Η αντοχή της Τουρκίας

Η τρομοκρατική επίθεση στην Άνκαρα στις 13 Μαρτίου, είναι η τελευταία μιας σειράς επιθέσεων τους τελευταίους μήνες. Η Τουρκία γίνεται στόχος της διεθνούς τρομοκρατίας καθότι εντατικοποιεί τον αγώνα της κατά της Νταές από την μία και της PKK από την άλλη. Παρά το χάος και την τρομοκρατία που προκαλούν τέτοιες επιθέσεις, η Τουρκία δεν θα παραδοθεί στην πολιτική της τρομοκρατίας. Η αντοχή και η αποφασιστικότητα της Τουρκίας θα είναι καίριας σημασίας για να τιθασευτεί και να καταστραφεί αυτή η απειλή.

Αυτές οι πρόσφατες επιθέσεις της Νταές και της PKK, είναι οι τελευταίες συνέπειες του πενταετούς συριακού εμφύλιου πολέμου. Καθώς η Νταές πιέζεται από τις δυνάμεις του συνασπισμού κατά μήκος των τουρκο-συριακών συνόρων, επιτίθεται σε τουρκικές πόλεις και κωμοπόλεις για να πιέσει την Τουρκία. Η Νταές έχει ήδη ανακηρύξει την Τουρκία εχθρικό στόχο. Μάλιστα τα διαδικτυακά της μέσα ενημέρωσης, περιγράφουν την Τουρκία και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ως εχθρούς του Ισλάμ.

Η PKK ακολουθεί παρόμοια τακτική. Καθώς στριμώχνεται στη γωνιά στις νοτιοανατολικές πόλεις του Ντιγιάρμπακιρ, του Χακιάρι, του Σίρνακ και του Μάρντιν, εξαπολύει τρομοκρατικές επιθέσεις στην Άνκαρα και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Υπολογίζουν ότι αυτές οι επιθέσεις θα προξενήσουν τέτοιο φόβο και αντίδραση στο κοινό, που η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να τερματίσει τις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις κατά της PKK. Οι υπολογισμοί και των δύο είναι λάθος. Η Τουρκία δεν θα παραδοθεί στις τρομοκρατικές απειλές ούτε της Νταές, ούτε της PKK.

Ενώ η Δύση παρουσιάζει την Νταές και την YPG που είναι ένοπλη πτέρυγα της PYD, της συριακής θυγατρικής της PKK, να πολεμούν μεταξύ τους στη Συρία, είναι ενωμένοι στην θέση τους απέναντι στην Τουρκία. Και οι δύο τρομοκρατικές οργανώσεις χρησιμοποιούν παρόμοιες μεθόδους και τακτικές για να γονατίσουν την Τουρκία. Και οι δύο υποθέτουν ότι σκοτώνοντας τόσους και τόσους ανθρώπους, θα αλλάξει το πολιτικό κλίμα και η άποψη του κοινού για να γίνουν δεκτά τα αιτήματά τους.

Ενώ εμείς θρηνούμε τους νεκρούς μας και φροντίζουμε τους τραυματισμένους και τις οικογένειές τους, πρέπει να δούμε όλο αυτό μέσα από τη μεγαλύτερη εικόνα του συνεχιζόμενου εμφύλιου πολέμου στη Συρία και από τον τρόπο που το εκμεταλλεύεται η PKK. Η Άνκαρα προειδοποιούσε τον κόσμο για τις δευτερογενείς επιδράσεις του συριακού εμφύλιου πολέμου, όχι μόνο για την ίδια, αλλά και για την Μέση Ανατολή και την Ευρώπη. Δεδομένης της αποτυχίας της διεθνούς κοινότητας να προστατεύσει τους ανθρώπους της Συρίας και να σταματήσει το αιματοκύλισμα στην χώρα τους, η εξάπλωση της τρομοκρατίας Νταές σε Βέλγιο, Γαλλία και Τυνησία, για να θυμηθούμε μόνο μερικές από τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις, ήταν σχεδόν αναπόφευκτη.

Η προσφυγική κρίση, προερχόμενη κατά κύριο λόγο από την Συρία, έχει ήδη οδηγήσει σε μια τεράστια κρίση στην Ευρώπη. Το πώς και πότε θα σταματήσουν οι προσφυγικές ροές, παραμένει ως ένα δύσκολο ερώτημα για την Τουρκία, την Ελλάδα, τις Βρυξέλλες και την υπόλοιπη Ευρώπη. Οι διαπραγματεύσεις που είχε ο πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου με Ευρωπαίους ηγέτες, προσφέρουν μεγάλη δυνατότητα για την διαχείριση της προσφυγικής ροής από την Συρία και άλλα μέρη προς την Ευρώπη. Η αιτία του προβλήματος ωστόσο, δεν βρίσκεται στην Τουρκία ή στα ελληνικά νησιά, αλλά στη Συρία.

Οι ανησυχίες της Τουρκίας σχετικά με την PKK, αποδείχθηκαν για άλλη μια φορά ορθές. Πολλοί αναλυτές στην Δύση, παραβλέπουν το πώς εκμεταλλεύεται η PKK τον συριακό εμφύλιο πόλεμο για τα δικά της συμφέροντα. Και το κάνουν αυτό στο όνομα του πολέμου κατά της Νταές. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η PKK σαμπόταρε τη διαδικασία της συμφιλίωσης στην Τουρκία και προσπάθησε να εκμεταλλευτεί τη σφαγή στη Συρία. Όπως έλεγαν πέρυσι οι αρχηγοί της PKK, η PKK δεν πρόκειται να αφήσει τα όπλα όσο συνεχίζεται ο πόλεμος στη Συρία. Γιατί; Γιατί θεωρεί τον συριακό εμφύλιο πόλεμο ως σωτηρία για να δικαιολογήσει τον ένοπλο αγώνα της κατά του τουρκικού κράτους. Η PKK και το παρακλάδι της στη Συρία αισθάνονται ενισχυμένοι και μάλιστα ενθαρρυμένοι για να συνεχίσουν την τρομοκρατία με το πρόσχημα της καταπολέμησης της Νταές. Δεν είναι κρυφό ότι οι τρομοκράτες της PKK που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, τώρα δέχονται υλική υποστήριξη από περιοχές της Συρίας που ελέγχονται από την PYD.

Κατά περίεργο τρόπο, ορισμένοι κριτικάρουν την Άνκαρα επειδή θέτει το θέμα της PKK στα πλαίσιο του συριακού πολέμου και του αγώνα κατά της Νταές. Μάλιστα κατηγορούν την Τουρκία ότι αποσπάει την προσοχή από τον αγώνα κατά της Νταές, στην PKK. Οι επιθέσεις της 17^ης Φεβρουαρίου και της 13^ης Μαρτίου, μεταξύ άλλων, δείχνουν το μέγεθος της απειλής της PKK για την Τουρκία. Το να εγείρεται θέμα σοβαρής απειλής της PKK εναντίον της ασφάλειας της Τουρκίας, δεν είναι απόσπαση της προσοχής από τον αγώνα κατά της Νταές. Απεναντίας, η Άνκαρα έχει δίκιο να υπογραμμίζει τον διπλό κίνδυνο της PKK και της Νταές αφού και οι δύο στοχεύουν την Τουρκία για τα συμφέροντά του ο καθένας. Είναι κρίμα που ορισμένοι δεν καταφέρνουν να δουν αυτό το απλό γεγονός.

Κανένας δεν θα έφερνε αντίρρηση στην επικέντρωση του Ηνωμένου Βασιλείου στον Ιρλανδικό Δημοκρατικό στρατό τις δεκαετίες του '80 και '90 όταν υπήρχαν άλλες τρομοκρατικές απειλές στον κόσμο όπως η αλ Κάιντα. Το ίδιο ισχύει και για την δικαιολογημένη εστίαση της Ισπανίας στην τρομοκρατία της ETA-Ελευθερία της Χώρας των Βάσκων, όταν ο κόσμος ασχολούνταν ταυτόχρονα με άλλες τρομοκρατικές απειλές. Η θέση της Τουρκίας ως προς την PKK και την Νταές, δεν έχει καμία διαφορά. Μόνο και μόνο επειδή η PKK επιτίθεται στην Τουρκία και όχι σε δυτικούς στόχους, δεν την κάνει μικρότερης σημασίας απειλή ασφαλείας ή ασήμαντη τρομοκρατική οργάνωση.

Η Τουρκία θα συνεχίσει να πολεμά ενάντια στην PKK για να προστατέψει τους πολίτες της, συμπεριλαμβανομένων των Κούρδων. Η Τουρκία θα συνεχίσει επίσης να παραμένει ενεργό μέλος του συνασπισμού κατά της Νταές. Ωστόσο η επικέντρωση στην Νταές, δεν γίνεται να δικαιολογεί την εθελοτυφλία απέναντι στην τρομοκρατία της PKK. Η Άνκαρα είναι απόλυτα δικαιολογημένη να απαιτεί από τους συμμάχους της να σταθούν μαζί απέναντι σε όλες τις μορφές τρομοκρατίας.