Επικαιρότητα στα Βαλκάνια (2016-37)

Τα βαλκάνια θεωρούνται ένα από τα μέρη που αποτελεί πρόβλημα για την Ευρώπη.  Από την άλλη βλέπουμε ότι στην Ευρώπη τα Βαλκάνια θεωρούνται ως περιοχή μη αναπτυγμένη σε σχέση με την Ευρώπη. Αλλα τα Βαλκάνια από ιστορική άποψη έχουν πλούσιο πολιτισμό και δεν μπορούν να θεωρηθούν ως προβληματική περιοχή της Ευρώπης.

Στα Βαλκάνια σε ολόκληρη την ιστορία έζησαν διάφοροι διοικητές και αυτοκρατορίες. Στην περιοχή πρώτα επίδραση είχαν οι Ρωμαίοι. Αργότερα το μεγαλύτερο μέρος αυτής της γεωγραφίας ήταν υπό την επίδραση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας και η περιοχή αργότερα είδε την Οθωμανική αυτοκρατορία και μετά το 1867 την αυτοκρατορία της Αυστρίας-Ουγγαρίας. Με όλα αυτά σε περίοδο που είχε αδυνατήσει η βυζαντινή αυτοκρατορία οι Σλάβοι για να ιδρύσουν τις χώρες του δυνατού μεσαίωνα κατάφεραν να επωφεληθούν από τις ευκαιρίες. Έτσι στα Βαλκάνια είναι δύσκολο να παρατηρούνται περιοχές καθαρές από εθνοτική άποψη. Με όλα αυτά δημιουργήθηκαν μειονότητες εντός των συνόρων των εθνικών κρατών. Και οι χώρες αυτές ποτέ δεν θεώρησαν ως εθνικό πλούτο τις μειονότητες. Οι χώρες θεώρησαν τις μειονότητες ως το κομμάτι της πολιτικής των χωρών που ανήκουν και τους είδαν πάντα ως ένα πρόβλημα εντός των χωρών. Έτσι στην περίοδο του 1990 αυτοί που ήθελαν να δημιουργήσουν χαοτική ατμόσφαιρα στα Βαλκάνια εκμεταλλεύτηκαν τις μειονότητες.  Από την άλλη βλέπουμε ότι τα Βαλκάνια δεν ανήκουν εντελώς ούτε στη Δύση αλλά ούτε και στην Ανατολή. Στα Βαλκάνια συναντήθηκαν οι μεγάλοι θρησκευτικοί πολιτισμοί. Στην περιοχή έζησαν οι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι και ακόμα ζουν. Στην περιοχή ζουν οι καθολικοί και στα ανατολικά της περιοχής πιστοί της ορθόδοξης εκκλησίας. Στα Βόρια και τα κεντρικά μέρη βλέπουμε τις επιδράσεις του γερμανικού και του ουγγρικού πολιτισμού. Στα νότια βλέπουμε την επίδραση της Μεσογείου και της Ιταλίας. Έτσι τα Βαλκάνια είναι η περιοχή που είναι ενδιαφέρουσα αλλά και πολύπλοκη. Ειδικότερα οι πόλεμοι τον 19^ο και 20^ο αιώνα δημιούργησαν την αρνητική προσέγγιση προς την περοχή. Όλοι ξέρουμε ότι στην Ευρώπη ξέσπασαν περισσότεροι πόλεμοι στην ιστορία σε σχέση με πολέμους στα βαλκάνια. Για παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε τους πολέμους που διήρκησαν 30 χρόνια. Ένα άλλο παράδειγμα μπορούμε να δώσουμε τον πόλεμο στην Ισπανία που ειναι καθολικοί και την Ολλανδία που είναι προτεστάντες. Συγκρούσεις είχαν ξεσπάσει ανάμεσα στους Άγγλους διοικητές με τους Ιρλανδούς ντόπιους. Εαν κοιτάξουμε από αυτή τη γωνιά τα Βαλκάνια βρίσκονται σε καλύτερη θέση σε σχέση με την Ευρώπη από άποψη ηρεμίας. Στα βαλκάνια σε αρκετές περιόδους βλέπουμε ότι στην περιοχή επικράτησε η ειρηνική ατμόσφαιρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις στην παρελθόν οι ευκαιρίες και δυνατότητες για τους ανθρώπους ήταν περισσότερες σε σχέση με άλλες περιοχές. Στο Σαράγεβο μαζί με τα τζαμιά υπάρχουν εκκλησίες τον καθολικών και των Ορθόδοξων. Επίσης στη συγκεκριμένη περιοχή έζησαν μαζί οι Εβραίοι και οι υπόλοιποι λαοί. Την ίδια εικόνα δεν μπορεί να δει κανείς στην Ευρώπη τον 17^ο και 18^ο αιώνα.

Την περίοδο που ακολούθησε μετά από τις εξελίξεις που αναφέραμε παραπάνω δημιουργήθηκε η έννοια εκβαλκανισμός αλλά βλέπουμε ότι η έννοια αυτή έχει εμφανιστεί στη γεωγραφία εκτός των Βαλκανίων την περίοδο που στη θέση των αυτοκρατοριών πέρασαν τα έθνη κράτη. Αυτή η κατάσταση ονομάστηκε ως εκβαλκανισμός της ανατολικής Ευρώπης. Παρομοίως με την εξάλειψη των αποικιών στην Αφρική και την περίοδο που άλλαζαν τα σύνορα των αυτοκρατοριών άρχισε να χρησιμοποιείται η φράση εκβαλκανισμός με κακή έννοια. Με λίγα λόγια η φράση εκβαλκανισμός δημιουργήθηκε εκτός της γεωγραφίας των Βαλκανίων.