Τα τουρκικά σήριαλ στην Ελλάδα

Τουρκικές Σειρές, Γέφυρες Πολιτισμού ή «Τηλεοπτικά σκουπίδια»;
Το πρωινό ξύπνημα ήταν πάντα μια δύσκολη συνήθεια για τους Έλληνες. Για να γίνει πιο «ελαφρύ» συνοδεύεται σχεδόν πάντα από καφέ και κουβέντα που μπορεί να ξεκινήσει από την μεγάλη νίκη της «ομαδάρας» στο χθεσινό ποδοσφαιρικό ντέρμπι και να καταλήξει σε βαρυσήμαντες αναλύσεις για την παγκόσμια οικονομική κρίση. Τα θέματα ποικίλουν ανάλογα με την παρέα και την διάθεση, ένα όμως είναι παρόν σχεδόν σε κάθε συζήτηση, η τηλεόραση και η κουβέντα για τις τελευταίες εξελίξεις των αγαπημένων τηλεοπτικών εκπομπών της παρέας που προσθέτει σχεδόν πάντα το απαραίτητο αλατοπίπερο στις πρωινές φιλοσοφικές αναζητήσεις του Έλληνα.
Πολλές φορές είχα την τύχη να πάρω και εγώ μέρος σε τέτοιες κουβέντες και να συζητήσω τι έγινε το προηγούμενο βράδυ στο «Ευτυχισμένοι Μαζί» ή στο «Κάτω Παρτάλι», ποτέ όμως δεν συζήτησα τι έγινε στο «KARADAYI»ή στον «Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή». Κάποιος καλοπροαίρετος παρατηρητής θα συμπέραινε ότι αυτές οι σειρές δεν ενδιαφέρουν κανέναν και γι’ αυτό δεν αποτελούν θέμα συζήτησης. Παραδόξως, όμως, οι αριθμοί της NIELSEN, μιας από τις εταιρείες μέτρησης θεαματικότητας στην Ελλάδα, όπως άλλωστε φαίνεται και στον παρακάτω πίνακα, θα τον διέψευδαν.
# ΤΙΤΛΟΣ ΕΚΠΟΜΠΗΣ Τηλεθέαση Μέσου Λεπτού (ΤΜΛ)% Μερίδιο (ποσοστό ως προς την συνολική τηλεθέαση)%
1 WORLD CUP 2014 ΕΛΛΑΔΑ-ΑΚΤΗ ΕΛΕΦΑΝΤΟΣΤΟΥ 24,6 61,5
2 ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΟΝΕΙΡΑ 11,9 33,4
3 WORLD CUP 2014 POST GAME 7,7 38,3
4 ΜΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΤΗ ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ 7,6 24,6
5 ΜΠΡΟΥΣΚΟ 6,8 26,4
6 ΣΟΥΛΕΙΜΑΝ Ο ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΣ 6,0 14,0
6 WORLD CUP 2014 ΙΤΑΛΙΑ-ΟΥΡΟΥΓΟΥΑΗ 6,0 23,8
8 ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΕΜΜΑΣ ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ 5,9 14,1
9 Η ΠΡΟΔΟΣΙΑ 5,1 20,2
10 MEGA ΓΕΓΟΝΟΤΑ 5,0 25,8
Πηγή:http://www.arianna.gr/gr/data/default.htm

Γιατί λοιπόν, συμβαίνει αυτό;
Η εξήγηση βρίσκεται κυρίως στο ότι ο Έλληνας δεν θέλει να παραδεχτεί πως βλέπει μια Τούρκικη σειρά γιατί απλά την θεωρεί «τηλεοπτικό σκουπίδι» η παραδοχή της θέασης του οποίου θα προκαλούσε τα αρνητικά σχόλια των συνομιλητών του. Το πρόβλημα όμως δεν έγκειται στην «εθνική του καταγωγή» (τουρκική), αλλά στην «πολιτιστική του κατωτερότητα», δηλαδή στο ευτελές του πολιτιστικού του υποβάθρου το οποίο δήθεν θα συμπαρέσερνε και τον θεατή του στο χαμηλό του επίπεδο. Δεν είναι μόνο οι τουρκικές σαπουνόπερες, οι οποίες θεωρούνται προϊόντα υποκουλτούρας αλλά και οι ελληνικές και οι βραζιλιάνικες και οι μεξικάνικες και οποιοσδήποτε άλλες.
Η τουρκική σαπουνόπερα, λοιπόν, μπαίνει στον ίδιο παρανομαστή με την ελληνική, και με έναν παράξενο όσο και παράδοξο τρόπο γίνεται μέρος μιας ιδιότυπα παγκοσμιοποιημένης υποκουλτούρας, που βοηθά τον Έλληνα να αντιληφθεί την πολιτιστική του εγγύτητα με τον όχι και τόσο διαφορετικό τελικά γείτονά του. Γίνεται η γέφυρα που συνδέει δύο παρακμάζοντες μορφές πολιτισμού και βοηθάει στην συνειδητοποίηση της ομοιότητας έστω και μέσα από ένα ιδιαίτερο τρόπο.