Nogayşa 244: Qur’an deñizinden bȋr kesek aqıyqat (5)
Hikmet tolı Quran’dıñ
Aqıyqatları deñiz bolgan...
Munşa alim ömürlerşe,
Aytıp turganları alde,
Qur’an’daqı aqıyqatlar,
Äş tavsilip bolmagan...
Endi ol aqıyqatlardan
Üykenşe bîr alimdiñ
Aytqanlarından, bîr kesekti
Taga sizge köşiremiz:
‘Bismilllahirrahmanirrahim’
Dep sözge baslaymız:
Em Allah’tıñ Rasül’i
Hazret-i Muhammed’ke
Salat selam aytamız...
“Ey sıylı qardaşım!
Bîr yımırtqadan, bîr tavus
Qusınıñ şipeyi şıqsa,
Soñı ösip bek yarasıq
Gözel tavus qusı bolup
Kökte uşpaga baslasa,
Alem tögereginde,
Uşup tanıngandan soñ,
Är kim soga hayran bolar;
Özini süymegen qalmas...
Endi so tavus qusınıñ
Barı gözellik oñınlıgın,
Tavus yımırtqadan şıqqanga,
Qabıgınıñ işinde
Qarap turgan bîr ademdi,
Eger sen körüp qalsan,
Sonıñ ahmaqlıgından
Äş bîr şüphen qalmas...
Aynı nav misaldey
Paygambarımız Muhammed
Aleyhisselamga qaraganlar,
Tarihlerde aytılgan,
Yaşavınıñ burıngı,
Paygambarlıqtan avvelki
Zamanlarına onıñ
Maddi em berangalı
Bîr qaravışpan qarasalar;
Dıqqat etpey, istiñ tısına
Qaragan közlermen
So Paygambar’dı oylasalar,
Manevi em är yaqlardı,
Qaplagan üyken zatını,
Äş bîr zaman köralmaslar;
Parq edip añlayalmaslar...
Qıymat derecesine
Yetalmas, baralmaslar...
Nav sebeptenPaygambar
Hazret-i Muhammed
Aleyhisselamoylansa,
Yaşavınıñ baslarını,
Em insanlıq allerini,
İnce nazik bîr qabıqtay
Körgenimiz kerek bolgan...
Nege dese so qabıqtan,
Eki alemdiñ küni,
Tagı Yannet’te ösken
Tuba teregindey meyvalı,
Muhammed aleyhisselam’dıñ
Mübarek teregi şıqqan!
Sosı manevi terek,
İlahi feyizlermen
Sulanganı qasında,
Rabbaniihsanlarman
Öskenge oñgın bolgan...
Nav sebepten sosı şanlı
Nebi Paygambar Muhammed’diñ
Hayatınıñ basındaqı
Köringen allerinden
Bîr arıq qabar esitilse,
Üstünde äş toqtamay
Hamen basını köterip
Barı alemdiñ tögerigine,
Şaşratqanı nurlarga,
Qaravımız kerek bolgan...
So Paygambar’dıñ yaşavınıñ
Basına şüphemen qaragan,
Mastarman mazhardı,
Menbamınan ma’kesti,
Zati bolgan bîr zatpan,
Tecellidiñ arasını,
Ayıralmagan insan bolgan...
Soñı sosı ademdiñ,
Tüseyegi orın şüphe bolgan!
Üşün aqıyqat bîr maselege,
Şüphe etip baslagan!
Yogarlarda aytılgan
Sözlerden muratımız,
Ne eken? dep sorasan;
Rasülüllah Muhammed
Aleyhisselatü vesselam,
Allah’tıñ nurlarına,
Peyizlerine bıyala bolgan...
Misal bolsa kökteki,
Yarqap turgan nav Kün,
Bîr bıyalada körinse,
Bıyala sankim Kün’dey
Qaysı betke tutulsa,
Tutqan yaqtı yarıq etip
Tögerekke salve şaşqan...
Tek sosı yarıqtıñ
Asıl qayerden kelgeni
Är kimge malim bolgan...
Sosı bıyala anca
Kün’den alganı nurdı,
Qaytara keri avdargan...
Aynı sosı misaldey,
Paygambarımız Muhammed
Aleyhissalatü vesselam,
Özi anca qul bolgan...
Özinde iygilik betten
Qaysı zat bolgan bolsa,
Baresini soga bergen,
Allah taala bolgan...
Rasülüllah aleyhisselam,
Hak’tıñ nimetlerini,
Em Rab’tıñ üykenligin,
Bek yarıq körsetken
Bîr parlaq bıyala bolgan...
Özi ullı qul bolup,
İbadet betinden tagı,
Är kimden aldıga bargan...
Demek munşa köringen
Barı yahşı oñınlıq,
Em biyik aller barı,
Özi malı bolmagan...
Allah betten berilgen,
Rahman Rahim Haq Quday’dan
Kelgen, savleler bolgan...
Äş bîr zat ne bolsa,
Zarredey bîr qayırdıñ
Asıl iyyesi bolalmagan...
Tek sosı bîr zerre,
Allah namına bolsa,
Yani haqtıñ tecellisine,
Bıyalalıq etgen bolsa,
İşine yıldızlar sıygan!
Demek Rasül aleyhisselam,
Allah’tıñ nurlarını,
Körsetken bîr bıyala
Bolganı sebep,
Özinde munşa qayır,
Em neşe yarasıqlıq bolgan...”
Savlıqpan qalıñız!
Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com