Η επίσκεψη Ερντογάν στο Βατικανό εμπνέει ελπίδα για την παγκόσμια ειρήνη

Η συνάντηση του ΠτΔ Ερντογάν με τον Πάπα Φραγκίσμο θα πρέπει να χαιρετιστεί ως μια σημαντική ευκαιρία για να εργαστούμε πάνω σε μια κοινή ατζέντα ειρήνης, ασφάλειας και φιλίας σε έναν κόσμο αυξανόμενου ρατσισμού, μισαλλοδοξίας, άγνοιας και βίας

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πραγματοποίησε μια επίσημη επίσκεψη στο Βατικανό στις 5 Φεβρουαρίου, την πρώτη ενός Τούρκου Προέδρου στην έδρα του καθολικού κόσμου μετά από 59 χρόνια. Η επίσκεψη πραγματοποιήθηκε μετά την ψηφοφορία στην Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για την Ιερουσαλήμ και γύρισε μια σημαντική σελίδα στις σχέσεις μεταξύ της Τουρκίας και της Αγίας Έδρας. Τα θέματα που συζήτησαν οι δύο ηγέτες καλύπτουν ουσιαστικά τα πιο επείγοντα θέματα στον κόσμο.

Ο Πάπας Φραγκίσκος επισκέφθηκε την Τουρκία το 2014. Ήταν ο πρώτος αρχηγός κράτους που έγινε δεκτός από τον ΠτΔ στο νέο Τουρκικό Προεδρικό Κτιριακό Συγκρότημα που κτίστηκε. Η συζήτηση ήταν τόσο εγκάρδια, όσο και ουσιαστική.

Το ίδιο πνεύμα επικράτησε και στη συνάντηση του Βατικανού.

Οι δύο ηγέτες συζήτησαν ένα φάσμα θεμάτων που περιλάμβανε την Ιερουσαλήμ, τις μουσουλμανο-καθολικές σχέσεις, τον συριακό πόλεμο, την προσφυγική κρίση, την τρομοκρατία, την ξενοφοβία και την ισλαμοφοβία. Η Τουρκία υπήρξε ηγετική φωνή τόσο για την συριακή κρίση όσο και για το αυξανόμενο κύμα ρατσισμού και ξενοφοβίας.

Από την ανάληψη του νέου του καθηκόντος, ο Πάπας Φραγκίσκος έχει προβάλει έναν διαφορετικό τύπο αποστολικής ηγεσίας: Θερμό, επικοινωνιακό, ανοιχτόμυαλο και ευθύ. Ενώ ασχολείται με τα εσωτερικά ζητήματα της Καθολικής Εκκλησίας, έχει επίσης αγκαλιάσει μια παγκόσμια ατζέντα πνευματικότητας με σταθερότητα σε θέματα κοινωνικής δικαιοσύνης. Για παράδειγμα, έχει τοποθετηθεί ανοιχτά κατά του ρατσισμού και των διακρίσεων και εξέφρασε την ανησυχία του για τα δεινά των μουσουλμάνων Ροχίνγκιας στη Μιανμάρ.

Η σαφής και σταθερή στάση του Βατικανού σε σχέση με την Ιερουσαλήμ χαιρετίστηκε σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο και έφερε κοντά τους μουσουλμάνους και τους καθολικούς. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη γιατί η Ιερουσαλήμ είναι επίσης ένας ιερός τόπος για τους χριστιανούς και δεν μπορούν να δεχθούν μια μονομερή απόφαση από τις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ισραήλ για να αλλάξουν το ιστορικό, θρησκευτικό και διπλωματικό της καθεστώς.

Οι μουσουλμάνοι και πολλοί χριστιανοί, ειδικά όσοι ζουν σε αραβικές και μουσουλμανικές χώρες, βλέπουν την ισραηλινή κατοχή παλαιστινιακών εδαφών ως τη βασική αιτία του προβλήματος στους Αγίους Τόπους. Η άστοχη απόφαση της διοίκησης των ΗΠΑ για την Ιερουσαλήμ είναι μόνο ένα μέρος του προβλήματος. Οι ολοένα διευρυνόμενοι εποικισμοί, η καταπίεση και η εκδίωξη μουσουλμάνων και χριστιανών Παλαιστινίων και το ζήτημα του δικαιώματος επιστροφής για τους Παλαιστίνιους πρόσφυγες, εξακολουθούν να υπονομεύουν κάθε προσπάθεια για επίτευξη δίκαιης και μόνιμης ειρήνης στη Μέση Ανατολή.

Η Τουρκία θεωρεί το Παλαιστινιακό ζήτημα όχι ως θέμα θρησκείας, φυλής ή γης, αλλά δικαιοσύνης. Η μόνη λύση που θα φέρει ειρήνη, ασφάλεια και σταθερότητα στους μουσουλμάνους, τους χριστιανούς και τους εβραίους είναι η πλήρης εφαρμογή της λύσης των δύο κρατών - μια λύση που έχει παγκόσμια στήριξη, αλλά δεν έχει τροχούς για να κινηθεί προς τα εμπρός.

Η Συρία και η προσφυγική κρίση αφορούν την Τουρκία, την Καθολική Εκκλησία και τον ευρύτερο μουσουλμανικό και χριστιανικό κόσμο. Η Τουρκία έχει φέρει το κύριο βάρος του συριακού πολέμου στο έβδομο έτος του. Η προσφυγική κρίση έχει επηρεάσει όλες τις γειτονικές χώρες καθώς και την Ευρώπη. Όπως και άλλοι, οι Χριστιανοί από τη Συρία έχουν επίσης υποστεί την φρίκη του πολέμου και τις φρικαλεότητες του συριακού καθεστώτος και των τρομοκρατών της PYD/YPG που απαγάγουν τα παιδιά των Αραμαίων/Ασσύριων Χριστιανών στην βόρεια Συρία για να πολεμήσουν στις τάξεις τους ενάντια στην Τουρκία.

Τα μηνύματα συμπεριληπτικότητας και ανοικτότητας απέναντι σε άλλους του Πάπα Φραγκίσκου χρήζουν ιδιαίτερης σημασίας στο πλαίσιο της αυξανόμενης ροής των ακροδεξιών κινημάτων και των ρατσιστικών τάσεων. Οι διακρίσεις εις βάρος οποιασδήποτε θρησκευτικής ή εθνοτικής ομάδας αποτελούν επίσης απειλή για την ασφάλεια των άλλων, διότι όταν ο τροχός του ρατσισμού αρχίσει να γυρίζει, δεν υπάρχει τρόπος να τον σταματήσεις καθώς οι συνέπειες είναι σοβαρές για όλες τις ομάδες. Το γεγονός ότι οι πολιτικές και φυσικές επιθέσεις εναντίον ειρηνικών μουσουλμανικών κοινοτήτων στη Δύση παρουσιάζονται ως το «νέο φυσιολογικό», θα πρέπει να είναι ανησυχητικό για τους μουσουλμάνους και τους μη μουσουλμάνους ομοίως. Ακριβώς έτσι ξέφυγε από τον έλεγχο ο αντισημιτισμός στην Ευρώπη και μετατράπηκε σε ένα επαίσχυντο επεισόδιο στη σύγχρονη ιστορία με την άνοδο του ναζισμού και των εγκλήματων του Ολοκαυτώματος.

Ο Πάπας έχει δείξει ότι έχει ηθική και πολιτική υπευθυνότητα να απορρίπτει νέες μορφές ρατσισμού και ισλαμοφοβίας. Αυτό πρέπει να χαιρετίζεται από όλους τους μουσουλμάνους. Ομοίως, οι μουσουλμάνοι πολιτικοί και θρησκευτικοί ηγέτες έχουν την ευθύνη να προστατεύουν τις χριστιανικές κοινότητες που ζουν σε μουσουλμανικές χώρες από οποιεσδήποτε επιθέσεις και να τους προσφέρουν την αίσθηση του ανήκειν και της φιλίας. Αυτό επιδιώκει να κάνει η Τουρκία με τη μικρή αλλά δραστήρια και ειρηνική χριστιανική κοινότητα της, καθώς η κυβέρνηση έχει λάβει σειρά μέτρων για την προστασία των θρησκευτικών δικαιωμάτων και περιουσιών των χριστιανικών (και εβραϊκών) κοινοτήτων στην Τουρκία.

Η απλή αλήθεια είναι ότι Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί, Εβραίοι και άνθρωποι από διαφορετικές θρησκείες ή χωρίς πίστη, πρέπει να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι σε κάθε μορφή ρατσισμού, ξενοφοβίας και διάκρισης.

Η συνάντηση του ΠτΔ Ερντογάν με τον Πάπα Φραγκίσμο θα πρέπει να χαιρετιστεί ως μια σημαντική ευκαιρία για να εργαστούμε πάνω σε μια κοινή ατζέντα ειρήνης, ασφάλειας και φιλίας σε έναν κόσμο αυξανόμενου ρατσισμού, μισαλλοδοξίας, άγνοιας και βίας.