"آیا خصومت علیه ترکیه و روان‌پریشی نسبت به اردوغان تا به این اندازه از جنون رسیده است؟"

سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه طی مقاله ای با اشاره به پلاکارد تهدید‌آمیز علیه اردوغان در سوئیس گفت خصومت علیه کشور ما و روان‌پریشی آنها به مرز جنون رسیده است

701064
"آیا خصومت علیه ترکیه و روان‌پریشی نسبت به اردوغان تا به این اندازه از جنون رسیده است؟"

ابراهیم کالن، سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه طی مقاله ای با عنوان "آیا اروپا ترکیه را غیرخودی می داند" در روزنامه دیلی صباح در ارتباط با حمل پلاکارد تهدیدآمیز علیه رئیس جمهور رجب طیب اردوغان در سوئیس نوشت: "آیا خصومت علیه ترکیه و روان‌پریشی نسبت به اردوغان تا به این اندازه از جنون رسیده است؟"

ادامه نوشته های سخنگوی ریاست جمهوری ترکیه در این مقاله به شرح زیر است:

در این تظاهرات اعضای گروه تروریستی پ.ک.ک فقط تجمعی برای رای "نه" به همه پرسی 16 آوریل برگزار نکردند، بلکه در عین حال با حمل برخی پوسترها، برای گروه تروریستی تبلیغات کردند. چنان که بر روی یکی از این پوسترها تصویر رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه را در حالی که یک تپانچه بالای سرش گرفته شده و عبارت "اردوغان را بکش!" دیده می شود.

از چه زمانی دعوت به قتل رئیس جمهور یک کشور در اروپا عادی شده است؟ آیا خصومت علیه ترکیه و روان‌پریشی نسبت به اردوغان تا به این اندازه از جنون رسیده است؟

مقامات سوئیس ابتدا از این تظاهرات به عنوان « یک اعتراض صلح آمیز» دفاع کردند، اما پس از واکنش های تند ترکیه و فراخوانده شدن سفیر سوئیس تصمیم به آغاز تحقیقات و بازجویی کردند. این مسئله را از نزدیک پیگیری خواهیم کرد اما مشکل بزرگتر هنوز مطرح است.

پیش از هرچیز چگونه دموکراسی اروپا به تروریست ها اجازه می دهد که در قلب کشورهای شان فعالیت کنند؟ چه کسی می تواند از فعالیت های یک گروه تروریستی به عنوان آزادی بیان و تجمع دفاع کند؟ آیا اسلحه ای که به سوی رئیس جمهور منتخب مردم نشانه رفته است، تهدیدی برای ارزش های اروپا نیست؟

برخی از سیاستمداران اروپایی همه پرسی 16 آوریل را یک انحراف دیده و به وضوح از کمپین های «خیر» دفاع می کنند. هیچ دیدگاهی نسبت به تغییرات مهم در قانونی اساسی کشوری که عضو ناتو و کاندیدای عضویت در اتحادیه اروپاست ندارند. در برابر موضوعی که آنها تصمیم گیرنده نبوده و مرجع تصمیم آن مردم ترکیه هستند، موضعگیری می کنند.

در حالی که سیاستمداران ترکیه متهم به انتقال سیاست های داخلی به اروپا هستند، خودشان در یک بحث سیاسی مربوط به ترکیه موضع گیری می کنند. بعضی از سیاستمداران ترک تبار با سواستفاده از جایگاه خود اقدام به راه اندازی کمپین «خیر» می کنند. برخی از سازمان های رسمی رسانه ای اروپا برای حمایت از کمپین «خیر» برنامه هایی پیش داورانه و تک جانبه منتشر می کنند. چرا؟ آیا برای اینست که واقعا برای ترکیه اهمیت قائلند یا چیز دیگری مطرح است؟

آنها وقتی به آینه نگاه می کنند برای اینکه بازتابی از تصویر داخلی خود نبیند پرسش از ترکیه را در دستور کار خود قرار می دهند تا هم احساس خوبی به دست آورند و هم برای فرار از مشکلات واقعی اروپا از قبیل بیگانه ستیزی، بیکاری، نابرابری، خشونت اجتماعی، خودخواهی، نژادپرستی، تبعیض جنسی، تضاد طبقاتی، چند فرهنگی و مسایل اساسی همچون تضعیف اروپا، از تصویر تحریف شده ترکیه با عنوان بربرها استفاده کنند.



خبرهای مرتبط