Nogayşa 191: Allah üşün süygendin dünya aqıbatı ne bolgan? (2)
Süygü Allah üşün bolsa,
Dünya aqıbatı ne bolgan?
Nav barede bîr alimdiñ
Aytqanınıñ davamı,
Nav haqıyqatlar bolgan:
“Anan, atanga süygün,
Allah üşün bolganga,
So em ibadet bolar.
Onlar qartaygansaytın,
Örmet em muhabbetin
Em taga artıq bolar...
Eñ ullı bîr duyguman,
Tagı martşe gayratpan,
Sosınlardıñ ömirlerin
Sozılganın tilersin...
‘Ömürleri uzun bolsun!’,
Dep onlarga özin,
Duva etip taga köp
Savap qazangandı tilep,
Alal bîr örmetpen
Qollarını alırsın...
Ullı em ruhani
Nazzetlerge bararsın...
Yoqsa ana ata süygüsi,
Nepis, dünya üşün bolsa,
Sosınlar barabarşa
Qartlıqqa bargan bolsa,
Nav qıynaltqan alleri,
Yük körülüp baslasa;
Onlardıñ barlıgından
Tınış bolalmay bîr avlet,
Tömenlerdiñ tömeni,
Eñ oydaqı oymınan,
Anaman atasınıñ
Ölgenini tilese,
Mine so al insanga,
İnsanlıqtan köp oyda,
Köp vahşi duyguman,
Qaygı bergen alminen
Ruhunı sızlatar...
Endi avletine süygün,
Qur’an aytqanına uysa,
Sosı avlet Haq betten,
‘Sosını sen qara!’ dep,
Em ‘Terbiyasın arüv et!’
Degen bîr emirmen
Saga amanat berilgenin
Arüv etip bilgenge,
Nav keppen köp süyümlü,
Em yoldas avletinge,
Tatimli yahşı süygün,
Özi tagı nimet bolar...
Eger musibetke ugrasa,
Atta soñda ölgen bolsa,
Ziyada qaygı körsetip,
Umutlarındı kesip,
Qışqırıp baqırmassın...
Burungıda ötken kep
Sosınlardı yaratqan
Quday’ımız Haq Rahman,
Hakim, Rahim bolganga
Barı isleri hikmet
Em maramatlıbolganga,
Onlar haqqında ölümdiñ
Bîr saadet bolganına,
İnanganga tınış bolarsın...
Özindiñ aqqında em,
Onlardı saga bergen
Allah’tıñ rahmetini,
Oylayberip ayrılıqtıñ
Aşuvıman barabar,
Qaygısından qutulursun...
Ahbablarga süygün senin,
Madem Allah üşün bolgan;
So doslardıñ ayrılıgı,
Atta ölgen bolsalar,
Habarlasuvunuzga,
Tagı qardaşlıgınızga,
Bîr manisi bolmagan...
So manevi süygümen,
Tagı ruhani bavmınan
Neşe payda körersin.
Em qavusqandıñ nazzeti,
Dayimi bolaberip
Sosı barabarlıgın senin,
Nav dünyadı ötip,
Ahiretkeşe barganga,
Senin doslıgın tagı,
Kesilmey dayim bolar...
Eger Allah üşün bolmasa,
Bîr künlük qavusqanın,
Seni yüz kün ayrılıqtıñ
Aşuvıman küydürer!
Enbiyaem evliyaga
Muhabbetin em seniñ
Allah üşün bolganda,
Gapletteki insanlarga,
Qarangı yalgızlıq yurtı,
Köringen qabir alemi,
So nurani zatlardıñ
Barlıgıman nurlanar...
Nav yaşagan yurtları,
Saga süytüp savleli
Bîr alem köringenge,
Sen tagı ol alemge,
Ketkeninden qorqpassın...
Dahşetke em tüspessin.
Atta sosı alemge,
Barmaga sen işinden,
Bîr meyil bîr iştiyaq
Yüreginde tabarsın...
Sosı keppen ölümler,
Saga dünya yaşavınıñ
Nazzetini qaşırtmas..
Yoqsa onlarga süygün,
Madeniyet ehliniñ
‘İnsanlardıñ aytuvlusı’,
Degen keppinen bolsa,
Sosı kämil insanlardıñ
Yoq bolup ketkeninden,
Ötken zaman degenimiz
Üyken mezar işinde,
Şürügenin oylarsın,
Qaygı tolı yaşavına,
Bîr basqasını qosarsın...
Yani sosınday üyken,
Kämil insanlardı şürütken
Nav mezarga tagı,
Kiriyegindi oylap,
Mezaristandı tagı,
Qorqulı bîr qaravışpan
Körgen sebep ‘ah!’ tartarsın...
Avvelki qaravış bolsa,
Ten degen kiyimdi,
Ötken zamanda taslap,
Baqıy qalgan ruhpınan,
Üy bölmesine usagan
Keliyek zaman degenimiz
Qabir aleminde tagı,
Tap bîr tınışlıqpan
Qalıyagındı oylap,
Sosı mezaristanga em ,
İşin yılınıp qararsın...
Quday’ımız Haq Rahman,
Keliyek yuma nasip bolsa,
Qalgan haqıyqatlardı,
Ayttırsın inşallah!
Savlıqpan qalıñız!
Dr. Yusuf ALTINIŞIK
E-mail: altinisikyusuf@gmail.com