کشف حیات میکروبی در اتمسفر سیاره زهره

دانشمندان می‌گویند که به احتمالی قوی میکروارگانیسمهای زنده‌ای در ابرهای اطراف سیاره زهره ( ناهید یا ونوس) در منظومه شمسی وجود داشته باشد.

یک تیم بین المللی از ستاره‌شناسان به سرپرستی پروفسور جین گریوز از دانشگاه کاردیف انگلیس، گاز فسفین تولید شده توسط میکروبهای موجود در یک محیط بدون اکسیژن را در درون جو ونوس کشف کرده است.

مولکول های فسفین متشکل از اتمهای هیدروژن و فسفر بوده و برای برای اولین بار توسط تلسکوپ جیمز کلرک مکسول در هاوایی شناسایی شده است.

پس از تأیید وجود گاز فسفین توسط تلسکوپ بزرگ میلیمتری در شیلی، یک تیم بین المللی متشکل از ستاره شناسان، مجموعه ای از مطالعات را انجام دادند تا بفهمند که این گاز چگونه در این محیط ظاهر شده است.

در مطالعات مذکور، احتمالات غیر بیولوژیکی مانند برخورد شهاب سنگها، صاعقه‌ها و وقوع واکنشهای مختلف شیمیایی مورد بررسی قرار گرفت.

در پایان مطالعات، این نتیجه به دست آمد که هیچ توضیحی غیر از وجود حیات برای منشاء گاز فسفین کشف شده در جو این سیاره وجود ندارد.

همچنین در مطالعه دیگری که توسط دکتر ویلیام بینز از انستیتوی فناوری ماساچوست در مورد روشهای طبیعی تولید فسفین به عمل آمده، بیان شد که به غیر از میکروارگانیسمها راهی دیگری برای تولید مقدار فسفین شناسایی شده در هواکره ونوس وجود ندارد.

در این میان پروفسور گریوز به عنوان سرپرست این مطالعه منتشر شده در مجله نجوم طبیعت نوشته است:

"من در ابتدا فکر کردم که ما می توانیم سناریوهای به نظر افراطی‌ای چون سرشار بودن ابرهای موجود در اتمسفر سیاره ونوس از میکروارگانیسمها را رد کنیم، اما هنگامی که اولین اشاره‌ها و نشانه‌ها را در مورد وجود گار فسفین در مدار سیاره ونوس را کشف کردیم دچار شگفتی بزرگی شدیم."

همچنین پروفسور اما بونس، رئیس انجمن نجوم سلطنتی انگلستان ضمن تبریک کار گروهی صورت گرفته اظهار داشت:

"دانستن پاسخ این پرسش که آیا در فراسوی زمین، حیات غیر زمینی وجود دارد یا نه، موضوع بسیار مهمی است. کشف صورت گرفته از سوی پروفسور گریوز و تیم مطالعاتی‌اش گام مهمی به جلو در این راستا تلقی می‌شود."

در جهان ما، گاز فسفین توسط باکتری‌هایی تولید می شود که در روده حیواناتی مانند پنگوئنها یا در محیط های کم اکسیژنی مانند باتلاقها زندگی می‌کنند.

دمای سطح سیاره ونوس که اتمسفر آن از 96 درصد دی‌اکسیدکربن تشکیل شده از 400 درجه فراتر می رود. به همین دلیل این سیاره یکی از غیرقابل دسترسترین سیارات منظومه شمسی برای حیات به نظر می‌آمد.

سیاره ونوس به ترتیب نزدیکی به خورشید، دومین سیاره زمین‌سان منظومهٔ شمسی است که در مداری میان مدارهای زمین و عطارد قرار گرفته‌است. سیارهٔ زهره از نظر مداری، نزدیک‌ترین فاصله به زمین را دارد. این سیاره از بسیاری دیدگاه‌ها ازجمله اندازه، جرم، گرانش و ترکیبات ساختاری به زمین همانندی دارد. زهره از نظر جرم و حجم، هفتمین جسم بزرگ و پرجرم در منظومهٔ شمسی است.