پرتوهای نور آبی به مناسبت روز جهانی اوتیسم درخشید

برای جلب دقت به روز دوم آوریل روز جهانی توجه به بیماران مبتلا به اوتیسم، پرتوهای نور آبی در ترکیه و بسیاری از کشورهای جهان شب هنگام، بر ابنیه سمبلیک این کشورها تابید.

این فعالیتها که با ابتکار نهاد اوتیسم اسپیکس (Autism Speaks) و با عنوان کمپین نور آبی (Light It Up Blue) در آمریکا آغاز شده است در ترکیه و در بسیاری از کشورهای دیگر نیز مورد توجه قرار گرفت.

در راستای این برنامه ها شب گذشته برخی از بناهای نمادین ترکیه چون پل شهدای 15 جولای، پل سلطان محمد فاتح، پل گالاتا، مجسمه گاو نر در کادیکوی در استانبول و نیز برج ساعت در ازمیر با نور آبی نورپردازی شدند.

این کمپین از سوی 136 کشور جهان مورد حمایت قرار گرفته است.

اوتیسم یا درخودماندگی نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن ناشناخته‌است. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد رفتارهای خودآزارانه و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دل‌بستگی به اشیا و یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیر معمول دیده شود. هستهٔ مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.

از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا یک نفر مبتلا به اوتیسم است.است،کارشناسان زندگی ماشینی و عوامل ناشی از آن مانند استرس را در سیر صعودی ابتلا به این بیماری دخیل می‌دانند.