Η ΕΕ πρέπει να στηρίξει τον αγώνα της Τουρκίας κατά της τρομοκρατίας

Για την Τουρκία, η απελευθέρωση βίζας για τη ζώνη Σένγκεν δεν αξίζει να διακινδυνεύονται η εθνική ασφάλεια και οι πολιτικοί στόχοι.

Η συμφωνία απελευθέρωσης βίζας φαίνεται πως κινδυνεύει μετά τους όρους που θέτει η ΕΕ για την Τουρκία για να αλλάξει τους αντιτρομοκρατικούς της νόμους. Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι πρόκειται για μια κακιά κίνηση και μπορεί εν δυνάμει να εκτροχιάσει τον οδικό χάρτη Τουρκίας-ΕΕ ο οποίος είναι κρίσιμης σημασίας για την αναζωογόνηση της ενταξιακής διαδικασίας της Τουρκίας στην ΕΕ και την ανάσχεση της προσφυγικής κρίσης.

Έπειτα από πολλούς μήνες διαπραγματεύσεων, η Τουρκία και η ΕΕ συμφώνησαν να εφαρμόσουν το πρόγραμμα απελευθέρωσης βίζας για τους Τούρκους πολίτες. Αυτό αποτελεί κομμάτι μιας σειράς μέτρων που λήφθηκαν στο πλαίσιο του μεγαλύτερου οδικού χάρτη Τουρκίας-ΕΕ που εκπονήθηκε ως απάντηση στην προσφυγική κρίση. Στις 20 Μαρτίου η Τουρκία άρχισε να δέχεται Σύρους πρόσφυγες που επιχειρήσαν να εισέλθουν παράνομα στην Ελλάδα και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και να στέλνει νόμιμα στην Ευρώπη έναν Σύρο ως μέρος της πολιτικής ένας προς έναν. Όποιος επιδιώκει παράνομη είσοδο αποκλείεται αυτόματα από οποιοδήποτε αίτημα.

Αυτό και σειρά άλλων μέτρων κατά μήκος των τουρκικών και ελληνικών παράκτιων περιοχών έχουν μειώσει δραστικά τον αριθμό των παράτυπων μεταναστών. Τον Οκτώβριο περισσότερα από 5.000 άτομα καθημερινά περνούσαν παράνομα στα ελληνικά νησιά. Ο αριθμός αυτός έχει τώρα μειωθεί σε λιγότερο από 100 την ημέρα. Η συμφωνία επανεισδοχής λειτουργεί. Ενώ ο συριακός πόλεμος συνεχίζεται και το προσφυγικό ζήτημα παραμένει χρόνιο, οι χώρες της ΕΕ πλέον δεν νιώθουν την πίεση χιλιάδων παράτυπων μεταναστών στους δρόμους των ευρωπαϊκών πόλεων.

Η απελευθέρωση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες έγινε ως κομμάτι αυτής της ευρύτερης συμφωνίας, αλλά στην πραγματικότητα υπογράφηκε το 2013 και ούτως ή άλλως επρόκειτο να τεθεί σε ισχύ τον ερχόμενο Οκτώβριο. Η ημερομηνία μετατέθηκε για τον Ιούνιο ως μια κίνηση καλής θέλησης.

Αν η Ευρώπη νομίζει ότι πρόκειται για μια μεγαλοπρεπή χάρη προς την Τουρκία λόγω της οποίας θα έπρεπε να κάνει περισσότερα από ότι της αναλογεί, θα πρέπει να το ξανασκεφτεί. Η Τουρκία χαιρετίζει την απελευθέρωση της βίζας για τη ζώνη Σένγκεν, αλλά δεν θα το δεχτεί με αντίτιμο τα συμφέροντα της εθνικής της ασφάλειας και τις πολιτικές της προτεραιότητες. Η Τουρκία έπρεπε να είχε γίνει μέρος του συστήματος βίζας Σένγκεν πριν από πολύ καιρό. Πρόκειται για λάθος της ΕΕ που η Τουρκία δεν έχει προσχωρήσει στο καθεστώς ευρωπαϊκής βίζας τη στιγμή που έχουν προσχωρήσει σε αυτό χώρες από τον Κόλπο μέχρι την Λατινική Αμερική. Η Τουρκία είναι ένα μέλος που διεξάγει διαπραγματεύσεις, έχει τελωνειακή συμφωνία με την ΕΕ, 5 εκατομμύρια πολίτες στην Ευρώπη και η οποία δεν είναι ακόμα μέρος του συστήματος Σένγκεν. Πως μπορεί αυτό να είναι δίκαιο ή ακόμα και λογικό;

Ακόμα χειρότερο όμως είναι η νέα απαίτηση από την Τουρκία να αλλάξει τους αντιτρομοκρατικούς της νόμους τη στιγμή που η χώρα δίνει μάχη εναντίον της  τρομοκρατίας σε πολλά μέτωπα. Το θέμα μπορεί να ζητηθεί ως μέρος των ενταξιακών διαπραγματεύσεων και των ευρωπαϊκών κεφαλαίων, αλλά είναι μια τεράστια λανθασμένη πολιτική κρίση να τίθεται ως μια προϋπόθεση.

Ο λόγος είναι απλός. Η Τουρκία δίνει αγώνα εναντίον της PKK, της Νταές, του Επαναστατικού Λαϊκού Απελευθερωτικού Κόμματος-Μετώπου (DHKP-C) και των υπολοίπων τρομοκρατικών οργανώσεων. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων οκτώ μηνών η Τουρκία έχει χάσει περισσότερα από 400 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας και πολίτες από αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις, σκοτώνοντας παράλληλα εκατοντάδες μέλη τους. Μόλις χθες η PKK σκότωσε έξι στρατιώτες στο Τσουκούρτζα του Χακιάρι, ενώ δυο άλλοι σκοτώθηκαν όταν συνετρίβη το ελικόπτερο τους. Η PKK πραγματοποίησε πολυάριθμες επιθέσεις εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας και πολιτών στο Ντιγιαρμπακίρ, το Χακιάρι, το Μάρντιν, την Άνκαρα και την Ιστάνμπουλ. Οι τρομοκράτες της Νταές έχουν πραγματοποιήσει επίσης επιθέσεις εναντίον τουρκικών στόχων, σκοτώνοντας δεκάδες ανθρώπους. Η πόλη της Κίλις δέχεται επιθέσεις με ρουκέτες από τη Νταές από τη Συρία.

Η Τουρκία είναι αποφασισμένη να καταπολεμήσει αυτές τις τρομοκρατικές απειλές ασχέτως αν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι μας στην ΕΕ μας βοηθήσουν ή όχι. Το σχετικό ερώτημα είναι πως μπορεί η Ευρώπη να περιμένει από την Τουρκία να αλλάξει τους αντιτρομοκρατικούς της νόμους όταν είναι περιτριγυρισμένη με τέτοιες απειλές ασφαλείας και κουβαλάει το βάρος του συριακού πολέμου, της Νταές, της προσφυγικής κρίσης και της τρομοκρατίας της PKK που έχει αναζωπυρωθεί. Θα μπορούσε η ΕΕ να θέσει παρόμοια αιτήματα στη Γαλλία και το Βέλγιο μετά τα αυστηρά μέτρα που έλαβαν αυτές οι χώρες στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες; Αυτό δεν είναι καν θέμα συζήτησης. Υποστηρίζουμε τις χώρες αυτές στον αγώνα τους κατά της τρομοκρατίας σε κάθε της μορφή και τύπο, αλλά είναι επίσης δικαίωμα μας να περιμένουμε από τους δυτικούς μας συμμάχους να πράξουν το ίδιο στο δικό μας αγώνα κατά της τρομοκρατίας, ανεξαρτήτως αν πρόκειται για την PKK ή την Νταές.

Αντί να πιέζουν την Τουρκία σχετικά με την τρομοκρατία, οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να είναι ειλικρινείς όσον αφορά την PKK στους κόλπους τους, όταν έχουν δεκάδες οργανώσεις που σχετίζονται με την PKK να δραστηριοποιούνται ελεύθερα στις ευρωπαϊκές πόλεις, να προπαγανδίζουν, να στρατολογούν τρομοκράτες, να συλλέγουν χρήματα και να τα στέλνουν όλα στην PKK. Για σκεφτείτε τι θα συνέβαινε αν η Τουρκία και άλλες μουσουλμανικές χώρες επέτρεπαν σε θυγατρικές οργανώσεις της αλ-Κάιντα και της Νταές υπό τον μανδύα μη κυβερνητικών οργανώσεων και οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών να προπαγανδίζουν, να στρατολογούν νέα μέλη και να συλλέγουν χρήματα για αυτές τις τρομοκρατικές οργανώσεις στα εδάφη τους.

Η Τουρκία θέλει να εφαρμόσει τον οδικό χάρτη και να βοηθήσει στην ανάσχεση της προσφυγικής κρίσης. Τα ταξίδια χωρίς βίζα στην περιοχή Σένγκεν αποτελούν ένα φυσικό κομμάτι αυτής της διαδικασίας. Αλλά αυτό δεν μπορεί να επιβληθεί στην Τουρκία με αντάλλαγμα τις προτεραιότητες της στην εθνική ασφάλεια. Αυτό που είναι λογικό για την ΕΕ είναι να υποστηρίξει την Τουρκία στον αγώνα της κατά της τρομοκρατίας αντί να απαιτεί νομοθεσία που θα ενθαρρύνει και θα εμψυχώνει τις τρομοκρατικές οργανώσεις και τους υποστηρικτές τους στην Τουρκία και την Ευρώπη.