριακού βραχίονα της PKK. Η μετονομασία της YPG σε Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) δεν έχει ξεγελάσει κανέναν. Στην πραγματικότητα, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών αναφέρονται στην YPG ως δύναμη πολιτοφυλακής της PKK στη Συρία.

Η προτεραιότητα και προσδοκία της Άνκαρα είναι να πάψει η Αμερική να εκπαιδεύει και να εξοπλίζει μια τρομοκρατική οργάνωση που επιδόθηκε σε έναν αιματηρό πόλεμο κατά της Τουρκίας τα τελευταία 30 χρόνια. Το τουρκικό κοινό είναι θυμωμένο και δικαιολογημένα θέτει το απλό ερώτημα πώς μπορεί ένας σύμμαχος στο ΝΑΤΟ να στηρίζει τον εχθρό μας. Δεν υπάρχει τίποτα που να δικαιολογεί την ενίσχυση της YPG στη Συρία στο όνομα της καταπολέμησης της ΝΤΑΕΣ. Αυτός ο στόχος θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί με άλλα μέσα. Η διοίκηση Ομπάμα έκανε ένα στρατηγικό λάθος και η διοίκηση του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ συνέχισε αυτή την εσφαλμένη κίνηση. Είναι καιρός να αλλάξει πορεία και να συνεργαστεί με συμμάχους παρά με τρομοκρατικές ομάδες.

Η προτεραιότητα της Τουρκίας είναι να τερματιστεί ο αιματηρός επταετής πόλεμος και να εξεταστεί μια πολιτική μετάβαση που θα οδηγήσει στη δημιουργία μιας ελεύθερης, σταθερής, ειρηνικής και ευημερούσας Συρίας. Αλλά αυτό δεν δύναται να επιτευχθεί αν οι εμπλεκόμενες χώρες ξεκινήσουν άλλον έναν πόλεμο δι’ αντιπροσώπων στο Λεβάντε. Δυστυχώς φαίνεται ότι αυτό συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Το ζήτημα για την Αμερική δεν είναι πλέον να νικήσει την ΝΤΑΕΣ ή να κρατήσει τον Μπασάρ Ασάντ στην εξουσία για το Ιράν, αλλά μάλλον να αρπάξει τις γεωπολιτικές θέσεις στη Συρία. Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι δεν κρύβουν το γεγονός ότι θα παραμείνουν στη Συρία για το άμεσο μέλλον ως αντισταθμιστική δύναμη ενάντια στο Ιράν. Έτσι λοιπόν οι περιοχές της Συρίας μετατρέπονται σε σκηνή πολέμου δι’ αντιπροσώπων μεταξύ των ΗΠΑ, του Ισραήλ και ορισμένων χωρών του Κόλπου αφενός, και του Ιράν, της Ρωσίας και της Χεζμπολάχ, αφετέρου. Αυτό δεν είναι ευοίωνο για κανέναν. Δεν θα υπάρξουν νικητές σε αυτή την επίδειξη ισχύος.

Η αμερικανική υποστήριξη προς την YPG έχει δημιουργήσει μια σοβαρή κρίση εμπιστοσύνης. Προσθέστε και την μέχρι τώρα αδράνεια όσον αφορά το δίκτυο της Φετουλαχιστικής Τρομοκρατικής Οργάνωσης (FETÖ) στις ΗΠΑ. Ούτε η διοίκηση Ομπάμα, ούτε του Τραμπ έχουν καταλάβει πόσο σοβαρές είναι αυτές οι δύο απειλές για την Τουρκία. Μπορεί να θεωρούν την σχέση των ΗΠΑ με την YPG ως «προσωρινή, συναλλαγής και τακτική», αλλά συνιστά μια στρατηγική απειλή ασφαλείας κατά της Τουρκίας διότι όλη η στήριξη που παρέχεται σε αυτή την ομάδα ενδυναμώνει την PKK.

Η Τουρκία υπήρξε κομμάτι του διεθνούς συνασπισμού που καταπολεμά την ΝΤΑΕΣ και εξάλειψε χιλιάδες τρομοκράτες της ΝΤΑΕΣ. Το πρόβλημα δεν είναι ο αγώνας εναντίον της ΝΤΑΕΣ, που υποστηρίζει εξολοκλήρου η Άνκαρα αλλά το γεγονός ότι οι ΗΠΑ επέλεξαν να συνεργαστούν με λάθος παίκτες εκεί έξω. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ελπίζουμε οι πρόσφατες συναντήσεις Αμερικανών αξιωματούχων με Τούρκους αξιωματούχους να τους έχουν βοηθήσει να κατανοήσουν την σοβαρότητα του ζητήματος.

Το ίδιο έγινε και στο θέμα με την FETÖ, όπου ούτε η διοίκηση Ομπάμα, ούτε εκείνη του Τραμπ έκανε οποιαδήποτε βήμα για να αντιμετωπιστούν οι νόμιμες ανησυχίες της Άνκαρα. Τα μέλη της FETÖ κυκλοφορούν ελεύθερα στις ΗΠΑ, όπως και ο ηγέτης της, ενώ υπάρχουν κατηγορητήρια και εντάλματα σύλληψης σε βάρος τους. Οι ΗΠΑ δεν μπορούν να το δικαιολογήσουν αυτό στο όνομα της δικαστικής ανεξαρτησίας. Η Άνκαρα ποτέ δεν ζήτησε από την αμερικανική κυβέρνηση να κάνει κάτι παράνομο. Ζήτησε μόνο έκδοση, κράτηση και /ή σύλληψη, βάσει συμφωνιών μεταξύ των δύο χωρών. Αν μη τι άλλο, οι αρχές των ΗΠΑ πρέπει να καταλάβουν ότι οι πράκτορες της FETÖ κάνουν το παν δυνατόν για να υπονομεύσουν τις τουρκοαμερικανικές σχέσεις. Πρέπει να βάλουν τέρμα σε αυτό το πράγμα.

Για να ξεπεραστεί αυτή η κρίση εμπιστοσύνης, η αμερικανική διοίκηση οφείλει να κάνει βήματα σε σχέση και με την YPG και με την FETÖ. Ειδάλλως μια συμμαχική σχέση δεκαετιών θα πληγεί ανεπανόρθωτα. Οι τελευταίες συναντήσεις πρέπει να προσφέρουν συγκεκριμένα αποτελέσματα επιτόπου.

Οι ΗΠΑ θα πρέπει να ξεκινήσουν την διαδικασία απεμπλοκής από την YPG και να την μετακινήσουν έξω από την Μανμπίτζ και στα ανατολικά του Ευφράτη. Η Τουρκία και οι αμερικανικές δυνάμεις μαζί με τον λαό της περιοχής μπορούν να εξασφαλίσουν την περιοχή Μανμπίτζ. Υπάρχει ένα μοντέλο που λειτούργησε για τον σκοπό αυτό στην περιοχή μεταξύ της Τζαραμπλούς και της Αλ Ράι που καθαρίστηκε από την ΝΤΑΕΣ με την τουρκική Επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη, χωρίς την ΝΤΑΕΣ, χωρίς την YPG και χωρίς τις καθεστωτικές δυνάμεις. Και δεν συνιστούσε απειλή εναντίον κανενός. Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει εύκολα στην Μανμπίτζ. Αυτό επιδιώκει η Τουρκία στο Αφρίν με την Επιχείρηση Κλαδί Ελιάς.

Η Τουρκία δεν έχει κανένα πρόβλημα με τους Κούρδους της Συρίας, αρκεί να μην είναι κομμάτι του δικτύου της PKK. Στην ουσία υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδοι που απορρίπτουν την απαρχαιωμένη μαρξιστική-λενινιστική ιδεολογία και τις τρομοκρατικές τακτικές. Θα πρέπει να παραχωρηθεί προτεραιότητα στους νόμιμους εκπρόσωπους των Σύρων Κούρδων προκειμένου να οικοδομήσουν μια χωρίς αποκλεισμούς και δημοκρατική Συρία.

Υπάρχουν πολλά που μπορούν να αποκομιστούν από μια εποικοδομητική συνεργασία σε πολυάριθμα διμερή και περιφερειακά ζητήματα, αλλά αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν η αμερικανική διοίκηση συνειδητοποιήσει την σοβαρότητα που έχουν για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας τα θέματα PKK, YPG και FETÖ .