Nogayşa 146: Ahiret’ke aşılgan esikler (3)
Bu yuma em “AHİRET’KE AŞILGAN ESİKLER” baresinde söz bardıramız!
►Nogayşa 146: Ahiret’ke aşılgan esikler (3)
Burungı yumada,
Ahiret’ke aşılgan
Esiklerdiñ ekinşisi,
Keram, rahmet esigi
Bolganını aytkan edik;
Quday’ımız Hak Rab’tıñ
İqram em rahmetiniñ,
Ahiret’tiñ bolıyagına
Kaydey delil bolganını,
Bîr alimdiñ sözlerinden
Bîr kesek aytqan edik...
So barede aytılmay
Qalganlardan bazıları,
Nav maneler bolgan:
Ösimlikler, yanvarlardıñ,
Em insanlardan analardıñ
Kökregine salıngan
Ullı qasiyet şepqatpan;
Em süttey köp yahşı,
Köp paydalı gıdaman
Baresiniñ ballarınıñ,
Beslengeni, toyganı;
Ne derece keñ bolgan
Bîr rahmettiñ qolınıñ
Dayim islep turganını,
Aşıq aşıq körsetipyatır...
Aş, vahşi aslandıñ
Yanı tuvgan balasını,
Öz özini aş taslap
Avvel sonı toyırganı,
Aldındaqı bîr etti,
Balasına yedirgeni;
Em qorqaqtavuqtıñ
Şipeyini qorşalap
Yanı bahasına tagı,
İyt, aslanga şapşıganı;
Em ıncır tereginiñ
Özi şamırdı aşap
Balları ornındaqı
Meyvalarga süt bergeni;
Aşıqşa soñsız rahim,
Tagı yomart, acıgan,
Bîr zattıñ atıman
İs körgenini tagı,
Kör bolmagan är kimge,
Äşkere bildiripyatır...
Nege desek sosınlardıñ
Äş bîrevinde ne aqıl,
Ne de pikir bolmagan.
Demek barı ösimlik,
Terekler em ayvanlardı,
İslettirgen bîr zat bar.
Soñsız küşte ilimli,
Em hikmetli is etken,
Maramatlı Allah bar...
Yogardaqı aytılgan
Misallerge qarasaq,
Tagı basqalardı em
Özlerimiz oylasaq;
So alemdiñ Rabb’ınıñ
Madem soñsız bîr keramı,
Tagı soñsız maramatı,
Em nihayetsiz kepte,
Calal em izzeti bar;
Soñsız celal em izzet,
Adebsizlerdi barı,
Adeplendirgendi tiler.
Nihayetsiz bîr keram,
Nihaysiz iqram tiler.
Nihaytesiz bîr rahmet,
Özine tap tiyisli
İhsan etkendi tiler...
Tek sosı dünyada,
Bîr qısqaşıq ömürde,
Deñizden bîr tamşıqtay
Milyonlarşa kesekten
Sosı rahmet em keramdıñ
Bîr kesegi köriledi.
Sosı rahmet em keramga,
Nav dünya tar keledi!
Em barı insanlar,
Tap toymay ketedi...
Demek sosı keramga,
Em rahmetke tiyisli,
Soñda ozıp ketpegen
Dayim bîr şatlıq yurtı,
Tagı tedimli orın,
Bolganı keregedi...
Eger Ahiret bolmasa,
Rahmet em ikramdıñ
Körilgen misalleri,
Tersine avısadı.
Barı rahmet,nimetler,
Nimetlikten şıgadı!
Eger sosı dayim orın,
Yani ahiret yurtı,
Yaratılmay qalsa,
Nav kündüzdi şuvagıman
Tolturgan sosı kündi,
İnkar kelgendey aynı,
Nav rahmetti tagı em,
İnkär etüv keregedi...
Nege desek bîr taga,
Tirilmey yoq bolınsa,
Yani abedi bîr yurt,
Ahiret yaratılmasa,
Sosı şepqat em maramat,
Musibetke avısadı:
İnsanlardaqı süyüm,
Küydirüvşi ot boladı.
Nimetler sosı almen
Azaplarga avısadı.
Aqıl tagı ugursuz
Müşe bolıp qaladı.
Barı tätler tagı em
Qıyınlıqqa avısadı...
Soñda sosı soñsız,
Üşünley bîr rahmet,
Baresi sönüp kaladı.
Bîr adem künlerşe
Qonaq bolup avırlansa,
Tagı soñda öltürülse,
Bîr yaqtan neşe abes;
Bîr yaqtan so ademge,
Üyken zulüm bolganday
Quday’ımız baremizge,
Munşa iqram etken soñ,
Baremizdi öltürüp
Bîr taga tiriltpese,
Ene sosı iqramlar,
Bosbosuna bîr masrap,
Tagı azap boladı...
Nav barede qalganlardı
Keliyek yuma nasip bolsa,
Ayteberiyek inşallah...
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com