Nogayça 58: Maraz bizge rahmet bolgan (2)

Avrıgandıñ aqqında, 

Basqa aqiyqat  em bar:

Tuvrasını oylasak,

Biz dünyaga aslında 

Şatlıq üşün kelmedik...

Nege desek yaşavda, 

Barı biz adem üşün   

Dayim tatim bolmagan...

Qaysı adem oylasa,  

Tört bir yaq, halqqa qarap

So manedi añlagan...

Dünyaga kim kelse,   

Barı qalmay ketedi...

Yaslar em yas qalmay   

Qartayadı, öledi...

Ayrılamız süygenlerden; 

Sosı muñgunluqpan em,

Yüregimiz yanadı...

Barı dünyamız bizim, 

Aşşılıqpan toladı...

Bîr yaqtan da qarasaq,   

Barı bolgan mahluqtan,

İnsan yahşı yaratılgan... 

Derecesi biyik bolgan...

So insanga em Allah, 

Maddi em manevi,  

Sansız müşeler salgan...

Sosı baylıqpan insan,  

Barı mahluq üstünde,

Quday betten bolgan sultan...

Tek, so alimen insan,  

Bîr zamanda qalmaydı...

Aklı, pikri ketedi,  

Ya avvelki zamanga, 

Ya soñdaqı zamanga...

Ötken zamanga ketse,  

Ya keliyek zamanga,

Basına kelgenlerdi,   

Ya da keliyeklerdi,

Oylay berip so insan,     

Cigeri em yanadı...

Azir tatimi sonuñ   

Aşşı bolup qaladı...

Esi nimet ekende,  

Soga azab boladı...

Atta so almen hayvan, 

Esi bolmagan üşün 

Ademden şat boladı...

Demek insan so dünyaga,  

Şatlık tolu bîr hayat, 

Bastan songa tap rahat,  

Tapsın dep kelmegen...

Ömür pırsat ademge,  

Qolundaqı sermaya...

Soñsuz yaşav ahiretti,   

Qazansın so ömürmen

Dep yaratkan ademdi,  

Küşi songsuz Rab Allah...

Ademdiñ asıl isi,    

So dünyaga kelgeni,   

Quday’dan bîr imtihan...

Emir qılgan Rab Allah,

Bîr ticaret etsin so,   

Sonsuz şatlık qazansın;

Ömür sermayasını,  

Harcamasın bos bosqa...

Eger adem är daim,  

Savlıqpınan yaşasa, 

Dünya oga hoş keler...

Gaflet kelip insanga,  

Qul bolganın mutar ol,

Qabirminen ölümdi,   

Akelmey eş esine,

Ömür sermayasını,   

Taviser em bos yerge...

Maraz sonuñ közüni,   

Aştırar birdenbirge,

Nepsine em özine,    

Aytar “Sen ay adem!

Ölmez qul tuvılsın...  

Em bası bos tuvılsın...

Bîr vazipen bar senin!  

Gururuñdı tasla sen...

Oyla, seni kim yaratqan?   

Em qabirge barayagındı...”  

Ene so maraz eske,     

Nav manelerdi akelgen...

Yol kösterüvşi bolup   

Nasihat  qılgan bizge...

Aslında marazga,   

Köp teşekkür etsek kerek;

Közümüzdi aşqan bizim, 

Uyandırgan gapletten...

Eger pazla kelse maraz,   

Meramatlı Rabbımız’dan,

Sabır tilesek eken biraz...

Savlıqpan qalıñız!

Dr. Yusuf ALTINIŞIK

E-mail: altinisikyusuf@gmail.com