Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης 48-2017

Ο μπασμάς και η νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2020-2026

867020
Τουρκική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης 48-2017

 

            Ο καπνός έχει να μας απασχολήσει περίπου από το τέλος της θερινής περιόδου, όταν είχαμε ευχάριστες ειδήσεις επειδή ευνόησαν οι καιρικές και ευρύτερες συνθήκες, με αποτέλεσμα η παραγωγή να υπερέχει ποιοτικά των τελευταίων ετών.

 

            Για αυτό το λόγο οι καπνοπαραγωγοί ανέμεναν αύξηση στις τιμές συγκριτικά με τις προηγούμενες χρονιές. Δυστυχώς οι μεταποιητικές εταιρείες δεν είναι ελαστικές και συνήθως οι έμποροι που αποτελούν τους μεσολαβητές είναι σκληροί διαπραγματευτές.

 

            Και όπως όλοι αντιλαμβανόμαστε, οι εταιρείες βρίσκονται σε θέση ισχύος, διότι οι παραγωγοί αντιμετωπίζουν σοβαρά θέματα ρευστότητας και επιβίωσης. Μία άλλοτε εύρωστη ομάδα παραγωγών, οι καπνοπαραγωγοί της Θράκης, βρίσκονται σήμερα στο έλεος των εταιρειών, αλλά και στο έλεος των πολιτικών αποφάσεων που λαμβάνονται σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

 

            Παρόλα αυτά οι καπνοπαραγωγοί της Θράκης παραμένουν πιστοί στον μπασμά και διεκδικούν από κάθε βήμα και σε κάθε ευκαιρία τα δικαιώματά τους. Ενόψει των σχεδιασμών για την νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2020-2026, ο Συνεταιρισμός Καπνοπαραγωγών Θράκης έστειλε επιστολή στους πολιτικούς αρχηγούς με την οποία περιγράφει αναλυτικά τα προβλήματα, τις προκλήσεις του κλάδου και περιλαμβάνει προτάσεις για να σωθεί ο μπασμάς, κυρίως να σωθούν οι οικογένειες των παραγωγών.

           

            Και δεν είναι λίγα τα προβλήματα διότι οι καπνοπαραγωγοί αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της καθημερινότητας με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον και σε πολιτικές που μπορεί να επιφέρουν τραγικότερες συνέπειες στο μέλλον αναφορικά με την επιβίωση ολόκληρων οικογενειών.

 

            Το μέγεθος του προβλήματος αφορά κάθε καπνοπαραγωγό προσωπικά αλλά και κάθε οικογένεια επειδή η καλλιέργεια του καπνού είναι αρχικά οικογενειακή υπόθεση, σε αυτήν εμπλέκονται όλα τα μέλη ενός νοικοκυριού καθώς απαιτούνται πολλά εργατικά χέρια.

 

            Από την άλλη, είναι ένα πλήγμα στον κοινωνικό και οκονομικό ιστό μιας ευρύτερης περιοχής. Μόνο στην Ροδόπη είναι καταγεγραμμένοι περίπου 6.200 καπνοπαραγωγοί. Αντιλαμβάνεστε το μέγεθος που καλύπτει η συγκεκριμένη ομάδα τον ευρύτερο παραγωγικό και οικονομικό ιστό. 

 

            Ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού δεν είναι αισιόδοξος. Σύμφωνα με στοιχεία που αντλούμε από την επιστολή του, στην νέα Κοινή Αγροτική Πολιτική 2015-2020, ο καπνός δεν εντάχθηκε στο Άρθρο 38 κάτι που συνεπάγεται στην πράξη ότι δεν θα λαμβάνει τις συνδεδεμένες ενισχύσεις.

 

            Πρόταση του Προέδρου, Εσάτ Χουσεϊν, είναι «να επιδοτηθεί ο καπνός με βασική ενίσχυση 220 ευρώ το στρέμμα και να ενταχθεί στον κατάλογο των προϊόντων με συνδεδεμένη ενίσχυση στα 100 ευρώ ανά στρέμμα».

 

            Είναι σημαντικό να σταθούμε σε άλλο σημείο της επιστολής του Προέδρου το οποίο μπαίνει σε λεπτομέριες σχετικά με τις απαιτήσεις της καλλιέργειας. Είναι σημαντικό επειδή όποιος δεν έχει επαφή και γνώση της καλλιέργειας δεν μπορεί να αναλογιστεί την καθημερινότητα των καπνοπαραγωγών. Αναφέρει λοιπόν στην επιστολή του ο Εσάτ Χουσεϊν «ο καπνός ως προϊόν απαιτεί περισσότερες εργατοώρες ως αντικείμενο εργασίας έναντι πολλών άλλων καλλιεργειών στη χώρα μας. Αναφέρουμε από στοιχεία που έχουν συλλεχθεί ότι για την παραγωγή σε ένα στρέμμα καπνού απαιτούνται 130 εργατοώρες, ενώ για την παραγωγή για ένα στρέμμα σιτάρι μόλις μια εργατοώρα. Επίσης στην καλλλιέργεια του καπνού ως επί το πλείστον απασχολείται όλη η οικογένεια».

 

            Σε εθνικό επίπεδο τώρα, υπάρχουν σημαντικοί λόγοι για να μην απαξιώνεται η καλλιέργεια, ορισμένοι από τους οποίους μεταφράζονται με οικονομικούς όρους σε 370 εκατομμύρια ευρώ ετησίως δεδομένου ότι το 98% του προϊόντος εξάγεται.  

 

            Κλείνοντας την επιστολή ο Πρόεδρος κάνει έκκληση για ένα προϊόν που όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «κρατά ζωντανή την περιοχή μας τον Νομό Ροδόπης, όπου η καπνοκαλλιέργεια είναι ο κινητήριος μοχλός της οικονομίας τους, διατηρώντας τον κοινωνικό ιστό της υπαίθρου».

 

            Τα ίδια αιτήματα επανέλαβε προφορικά ο Πρόεδρος του Συνεταιρισμού τόσο στο 6ο Περιφερειακό Συνέδριο Ανάπτυξης που οργανώθηκε πρόσφατα στην Κομοτηνή, τα μετέφερε ωστόσο και σε τετ-α-τετ συνάντηση με τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης, Βαγγέλη Αποστόλου, ο οποίος μετέβη στην Κομοτηνή για να συμμετάσχει στις εργασίες του συνεδρίου.

 

            Από την άλλη πλευρά, ο Υπουργός ήταν ιδιαίτερα συγκρατημένος, απέφυγε τις υποσχέσεις και δεν έκανε ειδικές αναφορές στα αιτήματα των καπνοπαραγωγών. Οι ίδιοι οι παραγωγοί έχουν κάθε λόγο να είναι ανήσυχοι.

 

            Αν το δίκαιο των αιτημάτων των καπνοπαραγωγών δεν αποτυπώνεται στον καθημερινό αγώνα που δίνει κάθε οικογένεια και στις συνθήκες τόσο της καλλιέργειας όσο και της διαβίωσης στους ορεινούς μειονοτικούς οικισμούς, τότε καλό είναι να μελετήσει κανείς τα οικονομικά δεδομένα. Θα κατανοήσει ότι μιλάμε για ένα προϊόν που από την μία πλευρά φέρνει αξιοσημείωτα έσοδα κι από την άλλη χρήζει άμεσης στήριξης διότι η ομάδα των καπνοκαλλιεργητών ζούνε στα όρια της φτώχειας.  

 

            Θα διαπιστώσει επίσης τη σπουδαιότητα της καλλιέργειας για την τοπική οικονομία, σε μία περιοχή όπου η βιομηχανική περιοχή έχει εξασθενήσει σημαντικά τα τελευταία χρόνια και ο πρωτογενής τομέας αποτελεί βασικό πυλώνα στήριξης της οικονομίας του τόπου. Με 9000 ενεργά μέλη ο Συνεταιρισμός Καπνοπαραγωγών Θράκης έχει κάθε λόγο να επανέρχεται στα δίκαια και λογικά αιτήματα των παραγωγών και να διεκδικεί ισότιμη θέση και λόγο στις διαπραγματεύσεις που λαμβάνουν χώρα σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο.

 



ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ