Η Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης (26-2021)

Η Μειονότητα αναμένει με μεγάλη αγωνία την απόφαση του Αρείου Πάγου αναφορικά με την Τουρκική Ένωση Ξάνθης (ΤΕΞ). Για δεύτερη φορά στην ιστορία του, το ανώτατο δικαστήριο της Ελλάδας καλείται να αποφασίσει για την τύχη της ΤΕΞ, ενώ έχει προηγηθεί η καταδικαστική για τη χώρα απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου πριν από 13 ολόκληρα χρόνια.

Αυτά τα 13 χρόνια μη συμμόρφωσης με τις ευρωπαϊκές νόρμες, είναι και ο βασικός λόγος που η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης συνεδριάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα και παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις της υπόθεσης καλώντας την Ελλάδα να συμμορφωθεί με τις αποφάσεις του δικαστηρίου του Στρασβούργου.

Τελευταίες εξελίξεις από το ευρωπαϊκό μέτωπο είναι το προσωρινό ψήφισμα της Επιτροπής Υπουργών της 9^ης Ιουνίου 2021 που ήρθε να προστεθεί σε όλα τα προηγούμενα με το οποίο επανέλαβε την βαθιά ανησυχία της  για το γεγονός ότι 13 χρόνια μετά τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, οι αιτήσεις δεν έχουν ακόμη εξεταστεί εκ νέου από τα εγχώρια δικαστήρια στην ουσία τους υπό το φως της νομολογίας του ευρωπαϊκού δικαστηρίου. Ανανέωσε το ραντεβού για τον Σεπτέμβριο αναμένοντας στο μεταξύ την απόφαση του Αρείου Πάγου.

Τελευταία, γίνεται πολύς λόγος για την πολυαναμενόμενη απόφαση και διαβάζουμε δημοσιεύματα που αναφέρονται σε αυτήν, δημιουργώντας κλίμα πριν την δημοσίευσή της.

Το άρθρο που έκανε το γύρο του διαδικτύου φέρει τον τίτλο «Φαντάσματα πάνω από τον Άρειο Πάγο», είναι υπογεγραμμένο από τον Μανώλη Κοττάκη και δημοσιεύτηκε στην αθηναϊκή εφημερίδα Εστία. Σε αυτό ο αρθρογράφος εκφράζει την ανησυχία του για μία ενδεχόμενη υποστηρικτική του σωματείου απόφαση του Αρείου Πάγου την οποία θεωρεί ως βαριά παραχώρηση στο ζήτημα της ταυτότητας της Μειονότητας. Αναφέρει ότι η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδριάζει αυτό το διάστημα για να κρίνει το αίτημα της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης. Ο Μανώλης Κοττάκης αναφέρθηκε στην αποπνικτική ατμόσφαιρα πάνω από το ελληνικό ανώτατο δικαστήριο με απώτερο στόχο την αναγνώριση του σωματείου.   

Βάσει αυτού του άρθρου ο γνωστός για τις εθνικές του ανησυχίες Πρόεδρος του κόμματος της Ελληνικής Λύσης, Κυριάκος Βελόπουλος, υπέβαλε σχετικό ερώτημα στη Βουλή μιλώντας για «προαίσθημα ότι έρχονται μεγάλες και βαριές παραχωρήσεις στο ζήτημα της ταυτότητας της μουσουλμανικής μειονότητας εντός της χώρας μας». Κάπως έτσι στην ελληνική κοινή γνώμη διαμορφώθηκε το κλίμα ότι σε περίπτωση που ο Άρειος Πάγος αποφασίσει υπέρ του σωματείου, αυτό αυτομάτως θα σημάνει την αρχή του τέλους σε μία σειρά παραχωρήσεων με ορατό τον κίνδυνο να φτάσουμε ακόμα και σε αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης. Διαμορφώθηκε ένα άκρως φοβικό κλίμα, στη βάση ενός εθνικιστικού παροξυσμού, λες και μία δικαστική απόφαση θα γκρέμιζε όλο το εθνικό αφήγημα που με τόσο κόπο χτίστηκε γύρω από τη Μειονότητα από το 1923 μέχρι σήμερα.

Στο μεταξύ, σε μία άλλη ιστορία, λίγο πιο δυτικά, στην Αριδαία, συνέβη και το εξής παράδοξο τον Μάιο που μας πέρασε. Η αρμόδια Διεύθυνση του Υπουργείου Πολιτισμού αποδέχτηκε αίτηση για εγγραφή στα μητρώα των πολιτιστικών συλλόγων στην Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία με το όνομα «Μακεδονική Κίνηση Προώθησης της Μητρικής γλώσσας» και διακριτικό τίτλο «Κρστε Μισίρκοβ» που ιδρύθηκε το 2018 στην Πέλλα.

Πώς επετεύχθη αυτή η εγγραφή θα παραμείνει μυστήριο διότι εντός τριών ημερών η Υπουργός Πολιτισμού έσπευσε να την θέσει εκτός Μητρώου Πολιτιστικών φορέων με το αιτιολογικό ότι «ο εμφανιζόμενος ως διαχειριστής και νόμιμος εκπρόσωπος της εν λόγω ΑΜΚΕ φέρεται να έχει απασχολήσει επανειλημμένως την ελληνική δικαιοσύνη, γεγονός που εγείρει σοβαρά ερωτήματα ως προς τη δυνατότητα συμπερίληψής του στο Μητρώο Πολιτιστικών φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού».

Είχε προηγηθεί τον Φεβρουάριο μία άλλη απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης με την οποία απέρριψε την έφεση μελών ενός άλλου σωματείου με την επωνυμία «Αδελφότητα Ντόπιων Σερραίων Κύριλλος και Μεθόδιος» κατά απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Σερρών με την οποία ακύρωνε τη σύστασή του που κι αυτή είχε αρχικά εγκριθεί από το  Ειρηνοδικείο Σερρών τον Δεκέμβριο του 2017.

            Το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας εξέφρασε δημόσια την συμπαράστασή του στα δύο αυτά σωματεία με σχετικές ανακοινώσεις στις οποίες μεταξύ άλλων ανέφερε και τα εξής: «Η απόφαση αυτή ενάντια στην Μακεδονική Μειονότητα είναι ένα παράδειγμα όλων των αποφάσεων που έχουν δοθεί ενάντια στην Μουσουλμανική-Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης παρά τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ που σε όλες δικαιώνουν την Μειονότητά μας».

Τα μέλη της Μειονότητας στη Θράκη απέκτησαν παρά τη θέλησή τους πολύχρονη εμπειρία σε θέματα σύστασης σωματείων, δικαστικής αναγνώρισης συλλόγων, σε ότι αφορά το δικαίωμα του συνέρχεσθαι και του συνετερίζεσθαι κι αυτό σε ελληνικό, ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.

Από την άλλη πλευρά, προβληματίζει η στάση της ελληνικής πολιτείας η οποία διαχρονικά εμπεριέχει σειρά αντιφάσεων καθώς από τη μία, εγγράφει και εγκρίνει καταστατικά με μεγάλη ευκολία, δημιουργώντας η ίδια ένα προηγούμενο αναγνώρισης, και την ίδια στιγμή, εμφανίζεται δεινή πολέμιος απέναντι στις αποφάσεις που η ίδια έλαβε. Αυτή η στάση καταρχάς ενισχύει τα επιχειρήματα όσων ανθρώπων εμπλέκονται και αγωνίζονται για την αναγνώριση των μειονοτικών σωματείων και από την άλλη, επιδεικνύει έλλειψη σταθερότητας και στρατηγικής από την πλευρά της πολιτείας.

Σε όλες αυτές τις συζητήσεις ωστόσο, εν έτη 2021, ο κοινός παρονομαστής που θα έπρεπε να είναι κτήμα και κατάκτηση όλων των εμπλεκομένων σε αυτές τις υποθέσεις πλευρών θα έπρεπε να είναι η ανάδειξη του πολυπολιτισμικού πλούτου της χώρας με απώτερο στόχο τη διασφάλιση περισσότερης δημοκρατίας, περισσότερης ελευθερίας της έκφρασης και σίγουρα, την ενίσχυση της σωματειακής ελευθερίας. Δυστυχώς η δημιουργία κλίματος εκφοβισμού με το να βλέπουμε φαντάσματα παντού και πάντα δεν βοηθάει καθόλου προς αυτήν την κατεύθυνση.