مهدوی کنی درگذشت

مهدوی‌کنی، رئیس مجلس خبرگان ایران دار فانی را وداع گفت.

به نقل از خبرگزاری ایسنا، صبح امروز مهدوی کنی پس از گذراندن دوره بیماری طولانی مدت در بیمارستان شهید رجایی دار فانی را وداع گفت.
وی از ۱۴ خرداد ماه سال جاری به علت عارضه قلبی در بیمارستان بهمن بستری شد و پس از حدود دو ماه به بیمارستان شهید رجایی منتقل شد.
محمدرضا مهدوی‌کنی ۱۴ مرداد ۱۳۱۰، در حومه تهران متولد شد. رئیس مجلس خبرگان رهبری ایران از سال ۱۳۸۹ دبیرکلی جامعه روحانیت مبارز را عهده‌دار بود.
وی همچنین رئیس دانشگاه امام صادق و استاد درس اخلاق اسلامی این دانشگاه بود. پیش از انقلاب ۱۳۵۷ از روحانیون مخالف حکومت پهلوی و پس از انقلاب یکی از ۵ روحانی بود که هسته اصلی شورای انقلاب را تشکیل می‌داد. پس از آن به عنوان وزیر کشور (در دولت‌های شورای انقلاب، رجایی و دکتر باهنر) و کفیل نخست‌وزیر (پس از ترور رجایی و باهنر) بود.
این مسئول عالی‌رتبه ایرانی در بدو پیروزی انقلاب این کشور مسئولیت کمیته‌های انقلاب اسلامی را به عهده داشت که مسئولیت حفظ نظم شهرها را بر عهده داشت. از مهم‌ترین وقایع دوران ریاست وی بر کمیته‌ها، برخورد با اشغال سفارت آمریکا توسط نیروهای مارکسیست بود.
پس از سقوط دولت موقت مرحوم مهندس بازرگان، مهدوی کنی در کابینه شورای انقلاب عهده‌دار وزارت دادگستری شد. کمتر از یک سال بعد و در کابینه شهید رجایی ایشان به وزارت کشور رسید. او این سمت را در کابینه شهید باهنر نیز حفظ کرد. با وقوع حادثه هشتم شهریور (ترور رجایی و باهنر) مهدوی کنی به عنوان نخست وزیر موقت تشکیل کابینه داد. این کابینه به جز پست وزارت کشور که به ناطق نوری سپرده شد، در فهرست وزرا تفاوتی با کابینه پیشین نداشت. کمتر از دو ماه بعد میرحسین موسوی از مجلس رای اعتماد گرفت.
مهدوی کنی در همان زمان و در اولین دوره شورای نگهبان به عنوان فقیه حضور داشت. با این حال وی هیچ گاه عضو مجلس شورای اسلامی نشد و قصدی نیز برای حضور در مجلس خبرگان رهبری نداشت. او به عنوان دبیر جامعه روحانیت مبارز، نقش موثری در جناح راست ایفا می‌کرد. با انشعاب روحانیون موسوم به خط امامی از جامعه روحانیت مبارز، این نقش در جناح راست بیشتر تثبیت شد. وی در سال 1376 از حامیان جدی ناطق نوری به شمار می‌رفت.
فرارو در این زمینه می نویسد: شکست‌های پی در پی در انتخابات مختلف، این نقش را از مهدوی کنی نگرفت. در انتخابات ریاست جمهوری 1384 جامعه روحانیت مبارز به سمت هاشمی رفسنجانی تمایل داشت و در دور دوم صریحاً از وی حمایت کرد. همین امر زمینه‌ساز رسیدن ایشان به میانه فضای سیاست شد.
اصلاح‌طلبان امید داشتند او را که در سال‌های پس از 76 کمتر در فضای سیاسی نقش‌آفرینی کرده بود حامی خود کنند. به ویژه مهدی کروبی که به عنوان نخستین دبیر مجمع روحانیون مبارز، جدایی از یار قدیمی را کلید زده بود، بر نقش میانه‌دارانه آیت الله مهدوی کنی تاکید می‌کرد.
مهدوی کنی در سال‌های اخیر علاه بر ریاست مجلس خبرگان محور اصول‌گرایان در جریان انتخابات مجلس نهم بود. به کمک مرحوم حبیب الله عسکراولادی کمابیش نیز توفیق یافت. وی در انتخابات ریاست جمهوری دهم و در میان ائتلاف سه‌نفره ولایتی، قالیباف و حداد عادل نیز ایفاگر چنین نقشی بود. با این حال او این بار توفیقی نیافت. پس از درگذشت عسکراولادی، وفات آقای مهدوی کنی را شاید بتوان از دست رفتن دومین نخ تسبیح اصول‌گرایان و کاتالیزور جدایی‌ گروه‌هایی نظیر جبهه پایداری از جبهه اصول‌گرایان دانست.