Δεν ξεχνούν τον ηγέτη τους οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης
Πριν από 25 χρόνια σαν σήμερα Δρ Σαντίκ Αχμέτ είχε χάσει τη ζωή του σε ένα ύποπτο τροχαίο
« Με οδηγούν στη φυλακή επειδή είμαι Τούρκος. Αν αποτελεί αδίκημα, να είναι κάποιος Τούρκος, το επαναλαμβάνω. Είμαι Τούρκος και έτσι θα παραμείνω» έλεγε ο αείμνηστος ηγέτης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης Δρ Σαντίκ Αχμέτ, ο οποίος έχασε τη ζωή του σε ένα ύποπτο τροχαίο πριν από 22 χρόνια σαν σήμερα.
Ο Σαντίκ Αχμέτ είχε ξεκινήσει τον αγώνα για την αναγνώριση της εθνικής ταυτότητας της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης με συλλογή υπογραφών το 1985, ενέργεια για την οποία είχε και καταδικαστεί σε ποινή φυλάκισης.
Καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης 30 μηνών με την κατηγορία ότι στις 25 Σεπτεμβρίου 1987 μοίρασε δελτία αναφορικά με τα προβλήματα της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, σε μέλη του Οργανισμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στο περιθώριο μιας συνεδρίασης στη Θεσσαλονίκη.
Δε φοβόταν φυλακές και πιέσεις όμως και το 1989 εξελέγη ως ο πρώτος ανεξάρτητος βουλευτής των Τούρκων της Δυτικής Θράκης για να συνεχίσει τον αγώνα για αναγνώριση και ύπαρξη της Τουρκικής Μειονότητας, στο κοινοβούλιο.
Οδηγήθηκε στη φυλακή για δεύτερη φορά με την κατηγορία ότι χαρακτήρισε «Τούρκους» τους ομογενείς του σε μια ομιλία που είχε κάνει στις 26 Ιανουαρίου 1990.
Ο ηγέτης των Τούρκων της Δυτικής Θράκης εξελέγη για δεύτερη φορά ανεξάρτητος βουλευτής με ρεκόρ ψήφων στις βουλευτικές εκλογές 8ης Απριλίου 1990.
Το 1991 ίδρυσε το πρώτο πολιτικό κόμμα της Τουρκικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, το Κόμμα Φιλίας Ισότητας και Ειρήνης ( DEB), το ελληνικό κράτος όμως δεν αργούσε να πάρει τα αναγκαία μέτρα για να κρατήσει έξω από τη βουλή τον κ. Αχμέτ και τους ομοϊδεάτες του και έθεσε σε εφαρμογή το εκλογικό πλαφόν του 3% και για τα πολιτικά κόμματα (παραμένει σε ισχύ), το 1993.
Ο ήρωας των Τούρκων της Δυτικής Θράκης, είχε να διανύσει μακρύ δρόμο ακόμα για τα δικαιώματα των ομογενών του και διάφορα σχέδια στο μυαλό του, όχι μόνο πολιτικά αλλά και οικονομικά…
Δεν πρόλαβε όμως, ο θάνατος τον βρήκε σε ένα ύποπτο τροχαίο, στις 24 Ιουλίου του 1995, στην επέτειο υπογραφής και της Συνθήκης της Λοζάνης…
Ίσως να μην μπόρεσε να υλοποιήσει ο ίδιος τα σχέδια του αλλά οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης οδεύουν πιστά στον δρόμο που έχει χαράξει, για την επίτευξη των στόχων που έθεσε.
