ترکیه در فهرست میراث جهانی یونسکو (3)

همانطور که گفتیم، میراث طبیعی و فرهنگی هزاران ساله در سراسر آناتولی وجود دارد. برخی از آنها آنقدر ارزشمند هستند که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. استانبول، مسجد و بیمارستان بزرگ دیوریغی، هاتوشا (بوغازکوی)، کوه نمرود و زانتوس-لتون، سافران‌بولو، شهر باستانی تروا، مسجد و مجتمع سلیمیه، شهر نوسنگی چاتال‌هویوک، منطقه فرهنگی چند لایه برگاما، بورسا و جومالی‌کیزیک و قلعه دیاربکر و باغهای هئوسل که هفته‌های گذشته درباره آنها سخن گفتیم، از جمله میراث فرهنگی ترکیه هستند که در فهرست جهانی یونسکو جای دارند.

یکی دیگر از میراث جهانی ترکیه در فهرست یونسکو، افس است. افس یکی از مکان‌های ازمیر است و در فهرست میراث جهانی یونسکو گنجانده شده است. افس که در سال 2015 وارد این فهرست شد؛ از چهار بخش تشکیل شده است: تپه چوکورایچی، تپه ایاسولوک (قلعه سلجوق، کلیسای سنت جان، حمام عیسی بیگ، مسجد عیسی بیگ، آرتمیسون)، شهر باستانی افس و خانه مریم مقدس. تاریخ این منطقه تقریباً 9 هزار سال قدمت دارد، از دوره ماقبل تاریخ شروع شده و دوره‌های هلنیستی، رومی، روم شرقی، خان‌نشینی‌ها و دوره عثمانی را در بر می‌گیرد.

سایت باستانی آنی در قارص در سال 2016 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید. محوطه باستانی آنی به عنوان یک شهرک مسکونی در مسیر جاده ابریشم  از اوایل عصر آهن تا قرن شانزدهم از نظر غنای شهرسازی، معماری و تنوع هنر، از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.

قدمت اولین سکونتگاه در شهر باستانی آفرودیسیاس در آیدین به 5 هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی‌گردد. شهر باستانی آفرودیسیاس در سال 2017 همراه با معادن سنگ مرمر باستانی واقع در 2-3 کیلومتری شمال شرقی این شهر در فهرست میراث جهانی قرار گرفت.

گوبکلی‌تپه که "نقطه صفر بشریت" نامیده می‌شود، در سال 2018 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. گوبکلی‌تپه واقع در شانلی‌اورفا، در سال 1963 کشف شد. با این حال، این منطقه به دلیل حفاری‌های انجام شده از سال 1994 مشهور شد. حفاری‌ها نشان می‌دهد که این منطقه 12 هزار سال قدمت دارد.

سایت باستان‌شناسی آرسلان‌تپه در مالاتیا در سال 2021 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. آرسلان‌تپه که تاریخ آن به هزاره ششم قبل از میلاد برمی‌گردد، به عنوان یک مرکز رسمی، مذهبی و فرهنگی که در آن اشراف زاده شده و اولین شکل دولتی ظاهر شد، برجسته است.

پارک ملی گوره‌مه و کاپادوکیا، واقع در نئوشهیر، در سال 1985 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. پارک ملی گوره‌مه، شهرهای زیرزمینی درین‌کویو و کایماکلی، کبوترهای کارائین، کلیسای کارلیک، کلیسای یئشیل‌اوز تئودورو و سایت باستان‌شناسی سوغانلی از مکانهای برجسته منطقه هستند.

شهر باستانی پاموک‌قلعه-هیراپولیس که در سال 1988 در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد، به دلیل تراورتن‌های سفیدرنگ شگفت‌انگیز تشکیل شده از آبهای حاوی اکسید کلسیم و ویرانه‌های اواخر دوران هلنیستی و دوره اولیه مسیحیت مشهور است. این منطقه که در 2 کیلومتری دنیزلی واقع شده، همچنین به خاطر آبهای شفابخش که تصور می‌شود برای بیماریهای مختلف مفید است شهرت دارد.