Η επίθεση στην Άνκαρα καταδεικνύει νέα ρήγματα

Η κολοσσιαία αποτυχία της διεθνούς κοινότητας να προστατεύσει το λαό της Συρίας κατά την τελευταία τετραετία έχει οδηγήσει στον πιο αιματηρό πόλεμο και την χειρότερη ανθρωπιστική κρίση του 21^ου αιώνα.

Η τρομοκρατική επίθεση στην Άνκαρα στις 17 Φεβρουαρίου αφαίρεσε 28 ζωές και τραυμάτισε περισσότερα από 60 άτομα. Δεν είναι κάτι το νέο για την Τουρκία αυτή η μορφή τρομοκρατίας καθώς πολέμα κατά της PKK και παρόμοιων τρομοκρατικών οργανώσεων από την δεκαετία του '80. Η επίθεση όμως της 17^ης Φεβρουαρίου είναι κάτι το νέο από πολλές απόψεις και θα έχει εκτεταμένες συνέπειες στον αγώνα κατά της PKK καθώς και των θυγατρικών της στη Συρία, του Κόμματος Δημοκρατικής Ένωσης (PYD) και της ένοπλης πτέρυγα της, τις Μονάδες Προστασίας του Λαού (YPG). Θα επηρεάσει την θέση της Άνκαρα όσον αφορά το συριακό πόλεμο.

Έχει τώρα αποδειχθεί ότι η επίθεση πραγματοποιήθηκε από την YPG. Ο βομβιστής αυτοκτονίας Σαλίχ Νατζάρ εισήλθε στην Τουρκία το 2013 από την περιοχή Χάσακα-Καμισλί που βρίσκεται στον έλεγχο της PYD. Η επίθεση έρχεται ύστερα από εβδομάδες έντονης συζήτησης μεταξύ των ανωτάτων στελεχών της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK), της οργάνωσης-ομπρέλας που περιλαμβάνει την PKK, για το αν η PKK πρέπει να πραγματοποιήσει επιθέσεις αυτοκτονίας σε μεγάλες τουρκικές πόλεις ως αντίποινα στις επιχειρήσεις ασφαλείας κατά της PKK στο Τζίζρε, το Σιλόπι, το Σουρ και το Νουσάιμπιν. Ένα μέρος ζητά τέτοιες επιθέσεις καθώς η PKK έχει απωλέσει γύρω στα 1.000 μέλη κατά το τελευταίο δίμηνο. Η άλλη πλευρά αντιτίθεται στην ιδέα με την αιτιολογία ότι τέτοιες επιθέσεις αυτοκτονίας θα έκαναν την PKK να μοιάζει με την Νταές και θα είχε ως αποτέλεσμα αρνητική δημοσιότητα. Φαίνεται ότι επικράτησε η πρώτη άποψη εντός της PKK.

Θα πρέπει να επισημάνουμε μερικές δημόσιες δηλώσεις των τρομοκρατών της PYD και YPG που κηρύσσουν πόλεμο στην Τουρκία στην Αμουντέ της Συρία, την ιδιαίτερη πατρίδα του βομβιστή αυτοκτονίας της Άνκαρα. Στο βίντεο που μαγνητοσκοπήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου, μια εβδομάδα πριν από την επίθεση, η ομάδα λέει: «Ως λαός της Αμουντέ, από εδώ και στο εξής, θα αμυνθούμε τα δικαιώματα του λαού μας, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που έχουμε στη διάθεση μας, την Ασαγίς (Asayish), την YPG, την YPJ (Μονάδες Προστασίας των Γυναικών) και την HPJ (Αμυντικές Δυνάμεις των Γυναικών).» Εκφράζουν την υποστήριξη τους στην PKK εντός της Τουρκίας και λένε «Με τον λαό μας στο Δυτικό και Βόρειο Κουρδιστάν, θα τον κάνουμε να πνιγεί μέσα στο ίδιο του το αίμα τον (Πρόεδρο της Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ) Ερντογάν.»

Πέρα από αυτές τις δηλώσεις, ο Μουράτ Καραγιλάν, ανώτατο ηγετικό στέλεχος της KCK, είπε ότι η βομβιστική επίθεση στην Άνκαρα «μπορεί να είναι αντίποινα» κατά των τουρκικών επιχειρήσεων ασφαλείας εναντίον της PKK στην Τουρκία και θέσεων της YPG κοντά στην Αζάζ στη Συρία. Ενώ οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, το κυρίως σώμα των οποίων αποτελείται από μαχητές της YPG, αρνούνται κάθε ευθύνη στην επίθεση, τα στοιχεία δείχνουν ότι η YPG βρίσκεται πίσω από αυτή. Προσπαθούν πιθανότατα να προστατεύσουν τον εαυτό τους από την τρομερή δημοσιότητα που έχουν αποκτήσει από αυτήν την επίθεση.

Αυτό αλλάζει τα δεδομένα στον αγώνα της Τουρκίας κατά της τρομοκρατίας τόσο στην Τουρκία όσο και στη Συρία. Οι κρατικές αρχές έχουν ήδη δεσμευθεί ότι η Τουρκία θα απαντήσει με πυγμή και θα καταδιώξει τους τρομοκράτες ασχέτως αν βρίσκονται στην Τουρκία, τη Συρία ή τα βουνά Καντίλ στο βόρειο Ιράκ.

Εντωμεταξύ, η YPG εξακολουθεί να χειραγωγεί τον πόλεμο στη Συρία προς όφελος της. Με το πρόσχημα ότι πολεμά κατά της Νταές, ενεργεί ταυτόχρονα ως οργάνωση-πελάτης των ΗΠΑ, της Ρωσίας και του καθεστώτος του Σύρου ηγέτη Μπασάρ Άσαντ. Με την ρωσική αεροπορική υποστήριξη και τον αμερικανικό εφοδιασμό, η YPG προελαύνει σε περιοχές που ελέγχουν ομάδες της μετριοπαθούς συριακής αντιπολίτευσης, πρόκειται για τις ίδιες ομάδες που υποστηρίζουν άλλωστε οι ΗΠΑ. Το καθεστώς Άσαντ τώρα δηλώνει ανοικτά ότι δίνει όπλα και πυρομαχικά στην YPG στη βόρειο Συρία προκειμένου να ελέγξει τα βόρεια του Χαλεπιού για λογαριασμό του καθεστώτος.

Τώρα με βάση αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία έχει δικαιολογημένα αντιδράσει στην συνεχιζόμενη υποστήριξη των ΗΠΑ στην YPG. Μπορεί να καταλάβει κανείς τα κίνητρα των Ρώσων για χορήγηση στήριξης στην YPG καθώς θέλει να χρησιμοποιήσει το καθετί και τον καθένα κατά της Τουρκίας μετά την κατάρριψη του ρωσικού πολεμικού αεροσκάφους στις 24 Νοεμβρίου 2015. Άλλοι όμως εγείρουν ερωτήματα στην τουρκική κοινή γνώμη για την ορθότητα αυτής της πολιτικής.

Η στρατηγική κατά της Νταές είναι αντιμέτωπη με ένα δίλημμα: Ενώ η YPG επιτίθεται στις υπόλοιπες αντιπολιτευτικές ομάδες που πολεμούν εναντίον της Νταές, η Νταές εξακολουθεί να παραμένει το ίδιο ισχυρή και επιχειρησιακή όπως και πριν και το καθεστώς Άσαντ γίνεται όλο και πιο ισχυρό.

Εντωμεταξύ, τα ρωσικά τζετ συνεχίζουν να βομβαρδίζουν συριακές πόλεις και κωμοπόλεις ενώ η Ρωσία δίνει την εντύπωση ότι κάνει διπλωματία. Οι Ρώσοι έχουν παραβιάσει ανεξαιρέτως κάθε συμφωνία κατάπαυσης του πυρός από το Δεκέμβριο και εξακολουθούν την αδιάκριτη αεροπορική επιχείρηση ακόμη και μετά το ανακοινωθέν του Μονάχου. Πάνω από 2.000 άμαχοι έχουν σκοτωθεί στις ρωσικές αεροπορικές επιδρομές μέχρι τώρα.

Αυτό εγείρει ένα θεμελιώδες ερώτημα για την ενδεχόμενη μετα-Νταές εποχή στη Συρία. Ακόμα και εάν ηττηθεί η Νταές, το οποίο είναι απίθανο με την τρέχουσα στρατηγική της επίθεσης κατά της Νταές και να αφήνεις το καθεστώς Άσαντ να ξεφεύγει από τα εγκλήματα πολέμου, ο πόλεμος στη Συρία δεν θα λήξει διότι το καθεστώς Άσαντ με την υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν θα συνεχίσει να πολεμά εναντίον του συριακού λαού. Αυτό σημαίνει περισσότερες σφαγές, περισσότερα εγκλήματα πολέμου και περισσότεροι πρόσφυγες.

Η κολοσσιαία αποτυχία της διεθνούς κοινότητας να προστατεύσει το λαό της Συρίας κατά την τελευταία τετραετία έχει οδηγήσει στον πιο αιματηρό πόλεμο και την χειρότερη ανθρωπιστική κρίση του 21ου αιώνα. Αυτοί που υποστηρίζουν τρομοκρατικές ομάδες στο όνομα του αγώνα κατά της Νταές, μόνο συμβάλουν σε μια κατάσταση που ήδη χειροτερεύει.