ایران به 5 منطقه بزرگ تقسیم می شود

تبریز مرکز استانهای آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، گیلان و کردستان می گردد.
به گزارش روزنامه مشرق، جواد ناصریان در گفت وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا اظهار داشته است: یکی از برنامه ها که توسط وزیر کشور ابلاغ شده این بود که بتوانیم استانها را به چند منطقه تقسیم کنیم و استانها از تجربه های یکدیگر بهره بگیرند.

وی ادامه داد: هدف از تقسیم بندی استانها ایجاد هم افزایی، انتقال تجربه ها، تبادل اطلاعات و توسعه منطقه ای بود.

معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی وزیر کشور درباره توسعه منطقه ای در میان استانها، گفت: یکی از مهمترین اهداف این بود که به جای توسعه خود استان ها، منطقه ها را توسعه دهیم و این مهم یکی از اولویت ها به حساب می آید.

ناصریان یاد آور شد: تشکیل 5 منطقه باعث شد تا به جای آنکه استانها مسیر طولانی را طی کرده و برای رفع مشکلات به تهران بیایند موضوعات مشترک خود را با استان های همجوار مطرح کنند و راه حل مناسب را بیاندیشند.

وی اضافه کرد: در منطقه بندی استان های کشور به همجواری، محل جغرافیایی و اشتراکات توجه شده است.

معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی وزیر کشور در خصوص جلسات استان های تقسیم شده به 5 منطقه در کشور گفت: این جلسات هر 2 ماه یک بار و به صورت چرخشی در استان های زیر مجموعه هر منطقه برگزار می شود؛ در هر جلسه استاندار استان میزبان ریاست جلسه را برعهده دارد.

ناصریان تصریح کرد: هر منطقه یک دبیرخانه ثابت در استان درجه یک گروه دارد و دبیر خانه ای هم در دفتر ستاد مرکزی(وزارت کشور) تشکیل شده است.

معاون وزیر کشور 5 منطقه را بدین شرح اعلام کرد:

منطقه 1: استانهای تهران، قزوین، مازندران، سمنان ، گلستان، البرز و قم.

منطقه 2:استانهای اصفهان، فارس، بوشهر، چهار محال بختیاری، هرمزگان و کهکیلویه و بویراحمد.

منطقه 3: آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، اردبیل، زنجان، گیلان و کردستان.

منطقه 4: کرمانشاه، ایلام، لرستان، همدان، مرکزی و خوزستان.

منطقه 5: خراسان رضوی، خراسان جنوبی، خراسان شمالی، کرمان، یزد و سیستان و بلوچستان.

معاون توسعه مدیریت و منابع انسانی وزیر کشور با اعلام این مناطق و اسامی استان ها، گفت: دبیرثابت هر کدام از این مناطق تهران، اصفهان،آذربایجان شرقی، کرمانشاه و خراسان رضوی هستند.

سابقه تقسيمات کنفدرال و فدرال قلمروی ايران به امپراطوریهای ماد و هخامنشیانی بر می گردد. در واقع تقسیمات داخلی ایران به ایالات و یا ممالک مختلف، تا عهد پهلوی اول در ایران ادامه داشت. تا آخرین روز سلسله قاجاریه ایران با نام ممالک محروسه ایران و یا قاجار، از چهار ايالت و 23 ولايت تشکيل شده بود. این ایالات عبارت بودند از: ايالت "آذربايجان"، ايالت "خراسان و سيستان"، ايالت "فارس" و ايالت "کرمان و بلوچستان". 

سه دهه بعد از تصويب اولين قانون تقسيمات کشوري، در سال 1316 دومين قانون، واحد تقسيمات را به‌جاي "ايالت" به "استان" تغيير داد و با حذف تاسف بار نام تاریخی ایالات، استان‌هاي شش‌گانه‌اي شامل استان شمال غرب، استان شمال، استان غرب، استان جنوب، استان شمال‌شرق و استان مکران تشکيل شد. تعداد اين استان‌ها البته دو ماه بعد به 10 عدد رسيد و روند تغييرات استان‌ها و مرزهاي آن ادامه يافت تا اینکه در سال 1362 سومين قانون تقسيمات کشوري به تصويب رسيد. به گونه ایکه در حال حاضر تعداد استانهای ایران به 31 عدد رسیده است. در انتخاب نام و محدوده جغرافیایی برخی از این استانها فاکتورهای قومی، زبانی، تاریخی، فرهنگی و حتی جغرافیایی مورد لحاظ قرار نگرفته است که این امر بارها مورد انتقاد کارشناسان و اهالی این استانهای بوده است.