Nogayça 93: Kuday’ga aşılgan terezeler! (1)

Käinattı yaratqan,

Bîr bolgan Hak Allah,

Är bîr zattan özine,

Bar bolganın, bîr bolganın    

Bildirsin dep maqluqta,

Bîr köp tereze aşqan... 

Sosı terezelerden 

Bazıları nav bolgan: 

Közümüzben körgenimiz,

Är bîr zat kim bolsa,

Baresiniñ türlü türlü

Özlerine köp kerekli,

Muqtaj bolgan acatı bar...

Tagı em şeşit şeşit  

Tilegen zatı bar.

Sosı barı acatı,

Em tilegen är zatı,  

Ummagan em bilmegen

Em de qolı yetpegen  

Orınlardan özine,   

Em de tiyisli bolup

Tam münasip vaqıtta,    

İmdadına yetişken...

Tek, oylasaq barabar            

Sosı soñsız tilektiñ

Muqtaj bolgan kerektiñ       

En kişkeyini almaga,

So muqtajlardıñ küşleri,     

Äş bîrevine yetpegendey

Qolı tagı sozılmagan...

Men özüme qarasam,  

Em tısımda em işimde 

Bolgan neşe müşege,

Em de sansız duyguga;   

Är bîrevine muqtajban...

Sosınlarman barabar,   

Är müşemen duygudıñ 

Ayrı ayrı är bîreviniñ   

Baresine kerekken  

Qolumdıñ yetpegeni,

Neşe zatqa muqtajpan...

Endi muqtaj bolganım  

Bazı zatlardı añsam,  

Är yaqlardı tolturgan:

Mine kün töbemizge,   

Tap ornına salıngan...

Ava, su, ötbökke,  

Basqa neşe nimetke,   

Dayim muqtaj bolganman:

Em de sosı nimetten 

Yalgız bîrev bolmasa   

Barı yaşav toqtagan...

Yogardaqı sanılgan 

Är bîr nimet bîr basına    

Özleri bîr mucize...

Tagı maga yetkeni,  

Ayrı mucize bolgan:

Ava, kökke uşup ketpey     

Ta burnumdıñ tübine,

Kelip meni solıtqan... 

Suvımız yer astından;    

Bulaqlardan, buñarlardan

Yoşup qaynagan, aqqan... 

Avvel yamgur bolup sosı,     

Kökten üstime tüsken...

Aşaganım ne bolsa,

Sosınlardıñ baresi,

Türlü türlü nimet bolup

Baresi de topraqtan,   

Men aşasam dep şıqqan...

Sosı nimetlerdi em,  

Men yengilce alsam dep  

Neşe kerek qollarım,

Tap tiyisli bolup em     

Nav kevdeme tagılgan...

Közüm yahşı kepte em 

Betime tap tiyisli,  

Yahşı yerge salıngan...

Basqa nimetlerdi em  

Sanmaga gayrat qılsam,

İmkän yoq sanılmagan...

Endi özümmen barabar  

Sansız yan tasıgan

Aynı mendey, är zatqa

Muqtaj bolgan yanvardı,    

Özüm yanıma qossam,

Soñda köringen aldi        

Esleyberip oylasam,

Qaydey yahşı aqıyqat,      

Qalbimizge aşılgan:

Ene sosı nimetler;   

Är bîrevi ayrı ayrı,   

So nimetlerdi maga,

Maramatıman bergen,    

Bar bolganı haq bolup

Tagı kerekli bolgan      

Bîr Rab’qa şayit bolgan...

Em de baresi bîrden    

Kündiñ savlesi kündi    

Körsetkendey aynı,

Barı aller, barı isler,   

Gayb perdesi artında,  

Yaratuvşı Allah’tı,

Maramatlı bîr Haq’tı;

Yömartşa tedbir etken

Neşe qasiyetli bîr Rab’tı,

Eslilerge körsetken...

Allah yoq dese insan, 

Munşa nimet, mucizedi,

Kim etip kim beriyek?

Sangır tabiat, kör kuvvatpa,     

Ya sarsem tesadüppe?

Ya de aciz em yansız,  

Aklı pikri bolmagan    

Sebebler me etiyek?..

Kim inkar etse Hak’tı,   

Ya cahilikpen yade    

Künalerde buğulup

Gapletpen inkar etken...

Esi basında yoqtay     

Bos bosuna inat etken...

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com